Psalms 18
1 “To the chief musician, by the servant of the Lord, by David, who spoke unto the Lord the words of this song on the day that the Lord had delivered him out of the power of all his enemies, and from the hand of Saul; And he said,” I ever love thee, O Lord, my strength.
| برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود، خدمتگزار خداوند. داوود این سرود را هنگامی سرایید که خداوند او را از چنگ تمام دشمنان و از چنگ شائول رهانید. داوود چنین سرود: ای خداوند، ای قوت من، تو را دوست دارم! |
2 The Lord is my rock, and my fortress, and my deliverer; my God, my rock, in whom I trust; my shield, and the horn of my salvation, and my high tower.
| خداوند قلعهٔ من است. او صخرهٔ من است و مرا نجات می‌بخشد. خدایم صخرهٔ محکمی است که به آن پناه می‌برم. او همچون سپر از من محافظت می‌کند، به من پناه می‌دهد و با قدرتش مرا می‌رهاند. نجا‌ت‌دهندۀ من، مرا از ظلم می‌رهاند. |
3 Praised, I cried, be the Lord, and from my enemies was I saved.
| او را به کمک خواهم طلبید و از چنگ دشمنان رهایی خواهم یافت. ای خداوند تو شایستهٔ پرستش هستی! |
4 The bonds of death encompassed me, and the floods of destruction made me afraid.
| مرگ، مرا در چنگال خود گرفتار کرده بود و موجهای ویرانگرش مرا در بر گرفته بود. |
| مرگ برای من دام نهاده بود تا مرا به کام خود بکشد. (Sheol h7585) |
6 [When] in my distress I called upon the Lord, and unto my God I cried: he heard from his temple my voice, and my complaint came before him, even into his ears.
| اما من در این پریشانی به سوی خداوند فریاد برآوردم و از خدایم کمک خواستم. فریاد من به گوش او رسید و او از خانهٔ مقدّسش نالهٔ مرا شنید. |
7 Then shook and trembled the earth; and the foundations of the mountains were moved; and they were shaken, because he was wroth.
| آنگاه زمین تکان خورد و لرزید و بنیاد آسمان مرتعش شد و به لرزه درآمد، زیرا خداوند به خشم آمده بود. |
8 Smoke went up in his anger and consuming fire out of his mouth: coals flamed forth from him.
| دود از بینی او برآمد و شعله‌های سوزانندهٔ آتش از دهانش زبانه کشید. |
9 And he bent the heavens, and came down: and thick darkness was under his feet:
| او آسمان را شکافت و فرود آمد، زیر پایش ابرهای سیاه قرار داشت. |
10 And he rode upon a cherub, and flew along, and he flitted by upon the wings of the wind.
| سوار بر فرشته‌ای پرواز کرد و بر بالهای باد اوج گرفت. |
11 He made darkness his hiding-place, round about him as his pavilion, dark waters, thick clouds of the skies.
| او خود را با تاریکی پوشاند و ابرهای غلیظ و پر آب او را احاطه کردند. |
12 From the brightness before him his thick clouds passed away, [with] hail-stones and coals of fire.
| درخشندگی حضور او، شعله‌های آتش پدید آورد. |
13 And the Lord thundered in the heavens, and the Most High uttered forth his voice, [with] hail-stones and coals of fire.
| آنگاه خداوند، خدای متعال، با صدای رعدآسا از آسمان سخن گفت. |
14 And he sent out his arrows, and scattered them; and he shot forth lightnings, and discomfited them.
| او با تیرهای آتشین خود، دشمنانم را پراکنده و پریشان ساخت. |
15 And then were seen the channels of the waters, and there were laid open the foundations of the world, through thy rebuke, O Lord, through the blast of the breath of thy nostrils.
| آنگاه به فرمان تو و با دم نفس تو، ای خداوند، آب دریا به عقب رفت و خشکی پدید آمد. |
16 He stretched out from above [his hand], he took me; he drew me out from mighty waters.
| خداوند از آسمان دست خود را دراز کرد و مرا از اعماق آبهای بسیار بیرون کشید. |
17 He delivered me from my enemy, the strong, and from those that hated me, when they were too mighty for me.
| مرا از چنگ دشمنان نیرومندی که از من تواناتر بودند، رهانید. |
18 They overcame me on the day of my calamity; but the Lord became my stay.
| وقتی در سختی و پریشانی بودم، دشمنان بر من هجوم آوردند، اما خداوند مرا حفظ کرد. |
19 And he brought me forth into a large space; he delivered me, because he had delight in me.
| او مرا به جای امنی برد، او مرا نجات داد، زیرا مرا دوست می‌داشت. |
20 The Lord rewarded me according to my righteousness; according to the purity of my hands did he recompense me.
| خداوند پاداش درستکاری و پاکی مرا داده است، |
21 For I have kept the ways of the Lord, and have not wickedly departed from my God.
| زیرا از دستورهای خداوند اطاعت نموده‌ام و به خدای خود گناه نورزیده‌ام. |
22 For all his ordinances were before me, and his statutes had I not put away from me.
| همهٔ احکامش را به‌جا آورده‌ام و از فرمان او سرپیچی نکرده‌ام. |
23 I was also upright with him, and I guarded myself against my iniquity.
| در نظر خداوند بی‌عیب بوده‌ام، خود را از گناه دور نگاه داشته‌ام. |
24 Therefore did the Lord recompense me according to my righteousness, according to the purity of my hands before his eyes.
