2 Corinthians 12

1 To boast, really, is not profitable for me, for I will come to visions and revelations of the LORD.

ಆತ್ಮಶ್ಲಾಘಾ ಮಮಾನುಪಯುಕ್ತಾ ಕಿನ್ತ್ವಹಂ ಪ್ರಭೋ ರ್ದರ್ಶನಾದೇಶಾನಾಮ್ ಆಖ್ಯಾನಂ ಕಥಯಿತುಂ ಪ್ರವರ್ತ್ತೇ|

2 I have known a man in Christ, fourteen years ago—whether in the body I have not known, whether out of the body I have not known, God has known—such a one being snatched up to the third heaven;

ಇತಶ್ಚತುರ್ದಶವತ್ಸರೇಭ್ಯಃ ಪೂರ್ವ್ವಂ ಮಯಾ ಪರಿಚಿತ ಏಕೋ ಜನಸ್ತೃತೀಯಂ ಸ್ವರ್ಗಮನೀಯತ, ಸ ಸಶರೀರೇಣ ನಿಃಶರೀರೇಣ ವಾ ತತ್ ಸ್ಥಾನಮನೀಯತ ತದಹಂ ನ ಜಾನಾಮಿ ಕಿನ್ತ್ವೀಶ್ವರೋ ಜಾನಾತಿ|

3 and I have known such a man—whether in the body, whether out of the body, I have not known, God has known—

ಸ ಮಾನವಃ ಸ್ವರ್ಗಂ ನೀತಃ ಸನ್ ಅಕಥ್ಯಾನಿ ಮರ್ತ್ತ್ಯವಾಗತೀತಾನಿ ಚ ವಾಕ್ಯಾನಿ ಶ್ರುತವಾನ್|

4 that he was snatched up to the paradise, and heard unutterable sayings, that it is not possible for man to speak.

ಕಿನ್ತು ತದಾನೀಂ ಸ ಸಶರೀರೋ ನಿಃಶರೀರೋ ವಾಸೀತ್ ತನ್ಮಯಾ ನ ಜ್ಞಾಯತೇ ತದ್ ಈಶ್ವರೇಣೈವ ಜ್ಞಾಯತೇ|

5 Of such a one I will boast, and of myself I will not boast, except in my weaknesses,

ತಮಧ್ಯಹಂ ಶ್ಲಾಘಿಷ್ಯೇ ಮಾಮಧಿ ನಾನ್ಯೇನ ಕೇನಚಿದ್ ವಿಷಯೇಣ ಶ್ಲಾಘಿಷ್ಯೇ ಕೇವಲಂ ಸ್ವದೌರ್ಬ್ಬಲ್ಯೇನ ಶ್ಲಾಘಿಷ್ಯೇ|

6 for if I may wish to boast, I will not be a fool, for I will say truth; but I refrain, lest in regard to me anyone may think anything above what he sees me, or hears anything of me;

ಯದ್ಯಹಮ್ ಆತ್ಮಶ್ಲಾಘಾಂ ಕರ್ತ್ತುಮ್ ಇಚ್ಛೇಯಂ ತಥಾಪಿ ನಿರ್ಬ್ಬೋಧ ಇವ ನ ಭವಿಷ್ಯಾಮಿ ಯತಃ ಸತ್ಯಮೇವ ಕಥಯಿಷ್ಯಾಮಿ, ಕಿನ್ತು ಲೋಕಾ ಮಾಂ ಯಾದೃಶಂ ಪಶ್ಯನ್ತಿ ಮಮ ವಾಕ್ಯಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ವಾ ಯಾದೃಶಂ ಮಾಂ ಮನ್ಯತೇ ತಸ್ಮಾತ್ ಶ್ರೇಷ್ಠಂ ಮಾಂ ಯನ್ನ ಗಣಯನ್ತಿ ತದರ್ಥಮಹಂ ತತೋ ವಿರಂಸ್ಯಾಮಿ|

7 and that by the exceeding greatness of the revelations I might not be exalted too much, there was given to me a thorn in the flesh, a messenger of Satan, that he might batter me, that I might not be exalted too much.

