< Psalms 94 >
1 O God, of vengeance, Lord! O God of vengeance, shine forth.
Drottinn, þú ert Guð hefndarinnar – sá Guð sem réttir hlut þeirra sem ranglæti eru beittir. Láttu dýrð þína birtast.
2 Lift up thyself, O judge of the Earth! bring a recompense upon the proud.
Rís upp, þú dómari jarðar. Refsaðu ofstopamönnum fyrir illverk þeirra.
3 How long shall the wicked, O Lord—how long shall the wicked exult?
Drottinn, hve lengi eiga óguðlegir að hrósa sigri?
4 They sputter, they speak hard things: all the workers of wickedness boast themselves.
Þeir eru að springa af monti! Hlustaðu á grobbið í þeim!
5 Thy people, O Lord! they crush, and thy heritage they afflict.
Drottinn, líttu á hvernig þeir kúga þjóð þína og kvelja fólkið sem þú elskar.
6 The widow and the stranger they slay, and the fatherless they murder.
Þeir myrða ekkjur og munaðarleysingja og líka útlendinga sem hér hafa sest að.
7 And they say, The Lord will not see, and the God of Jacob will not take notice of it.
„Drottinn sér þetta ekki, “segja þeir, „hann lætur sér fátt um finnast.“
8 Understand, ye brutish among the people: and ye fools, when will ye become intelligent!
Heimskingjar!
9 He that hath planted the ear, shall he not hear? or he that hath formed the eye, shall he not see?
Haldið þið að Guð sé blindur og heyrnarlaus, hann sem skapar bæði augu og eyru!
10 He that admonisheth nations, shall he not correct? is it not he that teacheth man knowledge!
Hann refsar þjóðunum – og nú er komið að ykkur. Enginn hlutur er honum hulinn. Eins og hann viti ekki hvað þið hafið gert!
11 The Lord knoweth the thoughts of man, that they are nought.
Drottinn þekkir skammsýni og hégómleika mannanna
12 Happy is the man whom thou admonisheth, O Lord, and teachest him out of thy law:
og því agar hann okkur til góðs.
13 That thou mayest grant him repose from the days of evil, until the pot be dug for the wicked.
Það gerir hann til þess að við göngum á hans vegum og gefumst ekki upp í mótlæti.
14 For the Lord will not cast off his people, and his inheritance will he not forsake.
Drottinn afneitar ekki lýð sínum né yfirgefur þjóð sína.
15 For unto righteousness will justice return; and it shall be followed by all the upright in heart.
Dómar hans eru réttlátir og fylgjendur hans fagna af hreinu hjarta.
16 Who will rise up for me against evil-doers? or who will stand forward for me against the workers of wickedness?
Hver vill vernda mig fyrir illgjörðamönnum? Hver vill vera skjöldur minn?
17 Unless the Lord had been a help unto me, but a little would have been wanting that my soul had dwelt in the silence of death.
Án Drottins væri ég dauðans matur.
18 When I said, My foot hath slipped: thy kindness, O Lord, sustained me.
Ég æpti: „Drottinn, ég er að hrapa!“og af gæsku sinni frelsaði hann mig.
19 In the multitude of my [painful] thoughts within me, thy consolations delight my soul.
Drottinn, þegar efasemdir ásækja mig og hjarta mitt er fullt af angist, þá gefðu mér frið þinn og endurnýjaðu gleði mína.
20 Can there be associated with thee the throne of destructive wickedness, which frameth mischief as a law?
Vilt þú vernda og viðhalda spilltri valdsstjórn sem hallar réttlætinu? Leyfir þú slíkt?
21 They band themselves together against the soul of the righteous, and innocent blood do they condemn.
Hefur þú þóknun á þeim sem dæma saklausa til dauða?
22 But the Lord is become my defence, and my God, the rock of my refuge.
Nei! Drottinn, Guð minn, er vígi mitt, kletturinn þar sem ég leita skjóls.
23 And he will bring back upon them their own injustice, and in their own wickedness will he destroy them: [yea], he will destroy them—the Lord our God.
Guð lætur syndir óguðlegra koma þeim sjálfum í koll. Illverk þeirra verða þeim að falli.