< Psalms 130 >
1 “A song of the degrees.” Out of the depths have I called thee, O Lord.
Pieśń stopni. Z głębokości wołam do ciebie, o Panie!
2 Lord, listen to my voice: let thy ears be attentive to the voice of my supplications.
Panie! wysłuchaj głos mój: nakłoń uszów twych do głosu prośb moich.
3 If thou, Lord, shouldst treasure up iniquities, O Lord, who would be able to stand?
Panie! będzieszli nieprawości upatrywał, Panie! któż się zostoi?
4 But with thee there is forgiveness, in order that thou mayest be feared.
Aleć u ciebie jest odpuszczenie, aby się ciebie bano.
5 I hope for the Lord, my soul doth hope, and for his word do I wait.
Oczekuję na Pana; oczekuje dusza moja, i jeszcze oczekuje na słowo jego.
6 My soul [waiteth] for the Lord, more than they that watch for the morning expect the morning.
Dusza moja oczekuje Pana, pilniej niż straż świtania, która strzeże aż do poranku.
7 Let Israel wait for the Lord; for with the Lord there is kindness, and with him is redemption in abundance;
Oczekujże, Izraelu! na Pana; albowiem u Pana jest miłosierdzie, a obfite u niego odkupienie.
8 And he wilt surely redeem Israel from all his iniquities.
Onci sam odkupi Izraela od wszystkich nieprawości jego.