ಅಪರಮ್ ಉತ್ಕೃಷ್ಟದರ್ಶನಪ್ರಾಪ್ತಿತೋ ಯದಹಮ್ ಆತ್ಮಾಭಿಮಾನೀ ನ ಭವಾಮಿ ತದರ್ಥಂ ಶರೀರವೇಧಕಮ್ ಏಕಂ ಶೂಲಂ ಮಹ್ಯಮ್ ಅದಾಯಿ ತತ್ ಮದೀಯಾತ್ಮಾಭಿಮಾನನಿವಾರಣಾರ್ಥಂ ಮಮ ತಾಡಯಿತಾ ಶಯತಾನೋ ದೂತಃ|

8 I called on the LORD three times concerning this thing, that it might depart from me,

ಮತ್ತಸ್ತಸ್ಯ ಪ್ರಸ್ಥಾನಂ ಯಾಚಿತುಮಹಂ ತ್ರಿಸ್ತಮಧಿ ಪ್ರಭುಮುದ್ದಿಶ್ಯ ಪ್ರಾರ್ಥನಾಂ ಕೃತವಾನ್|

9 and He said to me, “My grace is sufficient for you, for My power is perfected in weakness”; most gladly, therefore, will I rather boast in my weaknesses, that the power of the Christ may rest on me:

ತತಃ ಸ ಮಾಮುಕ್ತವಾನ್ ಮಮಾನುಗ್ರಹಸ್ತವ ಸರ್ವ್ವಸಾಧಕಃ, ಯತೋ ದೌರ್ಬ್ಬಲ್ಯಾತ್ ಮಮ ಶಕ್ತಿಃ ಪೂರ್ಣತಾಂ ಗಚ್ಛತೀತಿ| ಅತಃ ಖ್ರೀಷ್ಟಸ್ಯ ಶಕ್ತಿ ರ್ಯನ್ಮಾಮ್ ಆಶ್ರಯತಿ ತದರ್ಥಂ ಸ್ವದೌರ್ಬ್ಬಲ್ಯೇನ ಮಮ ಶ್ಲಾಘನಂ ಸುಖದಂ|

10 for this reason I am well pleased in weaknesses, in damages, in necessities, in persecutions, in distresses—for Christ; for whenever I may be weak, then I am powerful;

ತಸ್ಮಾತ್ ಖ್ರೀಷ್ಟಹೇತೋ ರ್ದೌರ್ಬ್ಬಲ್ಯನಿನ್ದಾದರಿದ್ರತಾವಿಪಕ್ಷತಾಕಷ್ಟಾದಿಷು ಸನ್ತುಷ್ಯಾಮ್ಯಹಂ| ಯದಾಹಂ ದುರ್ಬ್ಬಲೋಽಸ್ಮಿ ತದೈವ ಸಬಲೋ ಭವಾಮಿ|

11 I have become a fool—boasting; you compelled me; for I ought to have been commended by you, for I was behind the very chiefest apostles in nothing—even if I am nothing.

ಏತೇನಾತ್ಮಶ್ಲಾಘನೇನಾಹಂ ನಿರ್ಬ್ಬೋಧ ಇವಾಭವಂ ಕಿನ್ತು ಯೂಯಂ ತಸ್ಯ ಕಾರಣಂ ಯತೋ ಮಮ ಪ್ರಶಂಸಾ ಯುಷ್ಮಾಭಿರೇವ ಕರ್ತ್ತವ್ಯಾಸೀತ್| ಯದ್ಯಪ್ಯಮ್ ಅಗಣ್ಯೋ ಭವೇಯಂ ತಥಾಪಿ ಮುಖ್ಯತಮೇಭ್ಯಃ ಪ್ರೇರಿತೇಭ್ಯಃ ಕೇನಾಪಿ ಪ್ರಕಾರೇಣ ನಾಹಂ ನ್ಯೂನೋಽಸ್ಮಿ|

