Psalms 74
1 “A Maskil of Assaph.” Why, O God, hast thou cast us off for ever? why will thy anger smoke against the flock of thy pasture?
Asəfin maskili. Ey Allah, niyə bizi əbədilik tərk etmisən? Otlağının sürüsünə niyə qəzəbin alovlanıb?
2 Remember thy congregation, which thou didst acquire of old; which thou didst redeem as the tribe of thy inheritance: this mount Zion, whereon thou hast dwelt.
Yada sal keçmişdə satın aldığın icmanı, Özünə xalq etmək üçün azad etdiyin tayfanı, Həm də məskənin olan Sion dağını.
3 Lift up thy steps unto the perpetual heaps of ruins: the enemy hath ill-used every thing in the sanctuary.
Əbədi viranələrə doğru get, Müqəddəs yerdə hər şeyi düşmən dağıdıb.
4 Thy adversaries have roared in the midst of thy places of assembly: they have set up their signs for signs.
Səcdəgahının ortasında düşmənlər nərə çəkdilər, Bu yerə zəfər bayraqlarını keçirtdilər.
5 [The enemy] is known as one that lifteth up high axes against the thickets of a forest.
Sıx meşəni budamaq üçün Balta qaldıran adamlara bənzəyirlər.
6 And now they hew in pieces the carved work thereof altogether with hatchets and hammers.
Müqəddəs yerin bütün oyma işlərini Baltalar və çəkiclərlə qırıb tökdülər.
7 They have set on fire thy sanctuary; to the ground have they profaned the dwelling-place of thy name.
Sənin Müqəddəs məkanına od vurdular, Adının sakin olduğu yeri uçurub murdarladılar.
8 They have said in their heart, We will oppress them altogether: they have burnt up all the places of assembly of God in the land.
«Bu xalqı biz birgə əzməliyik» deyə düşünərək Ölkədəki bütün səcdəgahları yandırdılar.
9 Our signs do we not see: there is no more any prophet: and there is no one among us that knoweth how long.
Heç bir rəmzimiz görünmür, Daha peyğəmbərimiz yoxdur. Kimsə bilmir, biz nə vaxtadək belə qalacağıq.
10 How long, O God, shall the adversary utter defiance? shall the enemy blaspheme thy name for ever?
Ey Allah, nə vaxtadək düşmən Səni söyəcək? Yağı əbədilikmi Sənin adına küfr edəcək?
11 Why withdrawest thou thy hand, and thy right hand? [draw it] out of thy bosom—exterminate [them];
Axı nə üçün əlini geri çəkirsən? Çıxart qoynundan sağ əlini, onları məhv et.
12 Since [thou] God art my King from olden days, working salvation in the midst of the earth.
Ey Allah, əzəldən Padşahımsan, Yer üzünə qurtuluşlar verirsən.
13 It was thou that didst divide by thy strength the sea: thou brokest in pieces the heads of the crocodiles on the waters.
Sən dənizi Öz qüdrətinlə böldün, Dəniz əjdahalarının başlarını əzdin.
14 Thou didst crush the heads of leviathan, and gavest them as food to the people inhabiting the wilderness.
Sən Livyatanın başlarını əzdin, Onu çöl heyvanlarına yem etdin.
15 Thou didst cleave fountain and stream: thou didst dry up ever-flowing rivers.
Sən bulaqlar açıb sellər axıtdın, Həmişəaxar çayları isə qurutdun.
16 Thine is the day and thine is the night: it is thou who hast prepared the luminary and the sun.
Gündüz də Sənindir, gecə də Sənin, Ayı və günəşi Sən yaratmısan.
17 It is thou who hast set up all the boundaries of the earth: summer and winter—thou thyself hast formed them.
Sən quru yerin bütün sərhədlərini qoydun, Həm yayı, həm qışı yaratdın.
18 Remember this, that the enemy hath defied the Lord, and that a worthless foolish people have blasphemed thy name.
Ya Rəbb, unutma, düşmən Səni söyür, Sənin adına axmaq bir xalq küfr edir.
19 Oh give not up unto the multitude of enemies the soul of thy turtle-dove: the congregation of thy afflicted do not thou forget for ever.
Öz qumrunun canını yırtıcılara vermə, Məzlumlarının həyatını əsla unutma.
20 Look unto the covenant; for the dark places of the earth are full of habitations of violence.
Özün bizimlə bağladığın əhdə bax! Zorakılıq yuvaları ölkənin hər zülmət yerinə dolub.
21 Oh let not the oppressed return confounded: let the poor and needy praise thy name.
Qoyma əzabkeş yenə də rüsvay olsun, Qoy sənin adına məzlumlar və fəqirlər həmd oxusun.
22 Arise, O God, plead thy own cause: remember thy defiance from the worthless fool all the day.
Qalx, ey Allah, mübarizəni apar, Unutma ki, axmaqlar həmişə Səni söyür.
23 Forget not the voice of thy adversaries: the tumult of those that rise up against thee ascendeth continually.
Düşmənlərinin səsini, Əleyhdarlarının daim yüksələn vəlvələsini unutma.
