Psalms 147
1 Hallelujah; for it is good to sing praises unto our God; for it is comely; [him] becometh praise.
Haleluja! Ĉar estas bone kanti al nia Dio, Ĉar agrabla estas la glorkantado.
2 The Lord buildeth up Jerusalem: the outcasts of Israel will he gather together;
La Eternulo konstruas Jerusalemon, La elpelitojn de Izrael Li kolektas.
3 He that healeth the broken-hearted, and bindeth up their hurts;
Li sanigas la korprematojn Kaj bandaĝas iliajn vundojn.
4 Who counteth the number of the stars; who calleth them all by [their] names.
Li kalkulas la stelojn, Kaj al ili ĉiuj Li donas nomojn.
5 Great is our Lord, and abundant in power: his understanding is immeasurable.
Granda estas nia Sinjoro kaj tre forta; Lia saĝo estas nemezurebla.
6 The Lord helpeth up the meek: he bringeth down the wicked to the ground.
La Eternulo altigas la humilulojn; Sed la malvirtulojn Li malaltigas ĝis la tero.
7 Lift up a song unto the Lord with thanksgiving; sing praises unto our God with the harp;
Kantu al la Eternulo gloradon, Muziku al nia Dio per harpo.
8 Who covereth the heaven with clouds, who prepareth rain for the earth, who causeth grass to grow upon the mountains;
Li kovras la ĉielon per nuboj, Pretigas por la tero pluvon, Kreskigas sur la montoj herbon.
9 Who giveth to the beast its food, to the young ravens which cry.
Li donas al la bruto ĝian nutraĵon, Kaj al la korvidoj, kiuj krias.
10 Not in the strength of the horse hath he delight: nor in the [swiftness of the] legs of man taketh he pleasure.
Ne la forton de ĉevalo Li ŝatas; Ne la femuroj de homo al Li plaĉas:
11 The Lord taketh pleasure in those that fear him, that wait for his kindness.
Plaĉas al la Eternulo Liaj timantoj, Kiuj fidas Lian bonecon.
12 Glorify, O Jerusalem, the Lord: praise thy God, O Zion.
Laŭdu, ho Jerusalem, la Eternulon; Gloru vian Dion, ho Cion.
13 For he hath strengthened the bars of thy gates; he hath blessed thy children in the midst of thee;
Ĉar Li fortikigis la riglilojn en viaj pordegoj, Li benis viajn filojn interne de vi.
14 He who bestoweth peace in thy borders, who satisfieth thee with the best of wheat;
Li donas pacon al viaj limoj, Li satigas vin per la plej bona el la tritiko.
15 He who sendeth forth his decree unto the earth: how swiftly speedeth his word along!
Li sendas Sian ordonon al la tero; Tre rapide kuras Lia vorto.
16 He who dispenseth snow like wool; who streweth about the hoarfrost like ashes;
Li donas neĝon kiel lanon, Li ŝutas prujnon kiel cindron.
17 He who casteth down his ice like pieces: before his cold who can stand?
Li ĵetas Sian glacion kiel pecojn; Kiu kontraŭstaros al Lia frosto?
18 He sendeth out his word, and melteth them: he causeth his wind to blow, and waters run along.
Li sendas Sian vorton, kaj ĉio degelas; Li blovas per Sia vento, kaj ekfluas akvo.
19 He declareth his word unto Jacob, his statutes and his ordinances unto Israel.
Li sciigas al Jakob Sian vorton, Siajn leĝojn kaj decidojn al Izrael.
20 He hath not done so unto any nation: and [his] ordinances— these they know not. Hallelujah.
Tiel Li ne faras al iu alia popolo; Kaj Liajn decidojn ili ne scias. Haleluja!