12 The signs, indeed, of the apostle were worked among you in all patience, in signs, and wonders, and mighty deeds,

ಸರ್ವ್ವಥಾದ್ಭುತಕ್ರಿಯಾಶಕ್ತಿಲಕ್ಷಣೈಃ ಪ್ರೇರಿತಸ್ಯ ಚಿಹ್ನಾನಿ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಮಧ್ಯೇ ಸಧೈರ್ಯ್ಯಂ ಮಯಾ ಪ್ರಕಾಶಿತಾನಿ|

13 for what is there in which you were inferior to the rest of the assemblies, except that I myself was not a burden to you? Forgive me this injustice!

ಮಮ ಪಾಲನಾರ್ಥಂ ಯೂಯಂ ಮಯಾ ಭಾರಾಕ್ರಾನ್ತಾ ನಾಭವತೈತದ್ ಏಕಂ ನ್ಯೂನತ್ವಂ ವಿನಾಪರಾಭ್ಯಃ ಸಮಿತಿಭ್ಯೋ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಕಿಂ ನ್ಯೂನತ್ವಂ ಜಾತಂ? ಅನೇನ ಮಮ ದೋಷಂ ಕ್ಷಮಧ್ವಂ|

14 Behold, a third time I am ready to come to you, and I will not be a burden to you, for I do not seek yours, but you, for the children ought not to lay up for the parents, but the parents for the children,

ಪಶ್ಯತ ತೃತೀಯವಾರಂ ಯುಷ್ಮತ್ಸಮೀಪಂ ಗನ್ತುಮುದ್ಯತೋಽಸ್ಮಿ ತತ್ರಾಪ್ಯಹಂ ಯುಷ್ಮಾನ್ ಭಾರಾಕ್ರಾನ್ತಾನ್ ನ ಕರಿಷ್ಯಾಮಿ| ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಸಮ್ಪತ್ತಿಮಹಂ ನ ಮೃಗಯೇ ಕಿನ್ತು ಯುಷ್ಮಾನೇವ, ಯತಃ ಪಿತ್ರೋಃ ಕೃತೇ ಸನ್ತಾನಾನಾಂ ಧನಸಞ್ಚಯೋಽನುಪಯುಕ್ತಃ ಕಿನ್ತು ಸನ್ತಾನಾನಾಂ ಕೃತೇ ಪಿತ್ರೋ ರ್ಧನಸಞ್ಚಯ ಉಪಯುಕ್ತಃ|

15 and I will most gladly spend and be entirely spent for your souls, even if, loving you more abundantly, I am loved less.

ಅಪರಞ್ಚ ಯುಷ್ಮಾಸು ಬಹು ಪ್ರೀಯಮಾಣೋಽಪ್ಯಹಂ ಯದಿ ಯುಷ್ಮತ್ತೋಽಲ್ಪಂ ಪ್ರಮ ಲಭೇ ತಥಾಪಿ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಪ್ರಾಣರಕ್ಷಾರ್ಥಂ ಸಾನನ್ದಂ ಬಹು ವ್ಯಯಂ ಸರ್ವ್ವವ್ಯಯಞ್ಚ ಕರಿಷ್ಯಾಮಿ|

16 And be it [so], I did not burden you, but being crafty, I took you with guile;

ಯೂಯಂ ಮಯಾ ಕಿಞ್ಚಿದಪಿ ನ ಭಾರಾಕ್ರಾನ್ತಾ ಇತಿ ಸತ್ಯಂ, ಕಿನ್ತ್ವಹಂ ಧೂರ್ತ್ತಃ ಸನ್ ಛಲೇನ ಯುಷ್ಮಾನ್ ವಞ್ಚಿತವಾನ್ ಏತತ್ ಕಿಂ ಕೇನಚಿದ್ ವಕ್ತವ್ಯಂ?

17 anyone of those whom I have sent to you—did I take advantage of you by him?

