Psalms 110

1 “By David, a psalm.” The Eternal saith unto my Lord, Sit thou at my right hand, until I place thy enemies as a stool for thy feet.

مزمور داوود. خداوند به خداوند من گفت: «به دست راست من بنشین تا دشمنانت را به زیر پایت بیفکنم.»

2 The staff of thy strength will the Eternal stretch forth out of Zion: rule thou in the midst of thy enemies.

خداوند، پادشاهی قدرتمند تو را فراتر از اورشلیم گسترش خواهد داد تا در میان دشمنانت حکمرانی کنی.

3 Thy people will bring freewill-gifts on the day of thy power, in the ornaments of holiness: as out of the bosom of the morning-dawn so is thine the dew of thy youth.

هنگامی که رهسپار جنگ شوی، قوم تو در لباس تقوی و پرهیزگاری، به حضورت خواهند آمد، و نیروی تو همچون شبنم صبحگاهی هر روز تازه‌تر خواهد شد.

4 The Lord hath sworn, and will not repent of it, Thou shalt be a priest for ever after the order of Malki-zedek.

خداوند سوگند خورده است و از آن برنخواهد گشت که: «تو تا ابد کاهن هستی، تو تا ابد کاهن هستی، کاهنی همانند مِلکیصدق.»

5 The Lord at thy right hand crusheth kings on the day of his wrath.

خداوند که به دست راست توست در روز غضب خود، پادشاهان را شکست خواهد داد.

6 He will judge among the nations—there shall be a fulness of corpses—he crusheth heads on a wide-spread land.

او قومها را داوری خواهد کرد، و میدانهای جنگ را از اجساد کشته‌شدگان پر خواهد ساخت و در سراسر دنیا، پادشاهان را مغلوب خواهد کرد.

7 From the brook will he drink on the way: therefore will he lift up the head.

او از نهر سر راهش خواهد نوشید و نیروی تازه گرفته، سربلند و پیروز خواهد ایستاد.