1 Corinthians 1

1 Paul, a called apostle of Jesus Christ, through the will of God, and Sosthenes the brother,

യാവന്തഃ പവിത്രാ ലോകാഃ സ്വേഷാമ് അസ്മാകഞ്ച വസതിസ്ഥാനേഷ്വസ്മാകം പ്രഭോ ര്യീശോഃ ഖ്രീഷ്ടസ്യ നാമ്നാ പ്രാർഥയന്തേ തൈഃ സഹാഹൂതാനാം ഖ്രീഷ്ടേന യീശുനാ പവിത്രീകൃതാനാം ലോകാനാം യ ഈശ്വരീയധർമ്മസമാജഃ കരിന്ഥനഗരേ വിദ്യതേ

2 to the Assembly of God that is in Corinth, to those sanctified in Christ Jesus, called holy ones, with all those calling on the Name of our Lord Jesus Christ in every place—both theirs and ours:

തം പ്രതീശ്വരസ്യേച്ഛയാഹൂതോ യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ പ്രേരിതഃ പൗലഃ സോസ്ഥിനിനാമാ ഭ്രാതാ ച പത്രം ലിഖതി|

3 Grace to you and peace from God our Father and the Lord Jesus Christ!

അസ്മാകം പിത്രേശ്വരേണ പ്രഭുനാ യീശുഖ്രീഷ്ടേന ച പ്രസാദഃ ശാന്തിശ്ച യുഷ്മഭ്യം ദീയതാം|

4 I give thanks to my God always concerning you for the grace of God that was given to you in Christ Jesus,

ഈശ്വരോ യീശുഖ്രീഷ്ടേന യുഷ്മാൻ പ്രതി പ്രസാദം പ്രകാശിതവാൻ, തസ്മാദഹം യുഷ്മന്നിമിത്തം സർവ്വദാ മദീയേശ്വരം ധന്യം വദാമി|

5 that in everything you were enriched in Him, in all discourse and all knowledge,

ഖ്രീഷ്ടസമ്ബന്ധീയം സാക്ഷ്യം യുഷ്മാകം മധ്യേ യേന പ്രകാരേണ സപ്രമാണമ് അഭവത്

6 according as the testimony of the Christ was confirmed in you,

തേന യൂയം ഖ്രീഷ്ടാത് സർവ്വവിധവക്തൃതാജ്ഞാനാദീനി സർവ്വധനാനി ലബ്ധവന്തഃ|

7 so that you are not behind in any gift, waiting for the revelation of our Lord Jesus Christ,

തതോഽസ്മത്പ്രഭോ ര്യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ പുനരാഗമനം പ്രതീക്ഷമാണാനാം യുഷ്മാകം കസ്യാപി വരസ്യാഭാവോ ന ഭവതി|

8 who also will confirm you to the end—unblamable in the day of our Lord Jesus Christ;

അപരമ് അസ്മാകം പ്രഭോ ര്യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ ദിവസേ യൂയം യന്നിർദ്ദോഷാ ഭവേത തദർഥം സഏവ യാവദന്തം യുഷ്മാൻ സുസ്ഥിരാൻ കരിഷ്യതി|

9 faithful [is] God, through whom you were called into the fellowship of His Son Jesus Christ our Lord.

യ ഈശ്വരഃ സ്വപുത്രസ്യാസ്മത്പ്രഭോ ര്യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യാംശിനഃ കർത്തും യുഷ്മാൻ ആഹൂതവാൻ സ വിശ്വസനീയഃ|

10 And I call on you, brothers, through the Name of our Lord Jesus Christ, that the same thing you may all say, and there may not be divisions among you, and you may be perfected in the same mind, and in the same judgment,

ഹേ ഭ്രാതരഃ, അസ്മാകം പ്രഭുയീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ നാമ്നാ യുഷ്മാൻ വിനയേഽഹം സർവ്വൈ ര്യുഷ്മാഭിരേകരൂപാണി വാക്യാനി കഥ്യന്താം യുഷ്മന്മധ്യേ ഭിന്നസങ്ഘാതാ ന ഭവന്തു മനോവിചാരയോരൈക്യേന യുഷ്മാകം സിദ്ധത്വം ഭവതു|

11 for it was signified to me concerning you, my brothers, by those of Chloe, that contentions are among you;

ഹേ മമ ഭ്രാതരോ യുഷ്മന്മധ്യേ വിവാദാ ജാതാ ഇതി വാർത്താമഹം ക്ലോയ്യാഃ പരിജനൈ ർജ്ഞാപിതഃ|

12 and I say this, that each one of you says, “I, indeed, am of Paul,” and “I of Apollos,” and “I of Cephas,” and “I of Christ.”

