< Psalms 130 >

1 “A song of the degrees.” Out of the depths have I called thee, O Lord.
Ó, Drottinn, ég er í nauðum staddur, heyrðu hróp mitt!
2 Lord, listen to my voice: let thy ears be attentive to the voice of my supplications.
Hlustaðu á mig! Svaraðu og hjálpaðu mér!
3 If thou, Lord, shouldst treasure up iniquities, O Lord, who would be able to stand?
Drottinn, ef þú rifjaðir sífellt upp syndir okkar, hver fengi þá staðist?
4 But with thee there is forgiveness, in order that thou mayest be feared.
En þú fyrirgefur! Getum við annað en óttast þig og elskað?
5 I hope for the Lord, my soul doth hope, and for his word do I wait.
Og þess vegna bið ég og vona og treysti hjálp Guðs, því að hann hefur lofað að hjálpa.
6 My soul [waiteth] for the Lord, more than they that watch for the morning expect the morning.
Næturverðirnir þrá nýjan dag, en ég þrái Drottin enn meira!
7 Let Israel wait for the Lord; for with the Lord there is kindness, and with him is redemption in abundance;
Ísrael, treystu Drottni því að hann er góður og miskunnsamur og veitir gnægð lausnar.
8 And he wilt surely redeem Israel from all his iniquities.
Hann mun sjálfur leysa Ísrael frá öllum misgjörðum hans.

< Psalms 130 >