| خداوند به من پاداش داده است، زیرا در نظر او پاک و عادل بوده‌ام. |
25 With the kind thou wilt show thyself kind; with the upright man thou wilt show thyself upright;
| خدایا، تو نسبت به کسانی که به تو وفادارند، امین هستی و کسانی را که کاملند محبت می‌کنی. |
26 With the pure thou wilt show thyself pure; and with the perverse thou wilt wage a contest.
| اشخاص پاک را برکت می‌دهی و افراد فاسد را مجازات می‌کنی. |
27 For thou wilt indeed save the afflicted people; but haughty eyes wilt thou bring down.
| تو افتادگان را نجات می‌دهی، اما متکبران را سرنگون می‌کنی. |
28 For thou wilt cause my light to shine: the Lord my God will enlighten my darkness.
| ای خداوند، تو نور من هستی، تو تاریکی مرا به روشنایی تبدیل می‌کنی. |
29 For [aided] by thee I run through a troop; and [helped] by my God I leap over a wall.
| با کمک تو به صفوف دشمن حمله خواهم برد و قلعه‌های آنها را در هم خواهم کوبید. |
30 As for God, —his way is perfect; the word of the Lord is tried: he is a shield to all those that trust in him.
| راه خداوند کامل و بی‌نقص است و وعده‌های او پاک و قابل اعتماد! خداوند از کسانی که به او پناه می‌برند مانند سپر محافظت می‌کند. |
31 For who is God save the Lord? or who is a rock beside our God?
| کیست خدا غیر از یهوه؟ و کیست صخرهٔ نجات غیر از خدای ما؟ |
32 He is the God that girdeth me with strength, and rendereth my way unobstructed.
| خدا به من قوت می‌بخشد و در راههایی که می‌روم مرا حفظ می‌کند. |
33 He maketh my feet like those of the hinds, and upon my high-places he causeth me to stand.
| پاهایم را چون پاهای آهو می‌گرداند تا بتوانم بر بلندیها بایستم. |
34 He teacheth my hands for the war, so that a brazen bow is bent by my arms.
| او دستهای مرا برای جنگ تقویت می‌کند و بازوی مرا قوت می‌بخشد تا بتوانم کمان مفرغین را خم کنم. |
35 And thou gavest me the shield of thy salvation, and thy right hand supported me: and thy meekness hath made me great.
| خداوندا، تو با سپرت مرا نجات داده‌ای و با دست راستت حمایتم نموده‌ای و از لطف توست که به این عظمت رسیده‌ام. |
36 Thou enlargest my steps under me, so that my joints do not slip.
| زمین زیر پایم را وسیع ساخته‌ای تا نلغزم. |
37 I pursue my enemies, and overtake them; and I return not again till I have made an end of them.
| دشمنانم را تعقیب کرده، به آنها می‌رسم، و تا آنها را از بین نبرم، باز نمی‌گردم. |
38 I crush them that they are not able to rise: they fall under my feet.
| آنها را چنان بر زمین می‌کوبم که زیر پاهایم بیفتند و برنخیزند. |
39 For thou hast girded me with strength for the war: thou subduest my opponents under me.
| تو برای جنگیدن مرا قوت بخشیده‌ای و دشمنانم را زیر پاهای من انداخته‌ای. |
40 And my enemies thou causest to turn their back to me; and those that hate me, —that I may destroy them.
| تو آنها را وادار به عقب‌نشینی و فرار می‌نمایی و من آنها را نابود می‌کنم. |
41 They cry, but there is none to help; unto the Lord, —but he answereth them not.
| فریاد برمی‌آورند، ولی کسی نیست که آنها را برهاند. از خداوند کمک می‌خواهند، اما او نیز به داد ایشان نمی‌رسد. |
42 And I beat them small as the dust before the wind: like the dirt in the streets do I cast them out.
| من آنها را خرد کرده، به صورت غبار درمی‌آورم، و آنها را مانند گِل کوچه‌ها لگدمال می‌کنم. |
43 Thou deliverest me from the contests of the people; thou appointest me to be the head of nations: a people that I know not shall serve me.
| تو مرا از شورش قومم نجات داده‌ای و مرا رهبر قومها ساخته‌ای. مردمی که قبلاً آنها را نمی‌شناختم اکنون مرا خدمت می‌کنند. |
44 As soon as their ear heareth they shall be obedient to me: the children of the stranger shall utter flattery unto me.
| بیگانه‌ها در حضور من سر تعظیم فرود می‌آورند و به محض شنیدن دستورهایم، آنها را اجرا می‌کنند. |
45 The children of the stranger shall fade away, and come forth trembling out of their close places.
| آنها روحیهٔ خود را باخته‌اند و با ترس و لرز از قلعه‌های خود بیرون می‌آیند. |
46 The Lord liveth, and blessed be my Rock; and exalted be the God of my salvation;
| خداوند زنده است! شکر و سپاس بر خدای متعال باد که صخرهٔ نجات من است! |
47 The God that granteth me vengeance, and subdueth nations under me;
| خدایی که انتقام مرا می‌گیرد، قومها را مغلوب من می‌گرداند، |
48 That delivereth me from my enemies: also above my opponents thou liftest me up; thou deliverest me from the man of violence.
| و مرا از چنگ دشمنان می‌رهاند. خداوندا، تو مرا بر دشمنانم پیروز گردانیدی و از دست ظالمان رهایی دادی. |
49 Therefore will I give thanks unto thee among the nations, O Lord, and unto thy name will I sing praises, —
| ای خداوند، تو را در میان قومها خواهم ستود و در وصف تو خواهم سرایید. |
50 [To him] that maketh great the salvation of his king, and who sheweth kindness to his anointed, to David, and to his seed for ever.
| خدا پیروزیهای بزرگی نصیب پادشاه برگزیدهٔ خود، داوود، می‌سازد، و بر او و نسلش همیشه محبت می‌کند. |
