< Psalms 89 >

1 “A Maskil of Ethan the Ezrachite.” The kindnesses of the Lord will I for ever sing: from generation to generation will I make known thy faithfulness with my mouth.
قصیدۀ ایتانِ اِزراحی. ای خداوند، محبت تو را همواره خواهم ستود و با زبان خود پیوسته از وفاداری تو سخن خواهم گفت،
2 For I have said, To eternity will kindness be built up: the heavens—yea, in these wilt thou establish thy faithfulness.
زیرا محبت تو همیشگی است و وفاداری تو چون آسمانها پایدار است.
3 “I have made a covenant with my elect, I have sworn unto David my servant,
تو با خادم برگزیده‌ات داوود عهد بسته‌ای و وعده کرده‌ای که
4 Unto eternity will I establish thy seed, and I will build up thy throne, from generation to generation.” (Selah)
تخت سلطنت او را تا ابد، نسل اندر نسل، پایدار خواهی داشت.
5 And the heavens praise thy wonder, O Lord: also thy faithfulness in the assembly of holy ones.
خداوندا، آسمانها از کارهای شگفت‌انگیز تو تعریف می‌کنند و امانت و وفاداری تو را می‌ستایند.
6 For who in the sky can be compared unto the Lord? who can be likened unto the Lord among the sons of the mighty?
در آسمانها کیست که با تو، ای خداوند، برابری کند؟ در میان موجودات آسمانی چه کسی را می‌توان به تو تشبیه کرد؟
7 God is greatly terrific in the secret council of the holy ones and fear-inspiring over all that are about him.
تو در میان مقدّسین مورد ستایش هستی؛ آنان با ترس و احترام گرداگرد تو ایستاده‌اند.
8 O Lord God of hosts, who is powerful, like thee, Eternal! and thy faithfulness is round about thee.
ای یهوه، خدای لشکرهای آسمان، کیست مانند تو؟ تو در قدرت و امانت بی‌نظیری!
9 Thou rulest over the pride of the sea: when its waves are lifted up, thou assuagest them.
بر امواج دریاها مسلط هستی و طغیان آنها را آرام می‌گردانی.
10 Thou didst crush Rahab as one that is slain: with thy strong arm didst thou scatter thy enemies.
تو مصر را در هم کوبیدی و با دست توانای خود دشمنانت را تار و مار ساختی.
11 Thine are the heavens, also thine is the earth: as for the world and what filleth it, thou hast founded them.
آسمانها و زمین و هر آنچه در جهان است از آن تو می‌باشند؛ زیرا تو آنها را آفریده‌ای.
12 The north and the south—these hast thou created: Tabor and Chermon shall rejoice in thy name.
شمال و جنوب را تو به وجود آورده‌ای. کوه تابور و حرمون، مظهر قدرت تو می‌باشند.
13 Thine is the powerful arm, with might: strong is thy hand, and exalted is thy right hand.
دست تو بسیار تواناست. تو خدای متعال هستی.
14 Righteousness and justice are the prop of thy throne: kindness and truth precede thy presence.
فرمانروایی تو بر اساس عدل و انصاف است. در تمام کارهایت محبت و وفاداری مشاهده می‌شود.
15 Happy is the people that know the cornet's sound: O Lord, in the light of thy countenance will they ever walk firmly.
خوشا به حال مردمی که می‌دانند چگونه تو را تحسین و تمجید کنند، زیرا آنها در نور حضورت راه خواهند رفت.
16 In thy name will they be glad all the day, and in thy righteousness will they be exalted.
آنها تمام روز به نام تو شادی می‌کنند و به سبب عدالت تو سربلند می‌باشند.
17 For thou art the glory of their strength; and through thy favor will our horn be exalted.
تو به ما قدرت می‌بخشی و به لطف خویش ما را پیروز و سرافراز می‌گردانی.
18 For of the Lord is our shield; and of the Holy One of Israel is our king.
ای خداوند، تو از ما حمایت کردی؛ ای خدای مقدّس اسرائیل، تو به ما پادشاه بخشیدی.
19 Then spokest thou in a vision to thy pious [servant], and saidst, “I have bestowed help to one that is mighty; I have exalted a youth out of the people;
در عالم رویا با نبی خود سخن گفتی و فرمودی: «در میان اسرائیل جوانی را برگزیده‌ام و او را سرافراز نموده‌ام تا پادشاه شود؛
20 I have found David my servant; with my holy oil have I anointed him;
او خدمتگزار من داوود است. من او را با روغن مقدّس مسح کرده‌ام
21 With whom my hand shall be firmly established; also my arm shall strengthen him;
و او را پایدار و توانا خواهم ساخت.
22 The enemy shall not exact from him like a lender: and the son of injustice shall not afflict him:
دشمنانش بر او پیروز نخواهند شد و آسیبی از مخالفانش به او نخواهد رسید.
23 And I will beat down before his face his assailants, and those that hate him will I plague.
در برابر چشمان وی بدخواهانش را از بین خواهم برد و آنانی را که از او نفرت داشته باشند هلاک خواهم نمود.
24 But my faithfulness and my kindness shall be with him: and through my name shall his horn be exalted.
از وفاداری و محبت من برخوردار خواهد بود و من او را پیروز و سرافراز خواهم ساخت.
25 And I will place on the sea his hand, and on the rivers his right hand.
قلمرو فرمانروایی او را از دریای بزرگ تا رود فرات وسعت خواهم بخشید.
