Psalms 12

1 “To the chief musician upon Sheminith, a psalm of David.” Help, O Lord; for the pious have ceased to be; for the truthful have failed from among the children of men.

Przedniejszemu śpiewakowi Seminit, pieśń Dawidowa. Ratuj, Panie! boć już niestaje miłosiernego, a wyginęli uprzejmi z synów ludzkich.

2 Deceptively do they speak every one with his neighbor, with flattering lips, with a double heart do they speak.

Każdy mówi kłamstwo z bliźnim swoim: usty pochlebnemi, dwojakiem sercem mówią.

3 May the Lord cut off all flattering lips, the tongue that speaketh boastful things:

Niechajże Pan wytraci wszystkie wargi pochlebne, i język mówiący rzeczy wyniosłe.

4 Who have said, With our tongue will we be mighty; our lips are with us; who is Lord over us!

Którzy mówią: Językiem naszym przewiedziemy, wargi nasze za nami są, któż jest panem naszym?

5 Because of the oppression of the poor, because of the sighing of the needy, now will I arise, saith the Lord: I will grant safety to him for whom the other layeth a snare.

Dla zniszczenia ubogich, i dla wołania nędznych teraz powstanę, mówi Pan; postawię w bezpieczności tego, na którego sidła stawiają.

6 The words of the Lord are pure words, as silver refined in the crucible of earth, purified seven times.

Słowa Pańskie są słowa czyste, jako srebro wypławione w piecu glinianym, siedm kroć przelewane.

7 Thou, O Lord, wilt preserve them; thou wilt guard them from this generation for ever.

Ty, Panie! zachowaj ich; strzeż ich od rodzaju tego aż na wieki.

8 On every side do the wicked walk about, when the vile are exalted over the sons of man.

Ze wszystkich stron niepobożni krążą, gdy wywyższeni bywają najpodlejsi między synami ludzkimi.