Psalms 129

1 “A song of the degrees.” Many a time have they assailed me from my youth, so should Israel say;

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. از ایام جوانی‌ام دشمنانم بر من ظلم بسیار کردند. اسرائیل بگوید:

2 Many a time have they assailed me from my youth: yet have they not prevailed against me.

«از ایام جوانی‌ام دشمنانم بر من ظلم بسیار کردند، اما نتوانستند مرا از پای درآورند.

3 Upon my back have ploughmen ploughed; they have drawn long their furrows:

ضربات شلّاق آنان پشت مرا به شکل زمینی شیار شده درآورد،

4 [Yet] the Lord is righteous; he hath cut asunder the cords of the wicked.

اما خداوند مرا از اسارت آنان آزاد ساخت.»

5 May all be put to shame and turned backward that hate Zion;

سرنگون شوند تمام کسانی که از اسرائیل نفرت دارند!

6 May they become like the grass of the roofs, which withereth before it is pulled up;

همچون علفی باشند که بر پشت بامها می‌روید، که پیش از آنکه آن را بچینند، می‌خشکد

7 Wherewith the mower filleth not his hand; nor his arm he that bindeth sheaves.

و کسی آن را جمع نمی‌کند و به شکل بافه نمی‌بندد.

8 Nor do they who pass by say, The blessing of the Lord be with you: we bless you in the name of the Lord.

رهگذران آنان را برکت ندهند و نگویند: «برکت خداوند بر شما باد!» و یا «ما شما را به نام خداوند برکت می‌دهیم.»