Psalms 147

1 Hallelujah; for it is good to sing praises unto our God; for it is comely; [him] becometh praise.

هەلیلویا! چەندە باشە مۆسیقا ژەنین بۆ خودامان! ستایشکردن چەندە خۆشە و شیاوە!

2 The Lord buildeth up Jerusalem: the outcasts of Israel will he gather together;

یەزدان ئۆرشەلیم بنیاد دەنێتەوە، ڕاپێچکراوەکانی ئیسرائیل کۆدەکاتەوە.

3 He that healeth the broken-hearted, and bindeth up their hurts;

دڵشکاوان چاک دەکاتەوە و برینیان ساڕێژ دەکات.

4 Who counteth the number of the stars; who calleth them all by [their] names.

ژمارەی ئەستێرەکان دیاری دەکات و هەریەکەیان بە ناوێک بانگ دەکات.

5 Great is our Lord, and abundant in power: his understanding is immeasurable.

پەروەردگارمان گەورەیە و هێزی زۆرە، تێگەیشتنی بێ سنوورە.

6 The Lord helpeth up the meek: he bringeth down the wicked to the ground.

یەزدان یارمەتی بێفیزەکان دەدات و بەدکاران بەرەو زەوی نزم دەکاتەوە.

7 Lift up a song unto the Lord with thanksgiving; sing praises unto our God with the harp;

بە سوپاسەوە گۆرانی بۆ یەزدان بڵێن، بە قیسارە مۆسیقا بۆ خودامان بژەنن.

8 Who covereth the heaven with clouds, who prepareth rain for the earth, who causeth grass to grow upon the mountains;

ئەوەی ئاسمان بە هەور دادەپۆشێت، باران بۆ زەوی ئامادە دەکات، گیا لەسەر چیاکان دەڕوێنێت،

9 Who giveth to the beast its food, to the young ravens which cry.

خۆراکی ئاژەڵ و بێچووە قەلەڕەشی دەم بە قیڕە دەدات.

10 Not in the strength of the horse hath he delight: nor in the [swiftness of the] legs of man taketh he pleasure.

یەزدان بە هێزی ئەسپ خۆشحاڵ نابێت، بە قاچی مرۆڤ دڵشاد نییە،

11 The Lord taketh pleasure in those that fear him, that wait for his kindness.

بەڵام یەزدان بەوانە دڵشادە کە ترسی ئەویان لە دڵدایە، ئەوانەی هیوایان بە خۆشەویستییە نەگۆڕەکەی هەیە.

12 Glorify, O Jerusalem, the Lord: praise thy God, O Zion.

ئەی ئۆرشەلیم، ستایشی یەزدان بکە، ئەی سییۆن، ستایشی خودات بکە.

13 For he hath strengthened the bars of thy gates; he hath blessed thy children in the midst of thee;

یەزدان شمشیرەی دەروازەکانت بەهێز دەکات، کوڕەکانت لەناو خۆت بەرەکەتدار دەکات.

14 He who bestoweth peace in thy borders, who satisfieth thee with the best of wheat;

لە سنوورەکانت ئاشتی بەرقەرار دەکات، لە باشترین گەنم تێرت دەکات.

15 He who sendeth forth his decree unto the earth: how swiftly speedeth his word along!

فەرمانەکەی بۆ سەر زەوی دەنێرێت، پەیامی ئەو زوو دێتەجێ.

16 He who dispenseth snow like wool; who streweth about the hoarfrost like ashes;

بەفر وەک خوری دەبارێنێت، زوقم وەک خۆڵەمێش بڵاو دەکاتەوە.

17 He who casteth down his ice like pieces: before his cold who can stand?

تەرزە وەک نانەڕەق فڕێدەدا. کێ لە ڕووی سەرمای ئەو خۆی ڕادەگرێت؟

18 He sendeth out his word, and melteth them: he causeth his wind to blow, and waters run along.

پەیامی خۆی دەنێرێت و دەیانتوێنێتەوە. بای خۆی هەڵدەکات و ئاو بەڕێدەکەوێت.

19 He declareth his word unto Jacob, his statutes and his ordinances unto Israel.

پەیامی خۆی بە یاقوب ڕادەگەیەنێت، فەرز و حوکمەکانی بە ئیسرائیل.

20 He hath not done so unto any nation: and [his] ordinances— these they know not. Hallelujah.

ئەمەی لەگەڵ هیچ نەتەوەیەکی دیکە نەکردووە، حوکمەکانی ئەویان نەزانیوە. هەلیلویا!