മമാഭിപ്രേതമിദം യുഷ്മാകം കശ്ചിത് കശ്ചിദ് വദതി പൗലസ്യ ശിഷ്യോഽഹമ് ആപല്ലോഃ ശിഷ്യോഽഹം കൈഫാഃ ശിഷ്യോഽഹം ഖ്രീഷ്ടസ്യ ശിഷ്യോഽഹമിതി ച|

13 Has the Christ been divided? Was Paul crucified for you? Or were you immersed into the name of Paul?

ഖ്രീഷ്ടസ്യ കിം വിഭേദഃ കൃതഃ? പൗലഃ കിം യുഷ്മത്കൃതേ ക്രുശേ ഹതഃ? പൗലസ്യ നാമ്നാ വാ യൂയം കിം മജ്ജിതാഃ?

14 I give thanks to God that I immersed no one of you, except Crispus and Gaius—

ക്രിഷ്പഗായൗ വിനാ യുഷ്മാകം മധ്യേഽന്യഃ കോഽപി മയാ ന മജ്ജിത ഇതി ഹേതോരഹമ് ഈശ്വരം ധന്യം വദാമി|

15 that no one may say that to my own name I immersed;

ഏതേന മമ നാമ്നാ മാനവാ മയാ മജ്ജിതാ ഇതി വക്തും കേനാപി ന ശക്യതേ|

16 and I also immersed Stephanas’ household—further, I have not known if I immersed any other.

അപരം സ്തിഫാനസ്യ പരിജനാ മയാ മജ്ജിതാസ്തദന്യഃ കശ്ചിദ് യന്മയാ മജ്ജിതസ്തദഹം ന വേദ്മി|

17 For Christ did not send me to immerse, but to proclaim good news, not in wisdom of discourse, that the Cross of the Christ may not be made of no effect;

ഖ്രീഷ്ടേനാഹം മജ്ജനാർഥം ന പ്രേരിതഃ കിന്തു സുസംവാദസ്യ പ്രചാരാർഥമേവ; സോഽപി വാക്പടുതയാ മയാ ന പ്രചാരിതവ്യഃ, യതസ്തഥാ പ്രചാരിതേ ഖ്രീഷ്ടസ്യ ക്രുശേ മൃത്യുഃ ഫലഹീനോ ഭവിഷ്യതി|

18 for the word of the Cross to those indeed perishing is foolishness, and to us—those being saved—it is the power of God,

യതോ ഹേതോ ര്യേ വിനശ്യന്തി തേ താം ക്രുശസ്യ വാർത്താം പ്രലാപമിവ മന്യന്തേ കിഞ്ച പരിത്രാണം ലഭമാനേഷ്വസ്മാസു സാ ഈശ്വരീയശക്തിസ്വരൂപാ|

19 for it has been written: “I will destroy the wisdom of the wise, and the intelligence of the intelligent I will bring to nothing”;

തസ്മാദിത്ഥം ലിഖിതമാസ്തേ, ജ്ഞാനവതാന്തു യത് ജ്ഞാനം തന്മയാ നാശയിഷ്യതേ| വിലോപയിഷ്യതേ തദ്വദ് ബുദ്ധി ർബദ്ധിമതാം മയാ||

20 where [is] the wise? Where the scribe? Where a disputer of this age? Did God not make foolish the wisdom of this world? (aiōn g165)

ജ്ഞാനീ കുത്ര? ശാസ്ത്രീ വാ കുത്ര? ഇഹലോകസ്യ വിചാരതത്പരോ വാ കുത്ര? ഇഹലോകസ്യ ജ്ഞാനം കിമീശ്വരേണ മോഹീകൃതം നഹി? (aiōn g165)

21 For seeing in the wisdom of God the world through the wisdom did not know God, it pleased God through the foolishness of the preaching to save those believing.

