< Psalms 132 >

1 “A song of the degrees.” Remember, O Lord, unto David all his afflictions;
سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. ای خداوند، داوود و تمام سختیهای او را به یاد آور
2 How he swore unto the Lord; how he vowed unto the mighty One of Jacob:
که چگونه برای خداوند قسم خورد و برای قدیرِ یعقوب نذر کرده، گفت:
3 Surely, I will not enter into the tent of my house, nor ascend the couch of my repose;
«به خانۀ خود نخواهم رفت؛ و در بستر خویش آرام نخواهم گرفت،
4 I will not grant any sleep to my eyes, nor to my eyelids any slumber:
خواب به چشمانم راه نخواهم داد، و نه سنگینی به مژگانم،
5 Until I shall have found out a place for the Lord, a dwelling-place for the mighty One of Jacob.
تا وقتی که مکانی برای ساختن خانه‌ای برای خداوندم بیابم و مسکنی برای قدیرِ یعقوب.»
6 “Lo, we heard of it at Ephratah: we met with it in the fields of the forest:
در بیت‌لحم راجع به صندوق عهد تو شنیدیم، و در صحرای یعاریم آن را یافتیم.
7 let us then go into his dwelling: let us prostrate ourselves before his footstool.”
گفتیم: «بیایید به مسکن خداوند وارد شویم، و در پیشگاه او پرستش کنیم.»
8 Arise, O Lord, unto thy resting-place: thou, and the ark of thy strength.
ای خداوند، برخیز و همراه صندوق عهد خود که نشانهٔ قدرت توست به عبادتگاه خود بیا!
9 Let thy priests be clothed with righteousness; and let thy pious servants shout for joy.
باشد که کاهنان تو جامهٔ پاکی و راستی را در بر کنند و قوم تو با شادی سرود خوانند!
10 For the sake of David thy servant turn not away the face of thy anointed.
ای خداوند، به خاطر بنده‌ات داوود، پادشاه برگزیده‌ات را ترک نکن.
11 The Lord hath sworn unto David in truth; he will not turn from it: “From the fruit of thy body will I set [some one] on the throne to succeed thee.
تو به داوود وعده فرمودی که از نسل او برتخت سلطنت خواهد نشست، و تو به وعده‌ات عمل خواهی کرد.
12 If thy children will observe my covenant and this my testimony which I teach them: then also shall their children sit for evermore upon the throne to succeed thee.”
و نیز به داوود گفتی که اگر فرزندانش از احکام تو اطاعت کنند، نسل اندر نسل سلطنت خواهند کرد.
13 For the Lord hath made choice of Zion: he hath desired it as a habitation for himself.
ای خداوند، تو اورشلیم را برگزیده‌ای تا در آن ساکن شوی.
14 This is my resting-place for evermore: here will I dwell; for I have desired it.
تو فرمودی: «تا ابد در اینجا ساکن خواهم بود، زیرا اینچنین اراده نموده‌ام.
15 Her provision will I bless abundantly: her needy ones will I satisfy with bread.
آذوقهٔ این شهر را برکت خواهم داد و فقیرانش را با نان سیر خواهم نمود.
16 And her priests will I clothe with salvation: and her pious ones shall shout aloud for joy.
کاهنانش را در خدمتی که می‌کنند برکت خواهم داد، و مردمش با شادی سرود خواهند خواند.
17 There will I cause to grow a horn unto David: I arrange a lamp for my anointed.
«در اینجا قدرت داوود را خواهم افزود و چراغ مسیح خود را روشن نگه خواهم داشت.
18 His enemies will I clothe with shame; but upon himself shall his crown shine brilliantly.
دشمنان او را با رسوایی خواهم پوشاند، اما سلطنت او شکوهمند خواهد بود.»

< Psalms 132 >