< Psalms 73 >

1 BOOK THIRD: “A Psalm of Assaph.” Truly God is good to Israel, to such as are pure of heart.
مزمور آساف. براستی، خدا برای اسرائیل نیکوست یعنی برای آنانی که پاکدل هستند.
2 But as for me, it lacked but little that my feet had been moved: almost nothing was needed that my steps had slipped.
اما من نزدیک بود ایمانم را از دست بدهم و از راه راست گمراه شوم.
3 For I was envious at the arrogant, when I saw the prosperity of the wicked.
زیرا بر کامیابی بدکاران و شریران حسد بردم.
4 For there are no deadly fetters for them, but their strength is firm.
دیدم که در زندگی درد نمی‌کشند و بدنی قوی و سالم دارند.
5 They share not in the trouble of mortals, and with men are they not afflicted.
مانند سایرین در زحمت نمی‌افتند و هیچ گرفتاری ندارند؛
6 Therefore is pride their neck-chain: violence envelopeth them as a garment.
در نتیجه با تکبر راه می‌روند و به مردم ظلم می‌کنند.
7 Their eyes start out from fatness: they have exceeded their heart's imaginings.
قلبشان مملو از خباثت است و از فکرشان شرارت تراوش می‌کند.
8 They scorn, and speak wickedly of oppression: loftily do they speak.
مردم را مسخره می‌کنند و حرفهای کثیف بر زبان می‌رانند. با غرور سخن می‌گویند و نقشه‌های شوم می‌کشند.
9 They set their mouth in the heavens, and their tongue walketh busily on the earth.
به خدایی که در آسمان است کفر می‌گویند و به انسانی که بر زمین است فحاشی می‌کنند.
10 Therefore do his people turn away hither: and waters of a full cup are drained by them.
پس مردم گول زندگی پرناز و نعمت آنها را می‌خورند
11 And they say, How should God know? and is there knowledge in the Most High?
و می‌گویند: «خدای چگونه بداند؟ آیا آن متعال می‌داند بر این زمین چه می‌گذرد؟»
12 Behold, these are the wicked; and yet prospering continually they increase in wealth.
به این مردم شرور نگاه کنید! ببینید چه زندگی راحتی دارند و چگونه به ثروت خود می‌افزایند.
13 Verily in vain have I thus cleansed my heart, and have washed in innocency my hands:
پس آیا من بیهوده خود را پاک نگه داشته‌ام و نگذاشته‌ام دستهایم به گناه آلوده شوند؟
14 While I was afflicted all the day, and my chastisement [came] every morning.
نتیجه‌ای که هر روز از این کار عایدم می‌شود رنج و زحمت است.
15 But if I were to say, I will speak thus: behold, I would be treacherous against the generation of thy children.
ولی اگر این فکرهایم را بر زبان می‌آوردم، جزو مردم خداشناس محسوب نمی‌شدم.
16 And when I should think to know this, it would be trouble in my eyes;
هر چه فکر کردم نتوانستم بفهمم که چرا بدکاران در زندگی کامیاب هستند؛
17 Until I enter into the sanctuary of God; and understand what their future will be.
تا اینکه به خانهٔ خدا رفتم و در آنجا به عاقبت کار آنها پی بردم.
18 Surely thou placest them on slippery spots: thou lettest them fall down into destruction.
ای خدا، تو بدکاران را بر پرتگاه‌های لغزنده گذاشته‌ای تا بیفتند و نابود شوند.
19 How are they brought into desolation, as in a moment! they perish, they come to their end with terrific events.
آری، آنها ناگهان غافلگیر شده، از ترس قالب تهی خواهند کرد.
20 As a dream after awaking, O Lord, reject thou in wrath their image.
آنها مانند خوابی هستند که وقتی انسان بیدار می‌شود از ذهنش محو شده است؛ همچنین وقتی تو ای خداوند، برخیزی آنها محو و نابود خواهند شد!
21 For it fermented in my heart, and in my reins I felt sharp thrusts;
وقتی من به این حقیقت پی بردم، از خود شرمنده شدم!
22 But I was indeed foolish, and I knew it not: I was as a [thoughtless] beast with thee.
من احمق و نادان بودم و نزد تو ای خدا، مانند حیوان بی‌شعور رفتار کردم!
23 Nevertheless I am continually with thee: thou hast seized hold of me by my right hand.
با این حال، تو هنوز هم مرا دوست داری و دست مرا در دست خود گرفته‌ای!
24 With thy counsel wilt thou guide me, and afterward take me on to glory.
تو با رهنمودهایت مرا در زندگی هدایت خواهی کرد و در آخر مرا به حضور پرجلالت خواهی پذیرفت.
25 Whom have I in heaven? and beside thee I desire nothing upon earth.
ای خدا، من تو را در آسمان دارم؛ این برای من کافی است و هیچ چیز دیگر بر زمین نمی‌خواهم.
26 Though my flesh and my heart should fall; yet the rock of my heart, and my portion will be God for ever.
اگرچه فکر و بدنم ناتوان شوند، اما تو ای خدا، قوت و تکیه‌گاه همیشگی من هستی!
27 For, lo, those that are far from thee shall perish: thou destroyest every one that strayeth away from thee.
خدا کسانی را که از او دور شوند و به او خیانت کنند، نابود خواهد کرد.
28 But as regardeth me, to draw near to God is good for me: I have put in the Lord Eternal my trust, that I may relate all thy works.
اما من از اینکه نزدیک تو هستم لذت می‌برم! ای خداوند، من به تو توکل نموده‌ام و تمام کارهایت را می‌ستایم!

< Psalms 73 >