1 Corinthians 8

1 And concerning the things sacrificed to idols, we have known that we all have knowledge: knowledge puffs up, but love builds up;

தே³வப்ரஸாதே³ ஸர்வ்வேஷாம் அஸ்மாகம்’ ஜ்ஞாநமாஸ்தே தத்³வயம்’ வித்³ம​: | ததா²பி ஜ்ஞாநம்’ க³ர்வ்வம்’ ஜநயதி கிந்து ப்ரேமதோ நிஷ்டா² ஜாயதே|

2 and if anyone thinks to know anything, he has not yet known anything according as it is required to know;

அத​: கஸ்²சந யதி³ மந்யதே மம ஜ்ஞாநமாஸ்த இதி தர்ஹி தேந யாத்³ரு’ஸ²ம்’ ஜ்ஞாநம்’ சேஷ்டிதவ்யம்’ தாத்³ரு’ஸ²ம்’ கிமபி ஜ்ஞாநமத்³யாபி ந லப்³த⁴ம்’|

3 and if anyone loves God, this one has been known by Him.

கிந்து ய ஈஸ்²வரே ப்ரீயதே ஸ ஈஸ்²வரேணாபி ஜ்ஞாயதே|

4 Concerning the eating then of the things sacrificed to idols, we have known that an idol [is] nothing in the world, and that there is no other God except one;

தே³வதாப³லிப்ரஸாத³ப⁴க்ஷணே வயமித³ம்’ வித்³மோ யத் ஜக³ந்மத்⁴யே கோ(அ)பி தே³வோ ந வித்³யதே, ஏகஸ்²சேஸ்²வரோ த்³விதீயோ நாஸ்தீதி|

5 for even if there are those called gods, whether in Heaven, whether on earth—as there are many gods and many lords—

ஸ்வர்கே³ ப்ரு’தி²வ்யாம்’ வா யத்³யபி கேஷுசித்³ ஈஸ்²வர இதி நாமாரோப்யதே தாத்³ரு’ஸா²ஸ்²ச ப³ஹவ ஈஸ்²வரா ப³ஹவஸ்²ச ப்ரப⁴வோ வித்³யந்தே

6 yet to us [is] one God, the Father, of whom [are] all things, and we to Him; and one Lord, Jesus Christ, through whom [are] all things, and we through Him;

ததா²ப்யஸ்மாகமத்³விதீய ஈஸ்²வர​: ஸ பிதா யஸ்மாத் ஸர்வ்வேஷாம்’ யத³ர்த²ஞ்சாஸ்மாகம்’ ஸ்ரு’ஷ்டி ர்ஜாதா, அஸ்மாகஞ்சாத்³விதீய​: ப்ரபு⁴​: ஸ யீஸு²​: க்²ரீஷ்டோ யேந ஸர்வ்வவஸ்தூநாம்’ யேநாஸ்மாகமபி ஸ்ரு’ஷ்டி​: க்ரு’தா|

7 but not in all men [is] the knowledge, and certain with conscience of the idol, until now, eat [it] as a thing sacrificed to an idol, and their conscience, being weak, is defiled.

அதி⁴கந்து ஜ்ஞாநம்’ ஸர்வ்வேஷாம்’ நாஸ்தி யத​: கேசித³த்³யாபி தே³வதாம்’ ஸம்மந்ய தே³வப்ரஸாத³மிவ தத்³ ப⁴க்ஷ்யம்’ பு⁴ஞ்ஜதே தேந து³ர்ப்³ப³லதயா தேஷாம்’ ஸ்வாந்தாநி மலீமஸாநி ப⁴வந்தி|

8 But food does not commend us to God, for neither if we may eat are we in advance; nor if we may not eat, are we behind;

கிந்து ப⁴க்ஷ்யத்³ரவ்யாத்³ வயம் ஈஸ்²வரேண க்³ராஹ்யா ப⁴வாமஸ்தந்நஹி யதோ பு⁴ங்க்த்வா வயமுத்க்ரு’ஷ்டா ந ப⁴வாமஸ்தத்³வத³பு⁴ங்க்த்வாப்யபக்ரு’ஷ்டா ந ப⁴வாம​: |

9 but see, lest this privilege of yours may become a stumbling-block to the weak,

அதோ யுஷ்மாகம்’ யா க்ஷமதா ஸா து³ர்ப்³ப³லாநாம் உந்மாத²ஸ்வரூபா யந்ந ப⁴வேத் தத³ர்த²ம்’ ஸாவதா⁴நா ப⁴வத|

10 for if anyone may see you that have knowledge in an idol’s temple reclining to eat, will not his conscience—he being weak—be emboldened to eat the things sacrificed to idols?

யதோ ஜ்ஞாநவிஸி²ஷ்டஸ்த்வம்’ யதி³ தே³வாலயே உபவிஷ்ட​: கேநாபி த்³ரு’ஸ்²யஸே தர்ஹி தஸ்ய து³ர்ப்³ப³லஸ்ய மநஸி கிம்’ ப்ரஸாத³ப⁴க்ஷண உத்ஸாஹோ ந ஜநிஷ்யதே?

11 For the [one] being weak—the brother for whom Christ died—will perish by your knowledge.

ததா² ஸதி யஸ்ய க்ரு’தே க்²ரீஷ்டோ மமார தவ ஸ து³ர்ப்³ப³லோ ப்⁴ராதா தவ ஜ்ஞாநாத் கிம்’ ந விநம்’க்ஷ்யதி?

12 And thus sinning in regard to the brothers, and striking their weak conscience—you sin in regard to Christ;

இத்யநேந ப்ரகாரேண ப்⁴ராத்ரு’ணாம்’ விருத்³த⁴ம் அபராத்⁴யத்³பி⁴ஸ்தேஷாம்’ து³ர்ப்³ப³லாநி மநாம்’ஸி வ்யாகா⁴தயத்³பி⁴ஸ்²ச யுஷ்மாபி⁴​: க்²ரீஷ்டஸ்ய வைபரீத்யேநாபராத்⁴யதே|

13 for this reason, if food causes my brother to stumble, I may not eat flesh—throughout the age—that I may not cause my brother to stumble. (aiōn g165)

அதோ ஹேதோ​: பிஸி²தாஸ²நம்’ யதி³ மம ப்⁴ராது ர்விக்⁴நஸ்வரூபம்’ ப⁴வேத் தர்ஹ்யஹம்’ யத் ஸ்வப்⁴ராது ர்விக்⁴நஜநகோ ந ப⁴வேயம்’ தத³ர்த²ம்’ யாவஜ்ஜீவநம்’ பிஸி²தம்’ ந போ⁴க்ஷ்யே| (aiōn g165)