Psalms 82

1 “A psalm of Assaph.” God standeth in the congregation of God, in the midst of judges doth he judge.

Ang salmo ni Asaf. Nagbarog ang Dios sa balaang panagtigom; sa taliwala sa mga dios naghatag siya ug paghukom.

2 How long will ye judge unjustly, and treat with favor the face of the wicked? (Selah)

Hangtod kanus-a ka mohukom nga dili makataronganon ug magpakita ug pagdapig sa mga daotan? (Selah)

3 Judge uprightly the poor and fatherless: do justice to the afflicted and indigent.

Panalipdi ang mga kabos ug ang mga walay amahan; atimana ang katungod sa mga gisakit ug sa mga nagkalisod.

4 Release the poor and needy: deliver them out of the power of the wicked.

Luwasa ang mga kabos ug ang mga nagkinahanglan; kuhaa (sila) gikan sa kamot sa mga daotan.

5 They know not, nor will they understand; in darkness do they walk on: all the foundations of the earth are moved.

Wala (sila) mahibalo ni makasabot; naglatagaw (sila) diha sa kangitngit; ang tanan nga patukoranan sa kalibotan napukan.

6 I have indeed said, Ye are gods; and children of the most High are all of you.

Miingon ako, “Mga dios kamo, ug kamong tanan mga anak sa Labing Halangdon.

7 But verily like men shall ye die, and like one of the princes shall ye fall.

Apan mamatay kamo sama sa mga kalalakin-an ug mangahulog sama niadtong mga prinsipe.”

8 Arise, O God, judge the earth; for thou wilt possess all the nations.

Tindog, O Dios, hukmi ang kalibotan, tungod kay aduna kay panulundon sa tanang kanasoran.