26 He will call unto me, Thou art my father, my God, and the rock of my salvation.
او مرا پدر خود و خدا و صخرهٔ نجات خویش خواهد خواند.
27 Also I will appoint my first-born, the highest among the kings of the earth.
من نیز با او چون پسر ارشد خویش رفتار خواهم کرد و او را برتر از تمام پادشاهان جهان خواهم ساخت.
28 For evermore will I keep for him my kindness, and my covenant shall stand faithfully with him.
محبت خود را هرگز از او دریغ نخواهم داشت، زیرا عهد من با او عهدی ابدی می‌باشد.
29 And I appoint for ever his seed, and his throne as the days of heaven.
نسل او را تا ابد باقی خواهم گذاشت و سلطنت او جاودانی خواهد بود.
30 If his children forsake my law, and walk not in my ordinances;
«اما اگر فرزندانش از دستورهای من سرپیچی کنند و احکام مرا بشکنند،
31 If they profane my statutes, and keep not my commandments:
اگر فرایض مرا زیر پا بگذارند، و احکام مرا نگاه ندارند،
32 Then will I visit with the rod their transgressions, and with plagues their iniquity.
آنگاه ایشان را تنبیه خواهم نمود.
33 Nevertheless my kindness will I not make utterly void from him, and I will not act falsely against my faithfulness.
با این حال او را از محبت خود محروم نخواهم کرد و نسبت به قولی که داده‌ام، وفادار خواهم ماند.
34 I will not profane my covenant, and what is gone out of my lips will I not alter.
آری، عهد خود را نخواهم شکست و آنچه را که گفته‌ام تغییر نخواهم داد.
35 One thing have I sworn by my holiness, that I will not lie unto David.
یک بار به داوود به نام مقدّس خود وعده دادم و هرگز آن را باطل نخواهم کرد
36 His seed shall endure for ever, and his throne shall be like the sun before me.
که نسل او تا ابد باقی خواهد ماند و سلطنت وی تا زمانی که خورشید بدرخشد دوام خواهد داشت
37 Like the moon shall it be firmly established for ever, and as this faithful witness in the sky.” (Selah)
و مانند ماه که شاهد باوفایی در آسمان است، پایدار خواهد بود.»
38 And yet thou hast east off and despised, thou hast become wroth with thy anointed.
اما ای خداوند، تو بر پادشاه برگزیدهٔ خود غضبناکی و او را ترک کرده‌ای.
39 Thou hast made void the covenant of thy servant: thou hast profaned, down to the ground, his crown.
آیا عهد خود را با خدمتگزار خویش باطل نموده‌ای؟ تو تاج او را بر زمین انداخته‌ای و آن را بی‌حرمت ساخته‌ای!
40 Thou hast broken down all his fences: thou hast brought his strong-holds to terror.
حصار شهر او را شکسته‌ای و قلعه‌هایش را خراب کرده‌ای.
41 All that pass by the way plunder him: he is become a reproach to his neighbors.
هر که از راه می‌رسد اموال او را غارت می‌کند. او نزد همسایگان خود رسوا شده است.
42 Thou hast raised up the right hand of his assailants: thou hast caused all his enemies to rejoice.
دشمنانش را بر او پیروز ساخته‌ای.
43 Thou hast also turned the edge of his sword, and hast not let him stand erect in the battle.
شمشیر او را کند کرده‌ای. در جنگ به او کمک نکرده‌ای.
44 Thou hast made his brilliancy cease; and his throne hast thou thrown down to the ground.
تخت سلطنتش را واژگون ساخته، به شکوه و عظمتش خاتمه داده‌ای.
45 Thou hast shortened the days of his youth: thou hast enshrouded him with shame. (Selah)
پیری زودرس به سراغش فرستاده‌ای و نزد همه رسوایش کرده‌ای.
46 How long, Lord, wilt thou hide thyself, continually? how long shall thy fury burn like fire?
ای خداوند، تا به کی روی خود را پنهان می‌کنی؟ آیا تا ابد خشم تو چون آتش افروخته خواهد بود؟
47 Remember [what] I am, what my duration is [here], for what nothingness thou hast created all sons of men!
به یاد آور که عمر انسان چقدر کوتاه است. تو همهٔ انسانها را فناپذیر آفریده‌ای.
48 What man is there that can live, and shall not see death? that can deliver his soul from the power of the nether word? (Selah) (Sheol h7585)
کیست که بتواند نمیرد و تا ابد زنده بماند؟ (Sheol h7585)
49 Where are thy former kindnesses, O Lord, which thou hast sworn unto David by thy truth?
ای خداوند، کجاست محبت نخستین تو؟ کجاست وعدهٔ محبت تو که در نهایتِ وفاداری به داوود دادی؟
50 Remember, Lord, the disgrace of thy servants; that I bear in my bosom the [burden] of all the many nations;
ببین مردم چگونه مرا ملامت می‌کنند. بار ملامتهای آنها را بر دوش می‌کشم.
51 That thy enemies have defied, O Lord; that they have defied the footsteps of thy anointed.
دشمنانت پادشاه برگزیده‌ات را ریشخند می‌کنند و هر جا پای می‌نهد به او توهین می‌کنند.
52 Blessed be the Lord for evermore. Amen, and Amen.
شکر و سپاس بر نام خداوند تا ابد! آمین! آمین!

< Psalms 89 >