Psalms 95

1 O come, let us sing unto the Lord: let us shout joyfully to the rock of our salvation.

Venu, ni kantu al la Eternulo; Ni ĝoje kriu al la rifuĝejo de nia helpo.

2 Let us come before his presence with thanksgiving, and shout joyfully unto him with psalms.

Ni venu antaŭ Lian vizaĝon kun glorado, Per psalmoj ni ĝoje kriu al Li.

3 For a great God is the Lord, and a great King above all Gods;

Ĉar granda Dio estas la Eternulo Kaj granda Reĝo super ĉiuj dioj,

4 In whose hand are the deep places of the earth; and whose are the heights of mountains;

Kiu havas en Sia mano la profundaĵojn de la tero, Kaj al kiu apartenas la altaĵoj de la montoj;

5 Whose is the sea, and who hath made it; and whose hands have formed the dry land.

Al kiu apartenas la maro, kaj Li ĝin faris, Kaj la sekteron Liaj manoj kreis.

6 Oh come, let us prostrate ourselves and bow down: let us kneel before the Lord our Maker.

Venu, ni kliniĝu, ni ĵetu nin teren, Ni genuu antaŭ la Eternulo, nia Kreinto.

7 For he is our God; and we are the people of his pasture, and the flock of his hand: yea, this day, if ye will hearken to his voice,

Ĉar Li estas nia Dio, Kaj ni estas la popolo de Lia paŝtejo kaj la ŝafoj de Lia mano. Hodiaŭ, se vi aŭskultas Lian voĉon,

8 Harden not your heart, as at Meribah, as on the day of the temptation in the wilderness:

Ne obstinigu vian koron, kiel en Meriba, Kiel en la tago de Masa en la dezerto,

9 When your fathers tempted me, proved me, although they had seen my doing.

Kiam viaj patroj Min incitis, Esploris kaj vidis Mian faron.

10 Forty years long did I feel loathing on that generation, and I said, It is a people of an erring heart; and they truly acknowledged not my ways:

Kvardek jarojn Mi indignis kontraŭ tiu generacio, Kaj Mi diris: Ili estas popolo kun koro malĝusta, Kaj ili ne volas koni Miajn vojojn;

11 So that I swore in my wrath, that they should not enter into my rest.

Tial Mi ĵuris en Mia kolero, Ke ili ne venos en Mian ripozejon.