Psalms 94

1 O God, of vengeance, Lord! O God of vengeance, shine forth.

ای خداوند، ای خدای انتقام گیرنده، قدرتت را نشان بده.

2 Lift up thyself, O judge of the Earth! bring a recompense upon the proud.

ای داور جهان، برخیز و متکبران را به سزای اعمالشان برسان.

3 How long shall the wicked, O Lord—how long shall the wicked exult?

گناهکاران تا به کی پیروز و سرافراز خواهند بود؟

4 They sputter, they speak hard things: all the workers of wickedness boast themselves.

همهٔ بدکاران، گستاخ و ستمگر هستند و حرفهای ناروا می‌زنند.

5 Thy people, O Lord! they crush, and thy heritage they afflict.

قوم تو را از بین می‌برند و بر بندگانت ظلم می‌کنند.

6 The widow and the stranger they slay, and the fatherless they murder.

بیوه‌زنان و غریبان و یتیمان را می‌کشند.

7 And they say, The Lord will not see, and the God of Jacob will not take notice of it.

این ستمکاران می‌گویند: «خداوند ما را نمی‌بیند و خدای یقعوب متوجهٔ کارهای ما نمی‌شود.»

8 Understand, ye brutish among the people: and ye fools, when will ye become intelligent!

ای قوم من، چرا اینقدر نادان هستید؟ کِی عاقل خواهید شد؟

9 He that hath planted the ear, shall he not hear? or he that hath formed the eye, shall he not see?

آیا خدا که به ما گوش داده است، خودش نمی‌شنود؟ او که به ما چشم داده است، آیا نمی‌بیند؟

10 He that admonisheth nations, shall he not correct? is it not he that teacheth man knowledge!

او که همهٔ قومها را مجازات می‌کند، آیا شما را مجازات نخواهد کرد؟ او که همه چیز را به انسان می‌آموزد، آیا نمی‌داند که شما چه می‌کنید؟

11 The Lord knoweth the thoughts of man, that they are nought.

خداوند از افکار انسان آگاه است و می‌داند که آنها پوچ و بی‌ارزش‌اند.

12 Happy is the man whom thou admonisheth, O Lord, and teachest him out of thy law:

خوشا به حال کسی که تو، ای خداوند، او را تأدیب می‌کنی و قوانین خود را به او می‌آموزی.

13 That thou mayest grant him repose from the days of evil, until the pot be dug for the wicked.

چنین شخصی، در روزهایی که تو گناهکاران را گرفتار می‌سازی و نابود می‌کنی، آسوده‌خاطر و در امان خواهد بود.

14 For the Lord will not cast off his people, and his inheritance will he not forsake.

خداوند قوم برگزیدهٔ خود را ترک نخواهد کرد و ایشان را از یاد نخواهد برد.

15 For unto righteousness will justice return; and it shall be followed by all the upright in heart.

بار دیگر داوری از روی عدل و انصاف اجرا خواهد شد و همهٔ درستکاران از آن پشتیبانی خواهند کرد.

16 Who will rise up for me against evil-doers? or who will stand forward for me against the workers of wickedness?

کیست که به طرفداری از من برخیزد و در مقابل گناهکاران ایستادگی کند؟ چه کسی حاضر است با من علیه بدکاران بجنگد؟

17 Unless the Lord had been a help unto me, but a little would have been wanting that my soul had dwelt in the silence of death.

اگر خداوند مددکار من نمی‌بود به‌زودی از بین می‌رفتم.

18 When I said, My foot hath slipped: thy kindness, O Lord, sustained me.

وقتی فریاد زدم که پاهایم می‌لغزند! تو، ای خداوند پر محبت، به فریادم رسیدی و دست مرا گرفتی.

19 In the multitude of my [painful] thoughts within me, thy consolations delight my soul.

هنگامی که فکرم ناراحت و دلم بی‌قرار است، ای خداوند، تو مرا دلداری می‌دهی و به من آسودگی خاطر می‌بخشی.

20 Can there be associated with thee the throne of destructive wickedness, which frameth mischief as a law?

آیا حکمرانان شرور از حمایت تو برخوردار خواهند بود که به نام قانون هر نوع ظلمی را مرتکب می‌شوند؟

21 They band themselves together against the soul of the righteous, and innocent blood do they condemn.

آنها علیه درستکاران توطئه می‌چینند و بی‌گناهان را به مرگ محکوم می‌کنند.

22 But the Lord is become my defence, and my God, the rock of my refuge.

اما خداوند صخره و پناهگاه من است و مرا از هر گزندی حفظ می‌کند.

23 And he will bring back upon them their own injustice, and in their own wickedness will he destroy them: [yea], he will destroy them—the Lord our God.

خداوند، شریران و بدکاران را به سزای اعمالشان خواهد رسانید و آنها را از بین خواهد برد. آری، خداوند، خدای ما، ایشان را نابود خواهد کرد.