Psalms 66
1 “To the chief musician, a song or psalm.” Shout joyfully unto God, all ye lands:
Allur heimurinn gleðjist með Guði!
2 Sing forth the glory of his name; make glorious his praise.
Lofið nafn hans, það er undursamlegt! Segið öllum frá máttarverkum hans!
3 Say unto God, How fear-inspiring is every one of thy works! through the greatness of thy strength will thy enemies yield feigned obedience unto thee.
Guð, hversu undursamleg eru verk þín! Máttur þinn er stórkostlegur! Ekki er að furða þótt óvinir þínir smjaðri fyrir þér.
4 All the lands shall bow themselves down unto thee, and shall sing praises unto thee; they shall sing praises to thy name. (Selah)
Lofaður sért þú um víða veröld!
5 Come and see the deeds of God: fear-inspiring is his doing toward the children of men.
Komið og sjáið máttarverk Guðs! Mikil eru þau undur sem fólk hans fær að sjá og reyna.
6 He changed the sea into dry land: through the river they went on foot: there did we rejoice in him.
Hann opnaði þeim veg í gegnum hafið! Þar gengu þeir yfir þurrum fótum. Hvílík gleði og fögnuður ríkti þann dag!
7 He ruleth by his might for ever; his eyes look upon the nations: the rebellious—these shall not be exalted. (Selah)
Drottinn mun ríkja að eilífu vegna máttar síns. Hann virðir vandlega fyrir sér mennina. Engir uppreisnarmenn þora að láta á sér bæra.
8 Bless, O ye people, our God, and cause the voice of his praise to be heard:
Sérhver maður lofi Drottin og vegsami nafn hans.
9 Who hath appointed our soul to life, and hath not suffered our foot to slip.
Hann gaf okkur lífið og hann verndar frá hrösun.
10 For thou hast proved us, O God: thou hast refined us, as silver is refined.
Þú, ó Guð, hreinsaðir okkur í eldi eins og silfur er hreinsað.
11 Thou hast brought us into the net; thou hast placed fetters upon our loins.
Þú hefur fjötrað okkur og lokað inni og lagt á okkur byrðar.
12 Thou hast caused men to ride on our head: we entered into fire and into water; but thou broughtest us out to [the enjoyment] of overflowing plenty. a
Þú lést hersveitir troða okkur fótum og við urðum að fara gegnum eld og vatn, en að lokum leiddir þú okkur út og inn í yndislegt land.
13 I will enter thy house with burnt-offerings: I will pay unto thee my vows,
Nú kem ég í helgidóm þinn, fórna og efni þannig heit mitt.
14 Which my lips have uttered, and my mouth hath spoken, when I was in distress.
Manstu, þegar ég var í nauðum staddur, þá gaf ég þér heit?
15 Burnt-offerings of fatlings will I offer up unto thee, with the incense of rams; I will prepare steers with he-goats. (Selah)
Nú ber ég fram fórn mína: Hrúta, naut og kiðling. Megi reykurinn af fórnum þessum stíga upp til þín.
16 Come, hear, and I will relate, all ye that fear God, what he hath done for my soul.
Komið og hlustið, þið sem óttist Drottin, og ég skal segja ykkur hvað hann hefur gert fyrir mig!:
17 Unto him I cried with my mouth, and a song of extolling was on my tongue.
Ég hrópaði til hans um hjálp, – og víst bjó lofgjörðin undir!
18 If I had looked on wickedness with my heart, the Lord would not have heard;
En fyrst játaði ég synd mína, annars hefði ég ekki fengið svar.
19 But verily God hath heard; he hath listened to the voice of my prayer.
En hann heyrði bæn mína og hlustaði, gaf gaum að því sem ég sagði.
20 Blessed be God, who hath not removed my prayer [from him], nor his kindness from me.
Lof sé Guði! Hann vísaði ekki bæn minni á bug né tók miskunn sína frá mér.
