Psalms 12

1 “To the chief musician upon Sheminith, a psalm of David.” Help, O Lord; for the pious have ceased to be; for the truthful have failed from among the children of men.

Drottinn! Hjálpa þú! Hinum trúuðu fækkar óðum. Hvar eru þeir sem hægt er að treysta?

2 Deceptively do they speak every one with his neighbor, with flattering lips, with a double heart do they speak.

Allir ljúga og iðka svik og pretti, en einlægnin virðist fokin út í veður og vind.

3 May the Lord cut off all flattering lips, the tongue that speaketh boastful things:

En Drottinn mun ekki fara mjúkum höndum um þá sem iðka ranglæti.

4 Who have said, With our tongue will we be mighty; our lips are with us; who is Lord over us!

Hann mun útrýma þessum lygurum sem segja: „Við skulum ljúga til um áform okkar, enda ráðum við sjálfir hvað við segjum!“

5 Because of the oppression of the poor, because of the sighing of the needy, now will I arise, saith the Lord: I will grant safety to him for whom the other layeth a snare.

Þessu svarar Drottinn: „Ég mun rísa upp og verja þá kúguðu, fátæku og hrjáðu. Ég mun frelsa þá samkvæmt bænum þeirra.“

6 The words of the Lord are pure words, as silver refined in the crucible of earth, purified seven times.

Loforð Drottins eru áreiðanleg. Hvert orð á vörum hans er satt og rétt eins og marghreinsað skíragull.

7 Thou, O Lord, wilt preserve them; thou wilt guard them from this generation for ever.

Drottinn, við vitum að þú munt varðveita þitt fólk frá verkum illra manna,

8 On every side do the wicked walk about, when the vile are exalted over the sons of man.

þó svo þeir vaði alls staðar uppi og njóti heiðurs í landinu.