2 Chronicles 7
1 And at Solomon’s finishing to pray, then the fire has come down from the heavens and consumes the burnt-offering and the sacrifices, and the glory of YHWH has filled the house,
Сулайман дуасини түгитишигила, асмандин от чүшүп көйдүрмә қурбанлиқ һәмдә башқа қурбанлиқларни қоймай көйдүрүвәтти; Пәрвәрдигарниң шан-шәриви өйни толдурди.
2 and the priests have not been able to go into the house of YHWH, because the glory of YHWH has filled the house of YHWH.
Пәрвәрдигарниң шан-шәриви өйни толдурувәткәчкә, каһинлар Пәрвәрдигарниң өйигә кирәлмиди.
3 And all the sons of Israel are looking on the descending of the fire, and the glory of YHWH on the house, and they bow—faces to the earth—on the pavement, and pay respect, and give thanks to YHWH, [saying], “For [He is] good, for His kindness [is] for all time!”
От чүшкәнлигини вә Пәрвәрдигарниң шан-шәриви өйниң үстидә тохтиғанлиғини көрүп, Исраилларниң һәммиси таш ятқузулған мәйданда жүкүнүп баш уруп: «Пәрвәрдигар меһривандур, Униң өзгәрмәс муһәббити мәңгүгичә туриду!» дәп Пәрвәрдигарға ибадәт қилип тәшәккүр-мәдһийә оқушти.
4 And the king and all the people are sacrificing a sacrifice before YHWH,
Падиша вә пүткүл хәлиқ Пәрвәрдигарниң алдида қурбанлиқлирини сунди.
5 and King Solomon sacrifices the sacrifice: twenty-two thousand of the herd and one hundred and twenty thousand of the flock; and the king and all the people dedicate the house of God.
Сулайман падиша жигирмә икки миң кала, бир йүз жигирмә миң қойни қурбанлиқ қилип сунди. Шундақ қилип падиша вә пүткүл хәлиқ Худаниң өйини [Худаға] беғишлиди.
6 And the priests are standing over their charges, and the Levites with instruments of the song of YHWH that David the king made, to give thanks to YHWH, for His kindness [is] for all time, in David’s praising by their hand—and the priests are blowing trumpets opposite them, and all of Israel is standing.
Каһинлар вә шундақла Пәрвәрдигарға атиған сазларни тутқан Лавийлар өз орунлирида туратти (падиша Давут бу сазларни Пәрвәрдигарниң мәдһийисидә ишләткили ясиған еди, [у Пәрвәрдигарға]: «Униң өзгәрмәс муһәббити әбәткичидур» дәп мәдһийә оқуғинида уларни ишлитәтти); каһинлар Лавийларниң удулида туруп канай челишатти; Исраилларниң һәммиси шу йәрдә өрә турушқан еди.
7 And Solomon sanctifies the middle of the court that [is] before the house of YHWH, for he has made the burnt-offerings and the fat of the peace-offerings there, for the altar of bronze that Solomon made has not been able to contain the burnt-offering, and the present, and the fat.
Сулайман Пәрвәрдигарниң өйиниң алдидики һойлисиниң оттурисини айрип муқәддәс қилип, у йәрдә көйдүрмә қурбанлиқлар вә енақлиқ қурбанлиғилириниң яғлирини сунди; чүнки Сулайман ясатқан мис қурбангаһ көйдүрмә қурбанлиқлар, аш һәдийилири вә қурбанлиқларниң яғлирини қобул қилишқа кичик кәлди.
8 And Solomon makes the celebration at that time [for] seven days, and all Israel with him—a very great assembly—from the entering in of Hamath to the Brook of Egypt.
Шуниң билән у вақитта Сулайман вә униң билән болған пүтүн Исраил, йәни Хамат райониға кириш еғизидин тартип Мисир еқиниғичә һәммә йәрләрдин кәлгән зор бир җамаәт һейт өткүзди.
9 And they make a restraint on the eighth day, because they have made the dedication of the altar [for] seven days, and the celebration [for] seven days.
Сәккизинчи күни улар тәнтәнилик бир ибадәт жиғилиши өткүзди; улар йәттә күн қурбангаһни Худаға атап беғишлиған еди андин улар йәнә йәттә күн һейт өткүзди.
10 And on the twenty-third day of the seventh month he has sent the people to their tents, rejoicing, and glad in heart, for the goodness that YHWH has done to David, and to Solomon, and to His people Israel.
Йәттинчи айниң жигирмә үчинчи күни падиша хәлиқни өз өй-чедирлиригә қайтурди; улар Пәрвәрдигарниң Давутқа, Сулайманға вә Өз хәлқи Исраилға қилған яхшилиқлири үчүн қәлбидә шат-хурам болуп қайтип кәтти.
