1 Corinthians 11
1 Become followers of me, as I also [am] of Christ.
હે ભ્રાતરઃ, યૂયં સર્વ્વસ્મિન્ કાર્ય્યે માં સ્મરથ મયા ચ યાદૃગુપદિષ્ટાસ્તાદૃગાચરથૈતત્કારણાત્ મયા પ્રશંસનીયા આધ્બે|
2 And I praise you, brothers, that in all things you remember me, and according as I delivered to you, you keep the deliverances,
તથાપિ મમૈષા વાઞ્છા યદ્ યૂયમિદમ્ અવગતા ભવથ,
3 and I wish you to know that the Christ is the head of every man, and the head of a woman is the husband, and the head of Christ is God.
એકૈકસ્ય પુરુષસ્યોત્તમાઙ્ગસ્વરૂપઃ ખ્રીષ્ટઃ, યોષિતશ્ચોત્તમાઙ્ગસ્વરૂપઃ પુમાન્, ખ્રીષ્ટસ્ય ચોત્તમાઙ્ગસ્વરૂપ ઈશ્વરઃ|
4 Every man praying or prophesying, having the head covered, dishonors his head,
અપરમ્ આચ્છાદિતોત્તમાઙ્ગેન યેન પુંસા પ્રાર્થના ક્રિયત ઈશ્વરીયવાણી કથ્યતે વા તેન સ્વીયોત્તમાઙ્ગમ્ અવજ્ઞાયતે|
5 and every woman praying or prophesying with the head uncovered, dishonors her own head, for it is one and the same thing with her being shaven,
અનાચ્છાદિતોત્તમાઙ્ગયા યયા યોષિતા ચ પ્રાર્થના ક્રિયત ઈશ્વરીયવાણી કથ્યતે વા તયાપિ સ્વીયોત્તમાઙ્ગમ્ અવજ્ઞાયતે યતઃ સા મુણ્ડિતશિરઃસદૃશા|
6 for if a woman is not covered—then let her be shorn, and if [it is] a shame for a woman to be shorn or shaven—let her be covered;
અનાચ્છાદિતમસ્તકા યા યોષિત્ તસ્યાઃ શિરઃ મુણ્ડનીયમેવ કિન્તુ યોષિતઃ કેશચ્છેદનં શિરોમુણ્ડનં વા યદિ લજ્જાજનકં ભવેત્ તર્હિ તયા સ્વશિર આચ્છાદ્યતાં|
7 for a man, indeed, ought not to cover the head, being the image and glory of God, and a woman is the glory of a man,
પુમાન્ ઈશ્વરસ્ય પ્રતિમૂર્ત્તિઃ પ્રતિતેજઃસ્વરૂપશ્ચ તસ્માત્ તેન શિરો નાચ્છાદનીયં કિન્તુ સીમન્તિની પુંસઃ પ્રતિબિમ્બસ્વરૂપા|
8 for a man is not of a woman, but a woman [is] of a man,
યતો યોષાતઃ પુમાન્ નોદપાદિ કિન્તુ પુંસો યોષિદ્ ઉદપાદિ|
9 for also was a man not created because of the woman, but a woman because of the man;
અધિકન્તુ યોષિતઃ કૃતે પુંસઃ સૃષ્ટિ ર્ન બભૂવ કિન્તુ પુંસઃ કૃતે યોષિતઃ સૃષ્ટિ ર્બભૂવ|
10 because of this the woman ought to have [a token of] authority on the head, because of the messengers;
ઇતિ હેતો ર્દૂતાનામ્ આદરાદ્ યોષિતા શિરસ્યધીનતાસૂચકમ્ આવરણં ધર્ત્તવ્યં|
11 but neither [is] a man apart from a woman, nor a woman apart from a man, in the LORD,
તથાપિ પ્રભો ર્વિધિના પુમાંસં વિના યોષિન્ન જાયતે યોષિતઞ્ચ વિના પુમાન્ ન જાયતે|
12 for as the woman [is] of the man, so also the man [is] through the woman, and all the things [are] of God.
