Psalms 90

1 BOOK FOURTH: “A prayer of Moses the man of God.” Lord, a place of refuge hast thou been unto us in all generations.

Ginoo, ikaw mao ang among dapit-nga-puloy-anan Sa tanang mga kaliwatan.

2 Before yet the mountains were brought forth, or thou hadst ever produced the earth and the world, even from everlasting to everlasting, thou art God.

Sa wala pa patunghaa ang kabukiran, Kun ang yuta ug ang kalibutan nga imong gihimo, Bisan gikan sa walay sinugdan ngadto sa walay katapusan, ikaw mao ang Dios sa gihapon.

3 Thou turnest man to contrition, and sayest, Return ye children of men.

Ikaw nagapabalik sa tawo ngadto sa pagkalaglag, Ug nagaingon: Pamalik, kamong mga anak sa mga tawo,

4 For a thousand years are in thy eyes but as the yesterday when it is past, and as a watch in the night.

Kay ang usa ka libo ka tuig sa imong pagtan-aw Maingon lamang sa kagahapon sa diha nga kini molabay na, Ug ingon sa usa ka pagtukaw sa kagabhion.

5 Thou carriest them away as with a flood; they are as a sleep: in the morning [they grow] like the grass which changeth.

Ginadala mo (sila) ingon sa usa ka baha; (sila) ingon sa usa ka paghikatulog. Sa pagkabuntag (sila) sama sa balili nga managpanubo.

6 In the morning it blossometh, and is changed: in the evening it is mowed off, and withereth.

Sa buntag kini molabong, ug motubo; Sa hapon ginaputol kini ug mangalaya.

7 For [thus] are we consumed by thy anger, and by thy fury are we terrified.

Kay kami ginaut-ut diha sa imong kapungot, Ug sa imong kaligutgut kami nangagubot.

8 Thou hast set our iniquities before thee, our concealed sins before the light of thy countenance.

Gibutang mo ang among mga kasalanan sa atubangan mo, Ang among mga sala nga tinago gipasilawan sa kahayag sa imong nawong.

9 For all our days are passed away in thy wrath: we consume our years like a word that is spoken.

Kay ang tanan namong mga adlaw nanagpangagi diha sa imong kaligutgut: Gitapus namo ang among katuigan ingon sa usa ka pagpanghupaw.

10 The days of our years in this life are seventy years; and if by uncommon vigor they be eighty, yet is their greatness trouble and mishap; for it soon hasteneth off, and we fly away.

Ang mga adlaw sa among panuigon may kapitoan ka tuig, Kun bisan tungod sa kabaskug may kawaloan ka tuig; Bisan pa niana ang ilang garbo mao lamang ang kabudlay ug kasub-anan; Kay kini sa madali mosaylo, ug kami managpanlupad.

11 Who knoweth the strength of thy anger, and thy wrath which is like the fear of thee?

Kinsa ba ang makaila sa gahum sa imong kasuko, Ug sa imong kaligutgut sumala sa kahadlok nga angay kanimo?

12 Let us then know how to number our days, that we may obtain a heart endowed with wisdom.

Busa tudloi kami sa pag-isip sa among mga adlaw, Aron makabaton kami ug usa ka kasingkasing nga manggialamon.

13 Return, O Lord, how long yet? and bethink thee concerning thy servants.

Bumalik ka, Oh Jehova, hangtud anus-a ba? Ug pahinulsola kini kanimo mahitungod sa imong mga ulipon.

14 O satisfy us in the morning with thy kindness, that we may be glad and rejoice throughout all our days.

Oh busga kami sa kabuntagon sa imong mahigugmaong-kalolot, Aron kami managmaya ug managkalipay sa tanan namong mga adlaw.

15 Cause us to rejoice as many days as those wherein thou hast afflicted us, the years wherein we have seen unhappiness.

Lipaya kami sumala sa mga adlaw nga ikaw nagsakit kanamo, Ug sa katuigan nga kami nakakita sa kadautan.

16 Let thy act be visible on thy servants, and thy majesty over their children.

Ipakita ang imong buhat nganhi sa imong mga ulipon. Ug ang imong himaya ibabaw sa ilang mga anak.

17 And may the beauty of the Lord our God be upon us; and the work of our hands do thou firmly establish upon us: yea, the work of our hands—firmly establish thou it.

Ug itugot nga ang kahimuot ni Jehova nga among Dios magapaibabaw kanamo; Ug lig-onon mo kanamo ang buhat sa among mga kamot; Oo, ang-buhat sa among mga kamot lig-onon mo kini.