Psalms 95
1 O come, let us sing unto the Lord: let us shout joyfully to the rock of our salvation.
Oh magsiparito kayo, tayo'y magsiawit sa Panginoon: tayo'y magkaingay na may kagalakan sa malaking bato na ating kaligtasan.
2 Let us come before his presence with thanksgiving, and shout joyfully unto him with psalms.
Tayo'y magsiharap sa kaniyang harapan na may pagpapasalamat, tayo'y magkaingay na may kagalakan sa kaniya na may mga pagaawitan.
3 For a great God is the Lord, and a great King above all Gods;
Sapagka't ang Panginoon ay dakilang Dios, at dakilang Hari sa lahat ng mga dios,
4 In whose hand are the deep places of the earth; and whose are the heights of mountains;
Na sa kaniyang kamay ang mga malalim na dako ng lupa, ang mga kataasan ng mga bundok ay kaniya rin.
5 Whose is the sea, and who hath made it; and whose hands have formed the dry land.
Ang dagat ay kaniya, at kaniyang ginawa: at ang kaniyang mga kamay ay lumikha ng tuyong lupa.
6 Oh come, let us prostrate ourselves and bow down: let us kneel before the Lord our Maker.
Oh magsiparito kayo, tayo'y magsisamba at magsiyukod; tayo'y magsiluhod sa harap ng Panginoon na May-lalang sa atin.
7 For he is our God; and we are the people of his pasture, and the flock of his hand: yea, this day, if ye will hearken to his voice,
Sapagka't siya'y ating Dios, at tayo'y bayan ng kaniyang pastulan, at mga tupa ng kaniyang kamay. Ngayon, kung inyong didinggin ang kaniyang tinig!
8 Harden not your heart, as at Meribah, as on the day of the temptation in the wilderness:
Huwag ninyong papagmatigasin ang inyong puso, gaya sa Meriba, gaya sa kaarawan ng Masa sa ilang:
9 When your fathers tempted me, proved me, although they had seen my doing.
Nang tuksuhin ako ng inyong mga magulang, tinikman ako, at nakita ang gawa ko.
10 Forty years long did I feel loathing on that generation, and I said, It is a people of an erring heart; and they truly acknowledged not my ways:
Apat na pung taong namanglaw ako sa lahing yaon, at aking sinabi, Bayan na nagkakamali sa kanilang puso. At hindi naalaman ang aking mga daan:
11 So that I swore in my wrath, that they should not enter into my rest.
Kaya't ako'y sumumpa sa aking poot, na sila'y hindi magsisipasok sa aking kapahingahan.
