Psalms 34
1 “By David, when he disguised his reason before Abimelech, who drove him away, and he departed.” I will bless the Lord at all times: continually shall his praise be in my mouth.
Davut'un mezmuru Avimelek'in önünde kendini deli gösterip kovulduğu, gittiği zaman Her zaman RAB'be övgüler sunacağım, Övgüsü dilimden düşmeyecek.
2 My soul shall make her boast in the Lord: the humble shall hear it, and be rejoiced.
RAB'le övünürüm, Mazlumlar işitip sevinsin!
3 Oh magnify the Lord with me, and let us exalt his name together.
Benimle birlikte RAB'bin büyüklüğünü duyurun, Adını birlikte yüceltelim.
4 I sought the Lord, and he answered me, and from all that I dreaded did he deliver me.
RAB'be yöneldim, yanıt verdi bana, Bütün korkularımdan kurtardı beni.
5 They [who] looked unto him, were indeed enlightened, and their faces were not put to the blush.
O'na bakanların yüzü ışıl ışıl parlar, Yüzleri utançtan kızarmaz.
6 This poor man cried, and the Lord heard him, and out of all his distresses did he save him.
Bu mazlum yakardı, RAB duydu, Bütün sıkıntılarından kurtardı onu.
7 The angel of the Lord encampeth round about those who fear him, and delivereth them.
RAB'bin meleği O'ndan korkanların çevresine ordugah kurar, Kurtarır onları.
8 Experience and see that the Lord is good: happy is the man that trusteth in him.
Tadın da görün, RAB ne iyidir, Ne mutlu O'na sığınan adama!
9 Oh fear the Lord, ye his saints: for there is no want to those who fear him.
RAB'den korkun, ey O'nun kutsalları, Çünkü O'ndan korkanın eksiği olmaz.
10 The young lions do lack, and suffer hunger; but those who seek the Lord shall not want any good.
Genç aslanlar bile aç ve muhtaç olur; Ama RAB'be yönelenlerden hiçbir iyilik esirgenmez.
11 Come, ye children, hearken unto me: the fear of the Lord will I teach you.
Gelin, ey çocuklar, dinleyin beni: Size RAB korkusunu öğreteyim.
12 Who is the man that desireth life, loveth [many] days, that he may see happiness?
Kim yaşamdan zevk almak, İyi günler görmek istiyorsa,
13 Guard thy tongue from evil, and thy lips from speaking deceit.
Dilini kötülükten, Dudaklarını yalandan uzak tutsun.
14 Depart from evil, and do good; seek peace, and pursue it.
Kötülükten sakının, iyilik yapın; Esenliği amaçlayın, ardınca gidin.
15 The eyes of the Lord are directed unto the righteous, and his ears unto their cry.
RAB'bin gözleri doğru kişilerin üzerindedir, Kulakları onların yakarışına açıktır.
16 [But] the anger of the Lord is against those that do evil, to cut off from the earth their remembrance.
RAB kötülük yapanlara karşıdır, Onların anısını yeryüzünden siler.
17 Those cry, and the Lord heareth, and from all their distresses he delivereth them.
Doğrular yakarır, RAB duyar; Bütün sıkıntılarından kurtarır onları.
18 The Lord is nigh unto those that are broken-hearted: and he saveth those that are of a contrite spirit.
RAB gönlü kırıklara yakındır, Ruhu ezikleri kurtarır.
19 Many are the afflictions of the righteous; but out of them all the Lord ever delivereth him.
Doğrunun dertleri çoktur, Ama RAB hepsinden kurtarır onu.
20 He watcheth all his bones: not one of them is broken.
Bütün kemiklerini korur, Hiçbiri kırılmaz.
21 The evil will slay the wicked: and they who hate the righteous shall incur guiltiness.
Kötü insanın sonu kötülükle biter, Cezasını bulur doğrulardan nefret edenler.
22 The Lord redeemeth the soul of his servants: and all that trust in him shall not incur guiltiness.
RAB kullarını kurtarır, O'na sığınanların hiçbiri ceza görmez.