યતો યથા પુંસો યોષિદ્ ઉદપાદિ તથા યોષિતઃ પુમાન્ જાયતે, સર્વ્વવસ્તૂનિ ચેશ્વરાદ્ ઉત્પદ્યન્તે|
13 Judge in your own selves: is it seemly for a woman to pray to God uncovered?
યુષ્માભિરેવૈતદ્ વિવિચ્યતાં, અનાવૃતયા યોષિતા પ્રાર્થનં કિં સુદૃશ્યં ભવેત્?
14 Does not even nature itself teach you, that if a man indeed has long hair, it is a dishonor to him?
પુરુષસ્ય દીર્ઘકેશત્વં તસ્ય લજ્જાજનકં, કિન્તુ યોષિતો દીર્ઘકેશત્વં તસ્યા ગૌરવજનકં
15 And a woman, if she has long hair, it is a glory to her, because the hair has been given to her instead of a covering;
યત આચ્છાદનાય તસ્યૈ કેશા દત્તા ઇતિ કિં યુષ્માભિઃ સ્વભાવતો ન શિક્ષ્યતે?
16 and if anyone thinks to be contentious, we have no such custom, neither the assemblies of God.
અત્ર યદિ કશ્ચિદ્ વિવદિતુમ્ ઇચ્છેત્ તર્હ્યસ્માકમ્ ઈશ્વરીયસમિતીનાઞ્ચ તાદૃશી રીતિ ર્ન વિદ્યતે|
17 And declaring this, I give no praise, because you do not come together for the better, but for the worse;
યુષ્માભિ ર્ન ભદ્રાય કિન્તુ કુત્સિતાય સમાગમ્યતે તસ્માદ્ એતાનિ ભાષમાણેન મયા યૂયં ન પ્રશંસનીયાઃ|
18 for first, indeed, coming together in an assembly, I hear of divisions being among you, and I partly believe [it],
પ્રથમતઃ સમિતૌ સમાગતાનાં યુષ્માકં મધ્યે ભેદાઃ સન્તીતિ વાર્ત્તા મયા શ્રૂયતે તન્મધ્યે કિઞ્ચિત્ સત્યં મન્યતે ચ|
19 for it is also necessary for sects to be among you, that those approved may become visible among you;
યતો હેતો ર્યુષ્મન્મધ્યે યે પરીક્ષિતાસ્તે યત્ પ્રકાશ્યન્તે તદર્થં ભેદૈ ર્ભવિતવ્યમેવ|
20 you, then, coming together at the same place—it is not to eat the LORD’s Dinner;
એકત્ર સમાગતૈ ર્યુષ્માભિઃ પ્રભાવં ભેજ્યં ભુજ્યત ઇતિ નહિ;
21 for each takes his own dinner before in the eating, and one is hungry, and another is drunk;
યતો ભોજનકાલે યુષ્માકમેકૈકેન સ્વકીયં ભક્ષ્યં તૂર્ણં ગ્રસ્યતે તસ્માદ્ એકો જનો બુભુક્ષિતસ્તિષ્ઠતિ, અન્યશ્ચ પરિતૃપ્તો ભવતિ|
22 why, do you not have houses to eat and to drink in? Or do you despise the Assembly of God, and shame those not having? What may I say to you? Will I praise you in this? I do not praise!
ભોજનપાનાર્થં યુષ્માકં કિં વેશ્માનિ ન સન્તિ? યુષ્માભિ ર્વા કિમ્ ઈશ્વરસ્ય સમિતિં તુચ્છીકૃત્ય દીના લોકા અવજ્ઞાયન્તે? ઇત્યનેન મયા કિં વક્તવ્યં? યૂયં કિં મયા પ્રશંસનીયાઃ? એતસ્મિન્ યૂયં ન પ્રશંસનીયાઃ|
23 For I received from the LORD that which I also delivered to you, that the Lord Jesus in the night in which He was delivered up, took bread,
પ્રભુતો ય ઉપદેશો મયા લબ્ધો યુષ્માસુ સમર્પિતશ્ચ સ એષઃ|
24 and having given thanks, He broke, and said, “Take, eat, this is My body that is being broken for you; do this—to the remembrance of Me.”
