Psalms 52

1 “To the chief musician, a Maskil of David, When Doeg the Edomite came and told Saul, and said unto him, David is come to the house of Achimelech.” What vauntest thou thyself of wickedness, O mighty man? the kindness of God endureth all the time.

Þennan sálm orti Davíð til að andmæla óvini sínum Dóeg sem síðar tók af lífi áttatíu og fimm presta og fjölskyldur þeirra (sjá: 1. Sam. 22.). Kallar þú þig hetju?! Þú sem hreykir þér af ódæði gegn þjóð Guðs og herðir þig gegn miskunn hans.

2 Thy tongue deviseth mischiefs, like a sharpened razor, thou worker of deceit.

Þú ert eins og skeinuhættur hnífur, þú svikahrappur!

3 Thou lovest evil more than good; falsehood more than speaking righteousness. (Selah)

Þú elskar illt meir en gott, lygi umfram sannleika.

4 Thou lovest all words of destruction, the tongue of deceit.

Rógburð elskar þú og annað skaðræðistal!

5 [Therefore] God will also destroy thee for ever: he will take thee away, and pluck thee out of his tent, and root thee out of the land of life. (Selah)

En Guð mun koma þér á kné, draga þig út úr húsi þínu og uppræta af landi lifenda.

6 And the righteous shall see it, and they will be afraid, and laugh concerning him:

Hinir réttlátu munu sjá það og óttast Guð, síðan hlægja og segja:

7 “Lo, this is the man that made not God his fortress; but trusted in the abundance of his riches, relied proudly on his mischievous wickedness.”

„Svo fer fyrir þeim sem fyrirlíta Guð og treysta á mátt sinn og megin, þeim sem þrjóskast í illsku sinni.“

8 But I am like a green olive-tree in the house of God: I trust in the kindness of God for ever and ever.

Ég er sem grænt olífutré í garði Guðs. Ég treysti á miskunn hans meðan ég lifi.

9 I will thank thee for ever, because thou hast done it: and I will wait on thy name, for [it is] good, before thy pious ones.

Drottinn, ég vil vegsama þig að eilífu og þakka það sem þú hefur gert. Ég segi hinum trúuðu: Góður er Guð!