Psalms 27

1 “Of David.” The Lord is my light and my salvation; of whom shall I be afraid? the Lord is the fortress of my life; of whom shall I have dread?

Davut'un mezmuru RAB benim ışığım, kurtuluşumdur, Kimseden korkmam. RAB yaşamımın kalesidir, Kimseden yılmam.

2 When evil-doers come near against me to eat up my flesh, my assailants and my enemies at me: then do they stumble and fall.

Hasımlarım, düşmanlarım olan kötüler, Beni yutmak için üzerime gelirken Tökezleyip düşerler.

3 If an army should encamp against me, my heart shall not fear: if war should arise against me, even then will I have trust.

Karşımda bir ordu konaklasa, Kılım kıpırdamaz, Bana karşı savaş açılsa, Yine güvenimi yitirmem.

4 One thing have I asked of the Lord, that I will seek for: that I may dwell in the house of the Lord all the days of my life, to behold the loveliness of the Lord, and to be every morning early in his temple.

RAB'den tek dileğim, tek isteğim şu: RAB'bin güzelliğini seyretmek, Tapınağında O'na hayran olmak için Ömrümün bütün günlerini O'nun evinde geçirmek.

5 For he will hide me in his pavilion on the day of evil; he will conceal me in the secret of his tabernacle; upon a rock will he place me high.

Çünkü O kötü günde beni çardağında gizleyecek, Çadırının emin yerinde saklayacak, Yüksek bir kaya üzerine çıkaracak beni.

6 And now will my head be lifted up above my enemies all round about me; and I will sacrifice in his tabernacle sacrifices of joy: I will sing, and I will triumphantly play unto the Lord.

O zaman çevremi saran düşmanlarıma karşı Başım yukarı kalkacak, Sevinçle haykırarak kurbanlar sunacağım O'nun çadırında, O'nu ezgilerle, ilahilerle öveceğim.

7 Hear, O Lord, my voice, [when] I call, and be gracious unto me, and answer me.

Sana yakarıyorum, ya RAB, kulak ver sesime, Lütfet, yanıtla beni!

8 Of thee, said my heart, “Seek ye my presence”: thy presence, Lord, will I seek.

Ya RAB, içimden bir ses duydum: “Yüzümü ara!” dedin, İşte yüzünü arıyorum.

9 Hide [then] not thy face from me; reject not in anger thy servant, thou [who] hast been my help: cast me not off, nor forsake me, O God of my salvation.

Yüzünü benden gizleme, Kulunu öfkeyle geri çevirme! Bana hep yardımcı oldun; Bırakma, terk etme beni, Ey beni kurtaran Tanrı!

10 For my father and my mother have forsaken me; but the Lord will take me up.

Annemle babam beni terk etseler bile, RAB beni kabul eder.

11 Point me out thy way, O Lord! and guide me on a level path, because of those that regard me enviously.

Ya RAB, yolunu öğret bana, Düşmanlarıma karşı Düz yolda bana öncülük et.

12 Give me not up to the [revengeful] desire of my assailants; for there are risen up against me false witnesses, and such as utter violence.

Beni hasımlarımın keyfine bırakma, Çünkü yalancı tanıklar dikiliyor karşıma, Ağızları şiddet saçıyor.

13 Unless I had believed to see the goodness of the Lord in the land of life—

Yaşam diyarında RAB'bin iyiliğini göreceğimden kuşkum yok.

14 Wait on the Lord; be strong, and let thy heart be of good courage; and only wait on the Lord.

Umudunu RAB'be bağla, Güçlü ve yürekli ol; Umudunu RAB'be bağla!