Psalms 82

1 “A psalm of Assaph.” God standeth in the congregation of God, in the midst of judges doth he judge.

«Ψαλμός του Ασάφ.» Ο Θεός ίσταται εν τη συνάξει των δυνατών· αναμέσον των θεών θέλει κρίνει.

2 How long will ye judge unjustly, and treat with favor the face of the wicked? (Selah)

Έως πότε θέλετε κρίνει αδίκως, και θέλετε προσωποληπτεί τους ασεβείς; Διάψαλμα.

3 Judge uprightly the poor and fatherless: do justice to the afflicted and indigent.

Κρίνατε τον πτωχόν και τον ορφανόν· κάμετε δικαιοσύνην εις τον τεθλιμμένον και πένητα.

4 Release the poor and needy: deliver them out of the power of the wicked.

Ελευθερόνετε τον πτωχόν και τον πένητα· λυτρόνετε αυτόν εκ χειρός των ασεβών.

5 They know not, nor will they understand; in darkness do they walk on: all the foundations of the earth are moved.

Δεν γνωρίζουσιν, ουδέ νοούσι· περιπατούσιν εν σκότει· πάντα τα θεμέλια της γης σαλεύονται.

6 I have indeed said, Ye are gods; and children of the most High are all of you.

Εγώ είπα, θεοί είσθε σεις και υιοί Υψίστου πάντες·

7 But verily like men shall ye die, and like one of the princes shall ye fall.

Σεις όμως ως άνθρωποι αποθνήσκετε, και ως εις των αρχόντων πίπτετε.

8 Arise, O God, judge the earth; for thou wilt possess all the nations.

Ανάστα, Θεέ, κρίνον την γήν· διότι συ θέλεις κατακληρονομήσει πάντα τα έθνη.