2 Corinthians 1
1 Paul, an apostle of Jesus Christ, through the will of God, and Timotheus the brother, to the Assembly of God that is in Corinth, with all the holy ones who are in all Achaia:
อีศฺวรเสฺยจฺฉยา ยีศุขฺรีษฺฏสฺย เปฺรริต: เปาลสฺติมถิรฺภฺราตา จ ทฺวาเวเตา กรินฺถนครสฺถาไย อีศฺวรียสมิตย อาขายาเทศเสฺถภฺย: สรฺเวฺวภฺย: ปวิตฺรโลเกภฺยศฺจ ปตฺรํ ลิขต: ฯ
2 Grace to you and peace from God our Father and the Lord Jesus Christ!
อสฺมากํ ตาตเสฺยศฺวรสฺย ปฺรโภรฺยีศุขฺรีษฺฏสฺย จานุคฺรห: ศานฺติศฺจ ยุษฺมาสุ วรฺตฺตตำฯ
3 Blessed [is] God, even the Father of our Lord Jesus Christ, the Father of mercies, and God of all comfort,
กฺฤปาลุ: ปิตา สรฺวฺวสานฺตฺวนาการีศฺวรศฺจ โย'สฺมตฺปฺรโภรฺยีศุขฺรีษฺฏสฺย ตาต อีศฺวร: ส ธโนฺย ภวตุฯ
4 who is comforting us in all our tribulation, for our being able to comfort those in any tribulation through the comfort with which we are comforted ourselves by God;
ยโต วยมฺ อีศฺวราตฺ สานฺตฺวนำ ปฺราปฺย ตยา สานฺตฺวนยา ยตฺ สรฺวฺววิธกฺลิษฺฏานฺ โลกานฺ สานฺตฺวยิตุํ ศกฺนุยาม ตทรฺถํ โส'สฺมากํ สรฺวฺวเกฺลศสมเย'สฺมานฺ สานฺตฺวยติฯ
5 because, as the sufferings of the Christ abound to us, so through the Christ our comfort also abounds;
ยต: ขฺรีษฺฏสฺย เกฺลศา ยทฺวทฺ พาหุเลฺยนาสฺมาสุ วรฺตฺตนฺเต ตทฺวทฺ วยํ ขฺรีษฺเฏน พหุสานฺตฺวนาฒฺยา อปิ ภวาม: ฯ
6 and whether we be in tribulation, [it is] for your comfort and salvation, that is worked in the enduring of the same sufferings that we also suffer; whether we are comforted, [it is] for your comfort and salvation;
วยํ ยทิ กฺลิศฺยามเห ตรฺหิ ยุษฺมากํ สานฺตฺวนาปริตฺราณโย: กฺฤเต กฺลิศฺยามเห ยโต'สฺมาภิ รฺยาทฺฤศานิ ทุ: ขานิ สหฺยนฺเต ยุษฺมากํ ตาทฺฤศทุ: ขานำ สหเนน เตา สาธยิเษฺยเต อิตฺยสฺมินฺ ยุษฺมานธิ มม ทฺฤฒา ปฺรตฺยาศา ภวติฯ
7 and our hope [is] steadfast for you, knowing that even as you are partakers of the sufferings—so also of the comfort.
