Psalms 43

1 Judge me, O God, and plead my cause against an ungodly nation: from the deceitful and unjust man do thou deliver me.

ئەی خودایە، ئەستۆپاکیم بسەلمێنە، پارێزگاریم لێ بکە لە نەتەوەیەکی خوانەناس، لە پیاوی فێڵباز و لە زۆردار دەربازم بکە.

2 For thou art the God of my fortress: why hast thou abandoned me? why must I walk about grieved, under the oppression of the enemy?

تۆ خودا و قەڵای منی. بۆ وازت لێ هێنام؟ بۆچی دەبێت بناڵێنم، بچەوسێمەوە بە دەست دوژمنانم؟

3 Send thou thy light and thy truth, these shall guide me; they shall bring me unto thy holy mountain, and to thy dwellings:

ڕووناکی و ڕاستی خۆت بنێرە، با ئەوان ڕێنماییم بکەن، با ئەوان بمهێننە کێوی پیرۆزت، بۆ نشینگەکەت.

4 That I may go unto the altar of God, unto God the joy of my gladness; and that I may thank thee upon the harp, O God, my God.

ئەوسا دێم بۆ قوربانگای خودا، خودای خۆشی و دڵشادیم، خودایە، خودای من، بە قیسارەوە ستایشت دەکەم.

5 Why art thou cast down, O my soul? and why art thou disquieted within me? Hope thou in God; for I shall yet thank him, the salvation of my countenance, and my God.

ئەی گیانی من بۆچی خەمباریت؟ بۆ لە ناخمەوە پەرێشانیت؟ ئومێدت بە خودا هەبێت، چونکە هەر ستایشی ئەو دەکەم، ئەو ڕزگارکەر و خودامە.