Psalms 95
1 O come, let us sing unto the Lord: let us shout joyfully to the rock of our salvation.
O dali kamo, manag-awit kita ngadto kang Yahweh; manag-awit kita nga malipayon ngadto sa bato sa atong kaluwasan.
2 Let us come before his presence with thanksgiving, and shout joyfully unto him with psalms.
Mosulod kita sa iyang presensya inubanan sa pagpasalamat; manag-awit kita kaniya ug mga salmo nga pagdayeg.
3 For a great God is the Lord, and a great King above all Gods;
Kay bantogan nga Dios si Yahweh ug bantogan nga Hari nga labaw sa tanang dios.
4 In whose hand are the deep places of the earth; and whose are the heights of mountains;
Anaa sa iyang mga kamot ang kinahiladman sa kalibotan; ang kahabogon sa kabukiran iyaha.
5 Whose is the sea, and who hath made it; and whose hands have formed the dry land.
Iyaha ang dagat, kay siya ang nagbuhat niini, ug ang iyang mga kamot maoy naghulma sa mala nga yuta.
6 Oh come, let us prostrate ourselves and bow down: let us kneel before the Lord our Maker.
O dali kamo, magsimba kita ug magyukbo; mangluhod kita atubangan ni Yahweh nga atong magbubuhat:
7 For he is our God; and we are the people of his pasture, and the flock of his hand: yea, this day, if ye will hearken to his voice,
Kay siya ang atong Dios, ug kita ang katawhan sa iyang sibsibanan ug ang karnero sa iyang kamot. O karong adlawa—nga madungog ninyo ang iyang tingog!
8 Harden not your heart, as at Meribah, as on the day of the temptation in the wilderness:
“Ayaw pagahia ang inyong kasingkasing, sama didto sa Meriba, o sama niadtong adlaw sa Massa didto sa kamingawan,
9 When your fathers tempted me, proved me, although they had seen my doing.
diin gitintal ug gisulayan ako sa inyong mga katigulangan, bisan ug nakita na nila ang akong mga buhat.
10 Forty years long did I feel loathing on that generation, and I said, It is a people of an erring heart; and they truly acknowledged not my ways:
Sulod sa 40 ka katuigan nasuko ako niana nga kaliwatan ug miingon, 'Mao kini ang katawhan kansang mga kasingkasing nahisalaag; wala nila nasayran ang akong pamaagi.'
11 So that I swore in my wrath, that they should not enter into my rest.
Busa sa akong kasuko nanumpa ako nga dili gayod (sila) makasulod sa akong pahulayanang dapit.”
