Psalms 50
1 “A psalm of Assaph.” The God of gods, the Lord, speaketh, and calleth the earth, from the rising of the sun unto his setting.
Siya nga Gamhanan, Dios, Yahweh, nagsulti ug nagtawag sa yuta gikan sa pagsubang sa adlaw hangtod sa pagsalop niini.
2 Out of Zion, the perfection of beauty, God shineth forth.
Gikan sa Zion ang hingpit nga katahom, gipadan-ag sa Dios.
3 Our God is coming, and will not keep silence: a fire devoureth before him, and round him there rageth a mighty storm.
Ang atong Dios moabot ug dili magpakahilom; ang kalayo naglamoy diha kaniya, ug nagbagyo gayod pag-ayo ang iyang palibot.
4 He will call to the heavens above, and to the earth, to judge his people.
Nagtawag siya sa kalangitan ug sa yuta aron iyang pagahukman ang iyang katawhan.
5 “Gather together unto me my pious servants, who make a covenant with me by sacrifice.”
“Tigoma ang mga matinumanon kanako, kadtong naghimo ug kasabotan tali kanako pinaagi sa paghalad.”
6 And the heavens tell of his righteousness; for God is judge himself. (Selah)
Ang kalangitan mao ang magpadayag sa iyang pagkamatarong, kay ang Dios mismo ang maghuhukom. (Selah)
7 “Hear, O my people, and I will speak; O Israel, and I will testify against thee: God, thy God, am I.
“Paminaw akong katawhan, ug magasulti ako; ako ang Dios, ang inyong Dios.
8 Not because of thy sacrifices will I reprove thee; and thy burnt-offerings are continually before me.
Dili ko kamo badlongon sa inyong mga halad, ang inyong sinunog nga mga halad kanunay nga anaa kanako.
9 I will not take a bullock out of thy house, nor he-goats out of thy folds.
Dili ako magkuha ug torong baka gikan sa inyong balay, o laki nga mga kanding diha sa inyong mga kulongan.
10 For mine are all the beasts of the forest, the cattle upon a thousand mountains.
Tungod kay akoa ang tanang ihalas nga mananap sa kalasangan, ug ang mga baka sa 1, 000 ka kabungtoran.
11 I know all the fowls of the mountains: whatever moveth on the fields is with me.
Nakaila ako sa tanang langgam sa kabukiran, ug akoa ang mga ihalas nga mananap sa kapatagan.
12 If I were hungry, I would not say it to thee; for mine is the world, and what filleth it.
Kung gutomon ako, dili ko kamo sultihan; kay ang kalibotan akoa man, ug ang tanan nga anaa niini.
13 Do I eat the flesh of fatted bulls, or drink the blood of he-goats?
Mokaon ba ako sa unod sa mga torong baka o moinom sa dugo sa mga kanding?
14 Offer unto God thanksgiving; and pay unto the Most High thy vows;
Ihalad diha sa Dios ang halad sa pagpasalamat, ug bayri ang inyong panaad sa Labing Halangdon.
15 And call on me on the day of distress: I will deliver thee, — and so wilt thou glorify me.”
Sangpita ako sa adlaw sa inyong kalisdanan; luwason ko kamo, ug himayaon ninyo ako.”
16 But unto the wicked God saith, “What hast thou to do to relate my statutes, and why bearest thou my covenant upon thy mouth?
Apan miingon ang Dios sa mga daotan, “Unsa man ang kalabotan ninyo sa pagpahayag sa akong mga balaod, nga gikuha ninyo ang akong kasabotan sa inyong mga baba,
17 And yet thou hatest instruction, and castest my words behind thee.
sanglit nagdumot man kamo sa mga gipanudlo ug gisalikway ang akong mga pulong?
18 When thou seest a thief, then art thou pleased with him, and with adulterers hast thou thy portion.
Sa dihang makakita kamo ug kawatan, mouyon dayon kamo kaniya; nag-apil-apil kamo kanila nga nagbuhat ug pagpanapaw.
19 Thou lettest loose thy mouth with evil, and thy tongue frameth deceit.
Gihatag ninyo ang inyong baba sa daotan, ug ang inyong dila nagsultig pagpanglimbong.
20 Thou sittest and speakest against thy brother; against thy own mother's son thou utterest slander.
Naglingkod kamo ug nagsulti batok sa inyong igsoong lalaki; nanghimaraot kamo sa anak nga lalaki sa inyong kaugalingong inahan.
21 These things hast thou done, and I kept silence: thou didst ween that I am like thyself; [but] I will reprove thee, and set it in order before thy eyes.”
Gibuhat ninyo kining tanan nga mga butang apan naghilom lamang ako, busa naghunahuna kamo nga sama lamang ako kaninyo. Apan badlongon ko kamo ug ipagawas sa inyong atubangan ang tanan nga mga butang nga inyong gibuhat.
22 Do but reflect on this, ye that forget God, lest I tear [you] in pieces, with none to deliver.
Pamalandongi kini pag-ayo, kamo nga nakalimot sa Dios, kondili pagakuniskunison ko kamo, ug wala na gayoy moabot aron motabang kaninyo!
23 Whoso offereth thanksgiving glorifieth me: and to him that ordereth his course aright, will I show the salvation of God.
Ang magahalad kanako sa halad sa pagpasalamat nagdayeg kanako, ug si bisan kinsa nga nagplano sa iyang dalan ngadto sa husto nga dalan pakit-on ko sa kaluwasan sa Dios.”
