Psalms 56
1 “To the chief musician upon Jonath-elem-rechokim, by David, a Michtham, when the Philistines seized him in Gath.” Be gracious unto me, O God; for man longeth to swallow me up; all the time he oppresseth me fighting.
Drottinn, miskunna þú mér, því að liðlangan daginn sækja óvinir mínir að.
2 Those that regard me with envy long to swallow [me] up all the time; for many are they that fight against me, O thou Most High.
Fjandmennirnir ryðjast fram, fjölmennt lið, þeir ætla að drepa mig.
3 The day [when] I am afraid, I will still trust in thee.
Þegar ég er hræddur, set ég traust mitt á þig.
4 In God will I praise his word, in God I have put my trust; I will not be afraid: what can flesh do unto me?
Ég treysti loforðum Guðs og veit því að þessir óvinir munu ekki ná mér, þeir eru aðeins dauðlegir menn!
5 All the day they wrest my words: against me are all their thoughts for evil.
Þeir vinna gegn mér með öllum ráðum og hugsa um það eitt að fella mig.
6 They come together in troops, they hide themselves, they are those that watch my heels, as though they hoped [to take] my soul.
Þeir áreita mig, sitja um mig. Þeir liggja í leyni eins og stigamenn, hlusta eftir fótataki mínu og leggja ör á streng.
7 Because of their wrong-doing let me escape from them: in anger cast down the people, O God.
Þeir halda sig sleppa við refsingu, og komast undan, en Drottinn, láttu þá fá makleg málagjöld, annað er ekki réttlátt.
8 My wanderings hast thou well numbered: put thou my tears into thy bottle; behold, they are numbered by thee.
Þú þekkir alla hrakninga mína og tár, já, þekkir þau með tölu!
9 Then shall my enemies retire backward on the day when I call [on thee]: this I know—that God is for me.
Þegar ég hrópa til þín um hjálp, breytist bardaginn. Óvinir mínir flýja! Þá veit ég að Guð er með mér! Hann liðsinnir mér!
10 In God will I praise the word: in the Lord will I praise the word.
Með hjálp Guðs mun ég lofa orð hans, já vissulega mun ég lofa orð hans.
11 In God have I put my trust; I will not be afraid: what can man do unto me?
Ég treysti Guði. Loforð hans eru dásamleg! Ég óttast ekki svikráð mannanna – hvað geta þeir gert mér?!
12 Upon me, O God, [rest] thy vows: I will pay thanksgiving offerings unto thee.
Drottinn, ég vil standa við orð mín og þakka þér hjálpina!
13 For thou hast delivered my soul from death—yea, behold, my feet from slipping, that I may walk before God in the light of the life.
Þú hefur frelsað mig frá dauða og forðað frá hrösun og þess vegna fæ ég að njóta ljóss og lífs með þér.