ഈശ്വരസ്യ ജ്ഞാനാദ് ഇഹലോകസ്യ മാനവാഃ സ്വജ്ഞാനേനേശ്വരസ്യ തത്ത്വബോധം ന പ്രാപ്തവന്തസ്തസ്മാദ് ഈശ്വരഃ പ്രചാരരൂപിണാ പ്രലാപേന വിശ്വാസിനഃ പരിത്രാതും രോചിതവാൻ|

22 Since also Jews ask a sign, and Greeks seek wisdom,

യിഹൂദീയലോകാ ലക്ഷണാനി ദിദൃക്ഷന്തി ഭിന്നദേശീയലോകാസ്തു വിദ്യാം മൃഗയന്തേ,

23 also we preach Christ crucified, to Jews, indeed, a stumbling-block, and to Greeks foolishness,

വയഞ്ച ക്രുശേ ഹതം ഖ്രീഷ്ടം പ്രചാരയാമഃ| തസ്യ പ്രചാരോ യിഹൂദീയൈ ർവിഘ്ന ഇവ ഭിന്നദേശീയൈശ്ച പ്രലാപ ഇവ മന്യതേ,

24 and to those called—both Jews and Greeks—Christ the power of God, and the wisdom of God,

കിന്തു യിഹൂദീയാനാം ഭിന്നദേശീയാനാഞ്ച മധ്യേ യേ ആഹൂതാസ്തേഷു സ ഖ്രീഷ്ട ഈശ്വരീയശക്തിരിവേശ്വരീയജ്ഞാനമിവ ച പ്രകാശതേ|

25 because the foolishness of God is wiser than men, and the weakness of God is stronger than men;

യത ഈശ്വരേ യഃ പ്രലാപ ആരോപ്യതേ സ മാനവാതിരിക്തം ജ്ഞാനമേവ യച്ച ദൗർബ്ബല്യമ് ഈശ്വര ആരോപ്യതേ തത് മാനവാതിരിക്തം ബലമേവ|

26 for see your calling, brothers, that not many [are] wise according to the flesh, not many mighty, not many noble;

ഹേ ഭ്രാതരഃ, ആഹൂതയുഷ്മദ്ഗണോ യഷ്മാഭിരാലോക്യതാം തന്മധ്യേ സാംസാരികജ്ഞാനേന ജ്ഞാനവന്തഃ പരാക്രമിണോ വാ കുലീനാ വാ ബഹവോ ന വിദ്യന്തേ|

27 but God chose the foolish things of the world that He may put the wise to shame; and God chose the weak things of the world that He may put the strong to shame;

യത ഈശ്വരോ ജ്ഞാനവതസ്ത്രപയിതും മൂർഖലോകാൻ രോചിതവാൻ ബലാനി ച ത്രപയിതുമ് ഈശ്വരോ ദുർബ്ബലാൻ രോചിതവാൻ|

28 and God chose the base things of the world, and the things despised, and the things that are not, that He may make useless the things that are—

തഥാ വർത്തമാനലോകാൻ സംസ്ഥിതിഭ്രഷ്ടാൻ കർത്തുമ് ഈശ്വരോ ജഗതോഽപകൃഷ്ടാൻ ഹേയാൻ അവർത്തമാനാംശ്ചാഭിരോചിതവാൻ|

29 that no flesh may glory before Him;

തത ഈശ്വരസ്യ സാക്ഷാത് കേനാപ്യാത്മശ്ലാഘാ ന കർത്തവ്യാ|

30 but out of Him you are in Christ Jesus, who became to us from God wisdom, righteousness also, and sanctification, and redemption,

യൂയഞ്ച തസ്മാത് ഖ്രീഷ്ടേ യീശൗ സംസ്ഥിതിം പ്രാപ്തവന്തഃ സ ഈശ്വരാദ് യുഷ്മാകം ജ്ഞാനം പുണ്യം പവിത്രത്വം മുക്തിശ്ച ജാതാ|

31 that, according as it has been written: “He who is glorying—let him glory in the LORD.”

അതഏവ യദ്വദ് ലിഖിതമാസ്തേ തദ്വത്, യഃ കശ്ചിത് ശ്ലാഘമാനഃ സ്യാത് ശ്ലാഘതാം പ്രഭുനാ സ ഹി|