ಯುಷ್ಮತ್ಸಮೀಪಂ ಮಯಾ ಯೇ ಲೋಕಾಃ ಪ್ರಹಿತಾಸ್ತೇಷಾಮೇಕೇನ ಕಿಂ ಮಮ ಕೋಽಪ್ಯರ್ಥಲಾಭೋ ಜಾತಃ?

18 I begged Titus, and sent with [him] the brother; did Titus take advantage of you? Did we not walk in the same Spirit? Did we not [walk] in the same steps?

ಅಹಂ ತೀತಂ ವಿನೀಯ ತೇನ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ಭ್ರಾತರಮೇಕಂ ಪ್ರೇಷಿತವಾನ್ ಯುಷ್ಮತ್ತಸ್ತೀತೇನ ಕಿಮ್ ಅರ್ಥೋ ಲಬ್ಧಃ? ಏಕಸ್ಮಿನ್ ಭಾವ ಏಕಸ್ಯ ಪದಚಿಹ್ನೇಷು ಚಾವಾಂ ಕಿಂ ನ ಚರಿತವನ್ತೌ?

19 Again, [do] you think that we are making defense to you? We speak before God in Christ; and all things, beloved, [are] for your up-building,

ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಸಮೀಪೇ ವಯಂ ಪುನ ರ್ದೋಷಕ್ಷಾಲನಕಥಾಂ ಕಥಯಾಮ ಇತಿ ಕಿಂ ಬುಧ್ಯಧ್ವೇ? ಹೇ ಪ್ರಿಯತಮಾಃ, ಯುಷ್ಮಾಕಂ ನಿಷ್ಠಾರ್ಥಂ ವಯಮೀಶ್ವರಸ್ಯ ಸಮಕ್ಷಂ ಖ್ರೀಷ್ಟೇನ ಸರ್ವ್ವಾಣ್ಯೇತಾನಿ ಕಥಯಾಮಃ|

20 for I fear lest, having come, I may not find you such as I wish, and I may be found by you such as you do not wish, lest there be strifes, envyings, wraths, revelries, slanders, whisperings, puffings up, insurrections,

ಅಹಂ ಯದಾಗಮಿಷ್ಯಾಮಿ, ತದಾ ಯುಷ್ಮಾನ್ ಯಾದೃಶಾನ್ ದ್ರಷ್ಟುಂ ನೇಚ್ಛಾಮಿ ತಾದೃಶಾನ್ ದ್ರಕ್ಷ್ಯಾಮಿ, ಯೂಯಮಪಿ ಮಾಂ ಯಾದೃಶಂ ದ್ರಷ್ಟುಂ ನೇಚ್ಛಥ ತಾದೃಶಂ ದ್ರಕ್ಷ್ಯಥ, ಯುಷ್ಮನ್ಮಧ್ಯೇ ವಿವಾದ ಈರ್ಷ್ಯಾ ಕ್ರೋಧೋ ವಿಪಕ್ಷತಾ ಪರಾಪವಾದಃ ಕರ್ಣೇಜಪನಂ ದರ್ಪಃ ಕಲಹಶ್ಚೈತೇ ಭವಿಷ್ಯನ್ತಿ;

21 lest again having come, my God may humble me in regard to you, and I may mourn many of those having sinned before, and having not changed their mind concerning the uncleanness, and whoredom, and licentiousness, that they practiced.

ತೇನಾಹಂ ಯುಷ್ಮತ್ಸಮೀಪಂ ಪುನರಾಗತ್ಯ ಮದೀಯೇಶ್ವರೇಣ ನಮಯಿಷ್ಯೇ, ಪೂರ್ವ್ವಂ ಕೃತಪಾಪಾನ್ ಲೋಕಾನ್ ಸ್ವೀಯಾಶುಚಿತಾವೇಶ್ಯಾಗಮನಲಮ್ಪಟತಾಚರಣಾದ್ ಅನುತಾಪಮ್ ಅಕೃತವನ್ತೋ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ಚ ತಾನಧಿ ಮಮ ಶೋಕೋ ಜನಿಷ್ಯತ ಇತಿ ಬಿಭೇಮಿ|