11 And Solomon finishes the house of YHWH, and the house of the king; and all that has come on the heart of Solomon to do in the house of YHWH, and in his own house, he has caused to prosper.
Шундақ қилип Сулайман Пәрвәрдигарниң өйини вә падишаниң ордисини ясап пүттүрди. Сулайманниң көңлигә Пәрвәрдигарниң өйидә вә өзиниң ордисида немә қилиш кәлгән болса, шу ишларниң һәммиси оңушлуқ пүтти.
12 And YHWH appears to Solomon by night and says to him, “I have heard your prayer, and have fixed on this place for Myself for a house of sacrifice.
Андин Пәрвәрдигар кечидә Сулайманға аян болуп униңға: «Мән сениң дуайиңни аңлидим вә Өзүмгиму бу җайни «қурбанлиқ өйи» болушқа таллидим.
13 If I restrain the heavens and there is no rain, and if I lay charge on the locust to consume the land, and if I send pestilence among My people—
Әгәр Мән асманни ямғур яғмайдиған қилип етивәтсәм яки чекәткиләргә зиминдики мәһсулатларни йәп ташлашни буйрусам вә яки хәлқим арисиға ваба тарқитивәтсәм,
14 and My people on whom My Name is called are humbled, and pray, and seek My face, and turn back from their evil ways, then I hear from the heavens, and forgive their sin, and heal their land.
[шу чағда] намим билән аталған бу хәлқим өзини кәмтәр тутуп, дуа қилип йүзүмни изләп, рәзил йоллиридин янса, Мән асманда туруп аңлап, уларниң гунайини кәчүримән вә зиминини сақайтимән.
15 Now My eyes are open and My ears attentive to the prayer of this place;
Әнди бу йәрдә қилинған дуаларға Мениң көзлирим очуқ вә қулақлирим диң болиду.
16 and now, I have chosen and sanctified this house for My Name being there for all time; indeed, My eyes and My heart have been there [for] all the days.
Мән әнди намим мәңгү бу йәрдә аян қилинсун дәп бу өйни таллап, уни Өзүмгә муқәддәс қилдим; көзүмму, қәлбимму һемишә шу йәрдә болиду.
17 And you, if you walk before Me as your father David walked, even to do according to all that I have commanded you, and keep My statutes and My judgments—
Сән болсаң, атаң Давутниң алдимда маңғинидәк сәнму саңа буйруғинимниң һәммисигә мувапиқ әмәл қилиш үчүн бәлгүлимилирим вә һөкүмлиримни тутуп алдимда маңсаң,
18 then I have established the throne of your kingdom, as I covenanted with your father David, saying, A man of yours is never cut off [from] ruling in Israel;
Мән әнди атаң Давутқа: «Исраилниң тәхтидә саңа әвладиңдин олтиришқа бир зат кам болмайду» дәп әһдә қилғинимдәк, Мән сениң падишалиқ тәхтиңни Исраилниң үстидә мәһкәм қилимән.
19 and if you turn back—you—and have forsaken My statutes and My commands that I have placed before you, and have gone and served other gods, and bowed yourselves to them—then I have plucked them from off My ground that I have given to them,
Бирақ әгәр силәр Мениңдин йүз өрүп, Мән силәрниң алдиңларда җакалиған бәлгүлимилирим вә әмирлиримни ташлап, башқа илаһларниң қуллуғиға кирип чоқунсаңлар,
20 and this house that I have sanctified for My Name, I cast from before My face, and make it for a proverb and for a byword among all the peoples.
шу чағда Мән Исраилни уларға тәқдим қилған зиминидин жулуп ташлаймән; вә Өз намимни көрситишкә Өзүмгә муқәддәс қилған бу өйни нәзиримдин ташлаймән вә Исраилни һәммә хәлиқләр арисида сөз-чөчәк вә тапа-тәниниң объекти қилимән;
21 And this house that has been high is an astonishment to everyone passing by it, and he has said, Why has YHWH done thus to this land and to this house?
бу өй гәрчә һазир улуқ болсиму, шу заманда униңдин өткәнләрниң һәммиси қаттиқ һәйран қилишип: «Пәрвәрдигар бу зиминға вә бу өйгә немишкә шундақ қилғанду?» дәп сорайду.
22 And they have said, Because that they have forsaken YHWH, God of their fathers, who brought them out from the land of Egypt, and lay hold on other gods, and bow themselves to them, and serve them, therefore He has brought all this calamity on them.”
Кишиләр: — Чүнки [зиминдики хәлиқләр] ата-бовилириниң Худаси, йәни уларни Мисир зиминидин чиқарған Пәрвәрдигарни ташлап, өзлирини башқа иларһларға бағлап, уларға сәҗдә қилип қуллуғида болғанлиғи үчүн, У бу пүткүл күлпәтни уларниң бешиға чүшүрүпту, дәп җавап бериду.