ยทิ วา วยํ สานฺตฺวนำ ลภามเห ตรฺหิ ยุษฺมากํ สานฺตฺวนาปริตฺราณโย: กฺฤเต ตามปิ ลภามเหฯ ยโต ยูยํ ยาทฺฤคฺ ทุ: ขานำ ภาคิโน'ภวต ตาทฺฤกฺ สานฺตฺวนายา อปิ ภาคิโน ภวิษฺยเถติ วยํ ชานีม: ฯ
8 For we do not wish you to be ignorant, brothers, of our tribulation that happened to us in Asia, that we were exceedingly burdened above [our] power, so that we even despaired of life;
เห ภฺราตร: , อาศิยาเทเศ ย: เกฺลโศ'สฺมานฺ อากฺรามฺยตฺ ตํ ยูยํ ยทฺ อนวคตาสฺติษฺฐต ตนฺมยา ภทฺรํ น มนฺยเตฯ เตนาติศกฺติเกฺลเศน วยมตีว ปีฑิตาสฺตสฺมาตฺ ชีวนรกฺษเณ นิรุปายา ชาตาศฺจ,
9 but we ourselves have had the sentence of death in ourselves, that we may not be trusting on ourselves, but on God, who is raising the dead,
อโต วยํ เสฺวษุ น วิศฺวสฺย มฺฤตโลกานามฺ อุตฺถาปยิตรีศฺวเร ยทฺ วิศฺวาสํ กุรฺมฺมสฺตทรฺถมฺ อสฺมาภิ: ปฺราณทณฺโฑ โภกฺตวฺย อิติ สฺวมนสิ นิศฺจิตํฯ
10 who delivered us out of so great a death, and delivers, in whom we have hoped that even yet He will deliver;
เอตาทฺฤศภยงฺกราตฺ มฺฤโตฺย โรฺย 'สฺมานฺ อตฺรายเตทานีมปิ ตฺรายเต ส อิต: ปรมปฺยสฺมานฺ ตฺราสฺยเต 'สฺมากมฺ เอตาทฺฤศี ปฺรตฺยาศา วิทฺยเตฯ
11 you also working together for us by your supplication, that the gift through many persons to us, through many, may be thankfully acknowledged for us.
เอตทรฺถมสฺมตฺกฺฤเต ปฺรารฺถนยา วยํ ยุษฺมาภิรุปกรฺตฺตวฺยาสฺตถา กฺฤเต พหุภิ รฺยาจิโต โย'นุคฺรโห'สฺมาสุ วรฺตฺติษฺยเต ตตฺกฺฤเต พหุภิรีศฺวรสฺย ธนฺยวาโท'ปิ การิษฺยเตฯ
12 For our glorying is this: the testimony of our conscience, that in simplicity and sincerity of God, not in fleshly wisdom, but in the grace of God, we conducted ourselves in the world, and more abundantly toward you;
อปรญฺจ สํสารมเธฺย วิเศษโต ยุษฺมนฺมเธฺย วยํ สำสาริกฺยา ธิยา นหิ กินฺตฺวีศฺวรสฺยานุคฺรเหณากุฏิลตามฺ อีศฺวรียสารลฺยญฺจาจริตวนฺโต'ตฺราสฺมากํ มโน ยตฺ ปฺรมาณํ ททาติ เตน วยํ ศฺลาฆามเหฯ
13 for no other things do we write to you, but what you either read or also acknowledge, and I hope that you will also acknowledge to the end,
ยุษฺมาภิ รฺยทฺ ยตฺ ปฐฺยเต คฺฤหฺยเต จ ตทนฺยตฺ กิมปิ ยุษฺมภฺยมฺ อสฺมาภิ รฺน ลิขฺยเต ตจฺจานฺตํ ยาวทฺ ยุษฺมาภิ รฺคฺรหีษฺยต อิตฺยสฺมากมฺ อาศาฯ
14 according as you also acknowledged us in part, that we are your glory, even as also you [are] ours, in the Day of the Lord Jesus;
ยูยมิต: ปูรฺวฺวมปฺยสฺมานฺ อํศโต คฺฤหีตวนฺต: , ยต: ปฺรโภ รฺยีศุขฺรีษฺฏสฺย ทิเน ยทฺวทฺ ยุษฺมาสฺวสฺมากํ ศฺลาฆา ตทฺวทฺ อสฺมาสุ ยุษฺมากมปิ ศฺลาฆา ภวิษฺยติฯ
15 and in this confidence I was intending to come to you before, that you might have a second favor,
อปรํ ยูยํ ยทฺ ทฺวิตียํ วรํ ลภเธฺว ตทรฺถมิต: ปูรฺวฺวํ ตยา ปฺรตฺยาศยา ยุษฺมตฺสมีปํ คมิษฺยามิ
16 and to pass to Macedonia through you, and to come to you again from Macedonia, and to be sent forward by you to Judea.