પરકરસમર્પણક્ષપાયાં પ્રભુ ર્યીશુઃ પૂપમાદાયેશ્વરં ધન્યં વ્યાહૃત્ય તં ભઙ્ક્ત્વા ભાષિતવાન્ યુષ્માભિરેતદ્ ગૃહ્યતાં ભુજ્યતાઞ્ચ તદ્ યુષ્મત્કૃતે ભગ્નં મમ શરીરં; મમ સ્મરણાર્થં યુષ્માભિરેતત્ ક્રિયતાં|
25 In like manner also the cup after the supping, saying, “This cup is the New Covenant in My blood; do this, as often as you may drink [it]—to the remembrance of Me”;
પુનશ્ચ ભેજનાત્ પરં તથૈવ કંસમ્ આદાય તેનોક્તં કંસોઽયં મમ શોણિતેન સ્થાપિતો નૂતનનિયમઃ; યતિવારં યુષ્માભિરેતત્ પીયતે તતિવારં મમ સ્મરણાર્થં પીયતાં|
26 for as often as you may eat this bread, and may drink this cup, you show forth the death of the LORD—until He may come;
યતિવારં યુષ્માભિરેષ પૂપો ભુજ્યતે ભાજનેનાનેન પીયતે ચ તતિવારં પ્રભોરાગમનં યાવત્ તસ્ય મૃત્યુઃ પ્રકાશ્યતે|
27 so that whoever may eat this bread or may drink the cup of the LORD unworthily, he will be guilty of the body and blood of the LORD:
અપરઞ્ચ યઃ કશ્ચિદ્ અયોગ્યત્વેન પ્રભોરિમં પૂપમ્ અશ્નાતિ તસ્યાનેન ભાજનેન પિવતિ ચ સ પ્રભોઃ કાયરુધિરયો ર્દણ્ડદાયી ભવિષ્યતિ|
28 and let a man be proving himself, and so let him eat of the bread, and let him drink of the cup;
તસ્માત્ માનવેનાગ્ર આત્માન પરીક્ષ્ય પશ્ચાદ્ એષ પૂપો ભુજ્યતાં કંસેનાનેન ચ પીયતાં|
29 for he who is eating and drinking unworthily, he eats and drinks judgment to himself—not discerning the body of the LORD.
યેન ચાનર્હત્વેન ભુજ્યતે પીયતે ચ પ્રભોઃ કાયમ્ અવિમૃશતા તેન દણ્ડપ્રાપ્તયે ભુજ્યતે પીયતે ચ|
30 Because of this many [are] weak and sickly among you, and many sleep;
એતત્કારણાદ્ યુષ્માકં ભૂરિશો લોકા દુર્બ્બલા રોગિણશ્ચ સન્તિ બહવશ્ચ મહાનિદ્રાં ગતાઃ|
31 for if we were discerning ourselves, we would not be being judged,
અસ્માભિ ર્યદ્યાત્મવિચારોઽકારિષ્યત તર્હિ દણ્ડો નાલપ્સ્યત;
32 and being judged by the LORD, we are disciplined, that we may not be condemned with the world;
કિન્તુ યદાસ્માકં વિચારો ભવતિ તદા વયં જગતો જનૈઃ સમં યદ્ દણ્ડં ન લભામહે તદર્થં પ્રભુના શાસ્તિં ભુંજ્મહે|
33 so then, my brothers, coming together to eat, wait for one another;
હે મમ ભ્રાતરઃ, ભોજનાર્થં મિલિતાનાં યુષ્માકમ્ એકેનેતરોઽનુગૃહ્યતાં|
34 and if anyone is hungry, let him eat at home, that you may not come together to judgment; and the rest, whenever I may come, I will arrange.
યશ્ચ બુભુક્ષિતઃ સ સ્વગૃહે ભુઙ્ક્તાં| દણ્ડપ્રાપ્તયે યુષ્માભિ ર્ન સમાગમ્યતાં| એતદ્ભિન્નં યદ્ આદેષ્ટવ્યં તદ્ યુષ્મત્સમીપાગમનકાલે મયાદેક્ષ્યતે|
