Psalms 18
1 “To the chief musician, by the servant of the Lord, by David, who spoke unto the Lord the words of this song on the day that the Lord had delivered him out of the power of all his enemies, and from the hand of Saul; And he said,” I ever love thee, O Lord, my strength.
Voor muziekbegeleiding. Van den Dienaar van Jahweh; van David, die tot Jahweh de woorden van dit lied heeft gericht, toen Jahweh hem had verlost uit de hand van al zijn vijanden en ook uit de hand van Saul. En hij sprak: Ik heb U lief, o Jahweh, mijn kracht;
2 The Lord is my rock, and my fortress, and my deliverer; my God, my rock, in whom I trust; my shield, and the horn of my salvation, and my high tower.
Jahweh, mijn toevlucht, mijn burcht en mijn veste; Mijn God, mijn rots, waarop ik kan schuilen, Mijn schild, de hoorn van mijn heil, en mijn schutse.
3 Praised, I cried, be the Lord, and from my enemies was I saved.
Ik roep: Geprezen zij Jahweh! En ben van mijn vijand verlost.
4 The bonds of death encompassed me, and the floods of destruction made me afraid.
De branding van de dood had mij al gegrepen, De golven der onderwereld sloegen over mij heen;
De strikken van het dodenrijk hielden mij vast, De klemmen van de dood lagen voor mij gereed: (Sheol h7585)
6 [When] in my distress I called upon the Lord, and unto my God I cried: he heard from his temple my voice, and my complaint came before him, even into his ears.
Maar ik riep tot Jahweh in mijn nood, En schreide om hulp tot mijn God. En Hij hoorde mijn stem in zijn vorstelijke woning, Mijn hulpgeroep drong door tot zijn oren:
7 Then shook and trembled the earth; and the foundations of the mountains were moved; and they were shaken, because he was wroth.
Daar schudde en beefde de aarde, Rilden en dreunden de fundamenten der bergen; Want Hij was in woede ontstoken,
8 Smoke went up in his anger and consuming fire out of his mouth: coals flamed forth from him.
Rook steeg op uit zijn neus, Verslindend vuur spoot uit zijn mond, En gloeiende kolen spatten er uit.
9 And he bent the heavens, and came down: and thick darkness was under his feet:
Hij boog de hemel, en daalde neer, Grauwe wolken onder zijn voeten;
10 And he rode upon a cherub, and flew along, and he flitted by upon the wings of the wind.
Hij besteeg den Cherub en vloog in het rond, Zwevend op de windewieken.
11 He made darkness his hiding-place, round about him as his pavilion, dark waters, thick clouds of the skies.
Hij sloeg de duisternis als een dek om Zich heen, Donkere nevels, dreigende wolken waren zijn tent;
12 From the brightness before him his thick clouds passed away, [with] hail-stones and coals of fire.
En door de gloed, die voor Hem uitging, Braakten zijn wolken hagel en vurige kolen.
13 And the Lord thundered in the heavens, and the Most High uttered forth his voice, [with] hail-stones and coals of fire.
En in de hemel donderde Jahweh, Verhief de Allerhoogste zijn stem;
14 And he sent out his arrows, and scattered them; and he shot forth lightnings, and discomfited them.
Hij schoot zijn pijlen en strooide ze rond, Slingerde zijn bliksems, en joeg ze uiteen.
15 And then were seen the channels of the waters, and there were laid open the foundations of the world, through thy rebuke, O Lord, through the blast of the breath of thy nostrils.
Open lag de bedding der zee, Het fundament van de aarde kwam bloot: Door uw dreigen, o Jahweh, Door het snuivend gebries van uw neus.
16 He stretched out from above [his hand], he took me; he drew me out from mighty waters.
Van boven boog Hij Zich neer, greep mij vast, En trok mij weg uit de onstuimige wateren;
17 He delivered me from my enemy, the strong, and from those that hated me, when they were too mighty for me.
Hij verloste mij van mijn grimmigen vijand En van mijn haters, want ze waren te machtig.
18 They overcame me on the day of my calamity; but the Lord became my stay.
Ze waren uitgetrokken op de dag van mijn rampspoed, Maar Jahweh was mijn beschermer;
19 And he brought me forth into a large space; he delivered me, because he had delight in me.
Hij beveiligde mij, En bracht mij redding, omdat Hij mij liefhad.
20 The Lord rewarded me according to my righteousness; according to the purity of my hands did he recompense me.
Toen werd mijn gerechtigheid door Jahweh beloond, Mijn reinheid van handen vergolden:
21 For I have kept the ways of the Lord, and have not wickedly departed from my God.
Want ik had de wegen van Jahweh bewandeld, Niet gezondigd tegen mijn God;
22 For all his ordinances were before me, and his statutes had I not put away from me.
Ik had al zijn geboden voor ogen gehouden, Niet zijn wetten ontweken;
23 I was also upright with him, and I guarded myself against my iniquity.
Ik was voor Hem zonder smet, Had mij zuiver van zonde bewaard;
24 Therefore did the Lord recompense me according to my righteousness, according to the purity of my hands before his eyes.