ยุษฺมทฺเทเศน มากิทนิยาเทศํ วฺรชิตฺวา ปุนสฺตสฺมาตฺ มากิทนิยาเทศาตฺ ยุษฺมตฺสมีปมฺ เอตฺย ยุษฺมาภิ รฺยิหูทาเทศํ เปฺรษยิเษฺย เจติ มม วาญฺฉาสีตฺฯ
17 This, therefore, intending, did I then use the lightness; or the things that I counsel, [did] I counsel according to the flesh, that it may be with me Yes, yes, and No, no?
เอตาทฺฤศี มนฺตฺรณา มยา กึ จาญฺจเลฺยน กฺฤตา? ยทฺ ยทฺ อหํ มนฺตฺรเย ตตฺ กึ วิษยิโลกอิว มนฺตฺรยาณ อาเทา สฺวีกฺฤตฺย ปศฺจาทฺ อสฺวีกุรฺเวฺว?
18 And God [is] faithful, that our word to you did not become Yes and No,
ยุษฺมานฺ ปฺรติ มยา กถิตานิ วากฺยานฺยเคฺร สฺวีกฺฤตานิ เศเษ'สฺวีกฺฤตานิ นาภวนฺ เอเตเนศฺวรสฺย วิศฺวสฺตตา ปฺรกาศเตฯ
19 for the Son of God, Jesus Christ, having been preached through us among you—through me and Silvanus and Timotheus—did not become Yes and No, but in Him it has become Yes;
มยา สิลฺวาเนน ติมถินา เจศฺวรสฺย ปุโตฺร โย ยีศุขฺรีษฺโฏ ยุษฺมนฺมเธฺย โฆษิต: ส เตน สฺวีกฺฤต: ปุนรสฺวีกฺฤตศฺจ ตนฺนหิ กินฺตุ ส ตสฺย สฺวีการสฺวรูเปอวฯ
20 for as many as [are] promises of God, in Him [are] the Yes, and in Him the Amen, for glory to God through us;
อีศฺวรสฺย มหิมา ยทฺ อสฺมาภิ: ปฺรกาเศต ตทรฺถมฺ อีศฺวเรณ ยทฺ ยตฺ ปฺรติชฺญาตํ ตตฺสรฺวฺวํ ขฺรีษฺเฏน สฺวีกฺฤตํ สตฺยีภูตญฺจฯ
21 and He who is confirming you with us into Christ, and anointed us, [is] God,
ยุษฺมานฺ อสฺมำศฺจาภิษิจฺย ย: ขฺรีษฺเฏ สฺถาสฺนูนฺ กโรติ ส อีศฺวร เอวฯ
22 who also sealed us, and gave the deposit of the Spirit in our hearts.
ส จาสฺมานฺ มุทฺรางฺกิตานฺ อการฺษีตฺ สตฺยางฺการสฺย ปณขรูปมฺ อาตฺมานํ อสฺมากมฺ อนฺต: กรเณษุ นิรกฺษิปจฺจฯ
23 And I call on God for a witness on my soul, that sparing you, I did not come to Corinth yet;
อปรํ ยุษฺมาสุ กรุณำ กุรฺวฺวนฺ อหมฺ เอตาวตฺกาลํ ยาวตฺ กรินฺถนครํ น คตวานฺ อิติ สตฺยเมตสฺมินฺ อีศฺวรํ สากฺษิณํ กฺฤตฺวา มยา สฺวปฺราณานำ ศปถ: กฺริยเตฯ
24 not that we are lords over your faith, but we are workers together with your joy, for by faith you stand.
วยํ ยุษฺมากํ วิศฺวาสสฺย นิยนฺตาโร น ภวาม: กินฺตุ ยุษฺมากมฺ อานนฺทสฺย สหายา ภวาม: , ยสฺมาทฺ วิศฺวาเส ยุษฺมากํ สฺถิติ รฺภวติฯ
