Psalms 73
1 BOOK THIRD: “A Psalm of Assaph.” Truly God is good to Israel, to such as are pure of heart.
Sa pagkamatuod ang Dios mao ang maayo sa Israel, Bisan kanila nga mga ulay ug kasingkasing.
2 But as for me, it lacked but little that my feet had been moved: almost nothing was needed that my steps had slipped.
Apan alang kanako, daw mahidalinas na ang akong mga tiil; Diriyut na mahiligas ang akong mga lakang.
3 For I was envious at the arrogant, when I saw the prosperity of the wicked.
Kay nasina ako sa mga palabilabihon, Sa diha nga natan-aw ko ang kauswagan sa mga dautan.
4 For there are no deadly fetters for them, but their strength is firm.
Kay walay mga kahapdos ang ilang kamatayon; Apan hinonoa ang ilang kusog nagapadayon.
5 They share not in the trouble of mortals, and with men are they not afflicted.
(Sila) wala sa kalisdanan ingon sa uban nga mga tawo; Ni (sila) gihampak sama sa ubang mga tawo.
6 Therefore is pride their neck-chain: violence envelopeth them as a garment.
Busa ang palabilabi maingon sa kulentas sa ilang liog; Ang pagpanlupig nasul-ob kanila ingon sa usa ka bisti.
7 Their eyes start out from fatness: they have exceeded their heart's imaginings.
Ang ilang mga mata nagbudlat sa katambok: Ang anaa kanila labaw sa kay sa ikatagbaw sa pangandoy sa kasingkasing.
8 They scorn, and speak wickedly of oppression: loftily do they speak.
Nanagyubit (sila) ug diha sa kadautan nanaglituk (sila) ug pagdaugdaug: Nanagsulti (sila) nga mapahitas-on.
9 They set their mouth in the heavens, and their tongue walketh busily on the earth.
Ginapatunong nila ang ilang mga baba ngadto sa kalangitan, Ug ang ilang dila nagasuroy latas sa yuta.
10 Therefore do his people turn away hither: and waters of a full cup are drained by them.
Tungod niana ang iyang katawohan mingbalik dinhi; Ug ang mga tubig sa usa ka copa nga puno gititi nila.
11 And they say, How should God know? and is there knowledge in the Most High?
Ug (sila) nagaingon: Unsaon sa pagkahibalo sa Dios? Ug aduna bay kahibalo ang Hataas Uyamut?
12 Behold, these are the wicked; and yet prospering continually they increase in wealth.
Ania karon, kini mao ang mga dautan; Ug, sanglit anaa kanunay sa kasayon, (sila) ming-uswag sa mga bahandi.
13 Verily in vain have I thus cleansed my heart, and have washed in innocency my hands:
Sa pagkamatuod kawang lamang ang paghinlo ko sa akong q2 kasingkasing, Ug ang paghunaw sa akong mga kamot sa pagka-inocente;
14 While I was afflicted all the day, and my chastisement [came] every morning.
Kay gihampak ako sa tibook nga adlaw, Ug gicastigo sa matag-buntag.
15 But if I were to say, I will speak thus: behold, I would be treacherous against the generation of thy children.
Kong nag-ingon pa unta ako: Magasulti ako niini: Ania karon, ako nagmabudhion sa kaliwatan sa imong mga anak.
16 And when I should think to know this, it would be trouble in my eyes;
Sa diha nga naghunahuna ako unsaon ko sa pagkahibalo niini, Kini mahapdos kaayo nga buhat alang kanako;
17 Until I enter into the sanctuary of God; and understand what their future will be.
Hangtud nga miadto ako sa balaang puloy-anan sa Dios, Ug nagpamalandong sa katapusan nilang sangputanan.
18 Surely thou placest them on slippery spots: thou lettest them fall down into destruction.
Sa pagkamatuod gayud gibutang mo (sila) sa mga dapit nga madanglog: Gisalikway mo (sila) ngadto sa pagkalaglag.
19 How are they brought into desolation, as in a moment! they perish, they come to their end with terrific events.
Naunsa nga sa pagkadali (sila) nahimong usa ka awa-aw! Nangaut-ut gayud (sila) uban ang mga kalisang.
20 As a dream after awaking, O Lord, reject thou in wrath their image.
Ingon sa usa ka damgo sa diha nga ang usa ka tawo mahagmata, Ingon niini, Oh Ginoo, sa diha nga ikaw mahagmata, pagatamayon mo ang ilang larawan.
21 For it fermented in my heart, and in my reins I felt sharp thrusts;
Kay gisakit ang akong kalag, Ug ako mibati ug kangutngut sa akong kasingkasing:
22 But I was indeed foolish, and I knew it not: I was as a [thoughtless] beast with thee.
Pagkamabangis nako, ug pagkaburong; Ingon sa usa ka mananap ako sa atubangan mo.
23 Nevertheless I am continually with thee: thou hast seized hold of me by my right hand.
Bisan pa niana, ako ania gihapon uban kanimo: Gikuptan mo ang too ko nga kamot.
24 With thy counsel wilt thou guide me, and afterward take me on to glory.
Ikaw magamando kanako uban sa imong pagtambag, Ug sa ulahi pagadawaton mo ako sa himaya.
25 Whom have I in heaven? and beside thee I desire nothing upon earth.
Kinsa may ako sa langit kondili ikaw da? Ug walay bisan kinsa dinhi sa ibabaw sa yuta nga akong gitinguha gawas kanimo.
26 Though my flesh and my heart should fall; yet the rock of my heart, and my portion will be God for ever.
Ang akong unod ug ang akong kasingkasing nangaluya; Apan ang Dios mao ang kalig-on sa akong kasingkasing, ug ang akong bahin sa walay katapusan.
27 For, lo, those that are far from thee shall perish: thou destroyest every one that strayeth away from thee.
Kay ania karon, (sila) nga nanagpahalayo gikan kanimo mangahanaw: Imong gilaglag silang tanan nga nanagpakighilawas, nga mingbulag gikan kanimo.
28 But as regardeth me, to draw near to God is good for me: I have put in the Lord Eternal my trust, that I may relate all thy works.
Apan maayo alang kanako ang pagpahaduol ngadto sa Dios: Ang Ginoo nga si Jehova gihimo ko nga akong dalangpanan, Aron isugilon ko ang tanan mong mga buhat.