Daarom werd mijn gerechtigheid door Jahweh beloond, En mijn reinheid van handen in zijn ogen.
25 With the kind thou wilt show thyself kind; with the upright man thou wilt show thyself upright;
Want voor getrouwen toont Gij U trouw, Voor rechtschapenen rechtschapen;
26 With the pure thou wilt show thyself pure; and with the perverse thou wilt wage a contest.
Rein voor den reine, Maar voor de listigaards listig.
27 For thou wilt indeed save the afflicted people; but haughty eyes wilt thou bring down.
Ja, Gij redt het deemoedige volk, Maar vernedert hovaardige blikken;
28 For thou wilt cause my light to shine: the Lord my God will enlighten my darkness.
Gij zijt, o Jahweh, mijn lamp, Mijn God, die licht in mijn duisternis straalt;
29 For [aided] by thee I run through a troop; and [helped] by my God I leap over a wall.
Met U durf ik de stormloop beginnen, Met mijn God de wallen bespringen.
30 As for God, —his way is perfect; the word of the Lord is tried: he is a shield to all those that trust in him.
God! Volmaakt zijn zijn wegen, Jahweh’s woord is gelouterd. Hij is voor allen een schild, Die vluchten tot Hem.
31 For who is God save the Lord? or who is a rock beside our God?
Wie toch is God, dan Jahweh alleen; Wie een rots, dan alleen onze God!
32 He is the God that girdeth me with strength, and rendereth my way unobstructed.
God! Hij omgordt mij met kracht, En baant mij een veilige weg;
33 He maketh my feet like those of the hinds, and upon my high-places he causeth me to stand.
Hij maakt mijn voeten vlug als hinden, En doet mij de hoogste toppen beklimmen;
34 He teacheth my hands for the war, so that a brazen bow is bent by my arms.
Hij oefent mijn handen ten strijde, Mijn armen tot het spannen van de koperen boog.
35 And thou gavest me the shield of thy salvation, and thy right hand supported me: and thy meekness hath made me great.
Zo hebt Gij mij het schild van uw heil gereikt; Uw rechterhand heeft mij gestut, uw goedheid maakte mij groot.
36 Thou enlargest my steps under me, so that my joints do not slip.
Gij hebt een weg voor mijn stappen gebaand, En mijn voeten wankelden niet.
37 I pursue my enemies, and overtake them; and I return not again till I have made an end of them.
Ik vervolgde mijn vijanden, haalde ze in, En keerde niet terug, eer ik ze had verslagen;
38 I crush them that they are not able to rise: they fall under my feet.
Ik heb ze verpletterd, zodat ze niet opstaan, Maar onder mijn voet blijven liggen.
39 For thou hast girded me with strength for the war: thou subduest my opponents under me.
Gij hebt mij met kracht omgord tot de strijd, Mijn tegenstanders voor mij doen bukken;
40 And my enemies thou causest to turn their back to me; and those that hate me, —that I may destroy them.
Gij liet mij de rug van mijn vijanden zien, Mijn haters heb ik verdelgd.
41 They cry, but there is none to help; unto the Lord, —but he answereth them not.
Nu huilen ze, maar niemand helpt: Tot Jahweh zelfs, maar Hij antwoordt hun niet;
42 And I beat them small as the dust before the wind: like the dirt in the streets do I cast them out.
Ik vermaal ze als stof voor de wind, En vertrap ze als slijk op de straten.
43 Thou deliverest me from the contests of the people; thou appointest me to be the head of nations: a people that I know not shall serve me.
Gij hebt mij gered uit de strijd met de volkeren, En mij aan het hoofd van de naties gesteld:
44 As soon as their ear heareth they shall be obedient to me: the children of the stranger shall utter flattery unto me.
Volkeren, die ik niet kende, werden mij dienstbaar, Vreemden brachten mij hulde; Nauwelijks hadden ze van mij gehoord, Of ze gehoorzaamden mij;
45 The children of the stranger shall fade away, and come forth trembling out of their close places.
Anderen lagen uitgeput neer, En kropen sidderend uit hun burchten.
46 The Lord liveth, and blessed be my Rock; and exalted be the God of my salvation;
Leve Jahweh! Gezegend mijn Rots; Hoogverheven de God van mijn heil!
47 The God that granteth me vengeance, and subdueth nations under me;
Gij hebt mij gewroken, o God, Volkeren aan mij onderworpen;
48 That delivereth me from my enemies: also above my opponents thou liftest me up; thou deliverest me from the man of violence.
Mij van mijn grimmigen vijand verlost, Zege over mijn bestrijders verleend, mij van geweldenaars bevrijd!
49 Therefore will I give thanks unto thee among the nations, O Lord, and unto thy name will I sing praises, —
Daarom wil ik U prijzen, o Jahweh, Uw Naam verheerlijken onder de volken!
50 [To him] that maketh great the salvation of his king, and who sheweth kindness to his anointed, to David, and to his seed for ever.
Machtige hulp verleent Hij zijn Koning, En genade aan zijn Gezalfde: Aan David en zijn geslacht voor altijd!
