Psalms 146

1 Hallelujah. Praise, O my soul, the Lord.

سپاس بر خداوند! ای جان من، خداوند را ستایش کن.

2 I will praise the Lord throughout my life: I will sing praises unto my God while I have any being.

آری، تا زنده‌ام خداوند را سپاس خواهم گفت؛ تا نفس دارم خدای خود را ستایش خواهم کرد.

3 Put not your trust in princes, in the son of man, in whom there is no salvation.

بر رهبران انسانی توکل نکنید؛ آنها همگی فانی هستند و قادر به نجات دادن نیستند.

4 When his spirit goeth forth, he returneth to his [native] earth: on that very day perish his thoughts.

وقتی آنها می‌میرند به خاک باز می‌گردند و تمام نقشه‌هایشان نقش بر آب می‌شود!

5 [But] happy is he who hath the God of Jacob for his help, whose hope is on the Lord his God;

اما خوشا به حال کسی که خدای یعقوب مددکار اوست و امیدش بر یهوه، خدای او می‌باشد،

6 Who hath made heaven, and earth, the sea, and all that is therein; who keepeth truth for ever;

همان خدایی که آسمان و زمین و دریا و آنچه را که در آنهاست، آفرید. او خدایی است که همیشه نسبت به وعده‌هایش امین می‌ماند،

7 Who executeth justice for the oppressed: who giveth bread to the hungry: the Lord looseneth the prisoners;

به داد مظلومان می‌رسد، و گرسنگان را سیر می‌کند. خداوند اسیران را آزاد می‌سازد،

8 The Lord causeth the blind to see; the Lord raiseth up those who are bowed down; the Lord loveth the righteous:

چشمان کوران را باز می‌کند و آنان را که زیر بار مشقت خم شده‌اند، راست می‌گرداند. خداوند عادلان را دوست دارد،

9 The Lord guardeth the strangers; the fatherless and widow he helpeth up; but the way of the wicked he maketh crooked.

از غریبان محافظت می‌کند، از یتیمان و بیوه‌زنان نگهداری می‌نماید؛ اما نقشه‌های شریران را نقش بر آب می‌کند.

10 The Lord will reign for ever, even thy God, O Zion, unto all generations. Hallelujah.

خداوند تا ابد سلطنت می‌نماید. ای اورشلیم، خدای تو در طی تمام دورانها حکمرانی خواهد کرد. خداوند را سپاس باد!