< Psalms 50 >

1 “A psalm of Assaph.” The God of gods, the Lord, speaketh, and calleth the earth, from the rising of the sun unto his setting.
Ang makapangyarihang Dios, ang Dios na Panginoon, ay nagsalita, at tinawag ang lupa mula sa pagsikat ng araw hanggang sa paglubog niyaon.
2 Out of Zion, the perfection of beauty, God shineth forth.
Mula sa Sion na kasakdalan ng kagandahan, sumilang ang Dios.
3 Our God is coming, and will not keep silence: a fire devoureth before him, and round him there rageth a mighty storm.
Ang aming Dios ay darating at hindi tatahimik; isang apoy na mamumugnaw sa harap niya, at magiging totoong malaking bagyo sa palibot niya.
4 He will call to the heavens above, and to the earth, to judge his people.
Siya'y tatawag sa langit sa itaas, at sa lupa upang mahatulan niya ang kaniyang bayan:
5 “Gather together unto me my pious servants, who make a covenant with me by sacrifice.”
Pisanin mo ang aking mga banal sa akin; yaong nangakikipagtipan sa akin sa pamamagitan ng hain.
6 And the heavens tell of his righteousness; for God is judge himself. (Selah)
At ipahahayag ng langit ang kaniyang katuwiran; sapagka't ang Dios ay siyang hukom. (Selah)
7 “Hear, O my people, and I will speak; O Israel, and I will testify against thee: God, thy God, am I.
Iyong dinggin, Oh aking bayan, at ako'y magsasalita; Oh Israel, at ako'y magpapatotoo sa iyo: Ako'y Dios, iyong Dios.
8 Not because of thy sacrifices will I reprove thee; and thy burnt-offerings are continually before me.
Hindi kita sasawayin dahil sa iyong mga hain; at ang iyong mga handog na susunugin ay laging nangasa harap ko.
9 I will not take a bullock out of thy house, nor he-goats out of thy folds.
Hindi ako kukuha ng baka sa iyong bahay, ni ng kambing na lalake sa iyong mga kawan.
10 For mine are all the beasts of the forest, the cattle upon a thousand mountains.
Sapagka't bawa't hayop sa gubat ay akin, at ang hayop sa libong burol.
11 I know all the fowls of the mountains: whatever moveth on the fields is with me.
Nakikilala ko ang lahat ng mga ibon sa mga bundok: at ang mga mabangis na hayop sa parang ay akin.
12 If I were hungry, I would not say it to thee; for mine is the world, and what filleth it.
Kung ako'y magutom ay hindi ko sasaysayin sa iyo: sapagka't ang sanglibutan ay akin, at ang buong narito.
13 Do I eat the flesh of fatted bulls, or drink the blood of he-goats?
Kakanin ko ba ang laman ng mga toro, o iinumin ang dugo ng mga kambing?
14 Offer unto God thanksgiving; and pay unto the Most High thy vows;
Ihandog mo sa Dios ang haing pasasalamat: at tuparin mo ang iyong mga panata sa Kataastaasan:
15 And call on me on the day of distress: I will deliver thee, — and so wilt thou glorify me.”
At tumawag ka sa akin sa kaarawan ng kabagabagan; ililigtas kita, at iyong luluwalhatiin ako.
16 But unto the wicked God saith, “What hast thou to do to relate my statutes, and why bearest thou my covenant upon thy mouth?
Nguni't sa masama ay sinasabi ng Dios, Anong iyong gagawin upang ipahayag ang aking mga palatuntunan, at iyong kinuha ang aking tipan sa iyong bibig?
17 And yet thou hatest instruction, and castest my words behind thee.
Palibhasa't iyong kinapopootan ang pagtuturo, at iyong iniwawaksi ang aking mga salita sa likuran mo.
18 When thou seest a thief, then art thou pleased with him, and with adulterers hast thou thy portion.
Pagka nakakita ka ng magnanakaw, pumipisan ka sa kaniya, at naging kabahagi ka ng mga mapangalunya.
19 Thou lettest loose thy mouth with evil, and thy tongue frameth deceit.
Iyong ibinubuka ang iyong bibig sa kasamaan, at ang iyong dila ay kumakatha ng karayaan.
20 Thou sittest and speakest against thy brother; against thy own mother's son thou utterest slander.
Ikaw ay nauupo, at nagsasalita laban sa iyong kapatid; iyong dinudusta ang anak ng iyong sariling ina.
21 These things hast thou done, and I kept silence: thou didst ween that I am like thyself; [but] I will reprove thee, and set it in order before thy eyes.”
Ang mga bagay na ito ay iyong ginawa, at ako'y tumahimik; iyong inisip na tunay na ako'y gayong gaya mo: nguni't sasawayin kita, at aking isasaayos sa harap ng iyong mga mata.
22 Do but reflect on this, ye that forget God, lest I tear [you] in pieces, with none to deliver.
Gunitain nga ninyo ito, ninyong nangakalilimot sa Dios, baka kayo'y aking pagluraylurayin at walang magligtas:
23 Whoso offereth thanksgiving glorifieth me: and to him that ordereth his course aright, will I show the salvation of God.
Ang naghahandog ng haing pasasalamat ay lumuluwalhati sa akin; at sa kaniya na nagaayos ng kaniyang pakikipagusap aking ipakikita ang pagliligtas ng Dios.

< Psalms 50 >