Psalms 109
1 “To the chief musician, by David, a psalm.” O God of my praise, do not keep silence.
Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida. Boże mojej chwały, nie milcz;
2 For the mouth of the wicked and the mouth of deceit are opened against me: they have spoken with me with the tongue of falsehood.
Bo otworzyły się przeciwko mnie usta niegodziwego i usta podstępnego; mówili przeciwko mnie językiem kłamliwym;
3 Also with words of hatred have they encompassed me, and they fight against me without a cause.
Otoczyli mnie słowami nienawiści i walczą przeciwko mnie bez przyczyny.
4 In recompense for my love are they my accusers, while I have nothing but prayer.
Sprzeciwiają mi się w zamian za moją miłość, choć ja się [za nich] modliłem.
5 And they impose evil on me in recompense for good, and hatred in lieu of my love.
Odpłacają mi złem za dobro i nienawiścią za moją miłość.
6 Appoint thou a wicked man over him: and let an accuser stand at his right hand.
Postaw nad nim niegodziwego, a szatan niech stoi po jego prawicy.
7 When he is to be judged, let him go forth guilty, and let his prayer become sin.
Gdy stanie przed sądem, niech wyjdzie potępiony, a jego modlitwa niech zamieni się w grzech.
8 Let his days be few, and let another take his office.
Niech jego dni będą krótkie, a jego urząd niech przejmie inny.
9 Let his children be fatherless, and his wife a widow.
Niech jego dzieci będą sierotami, a jego żona wdową.
10 Let his children be continually moving about, and beg, and let them seek [their bread] out of their ruined places.
Niech jego dzieci będą tułaczami i żebrzą, niech żebrzą [z dala] od swoich opustoszałych miejsc.
11 Let the creditor lay snares after all that he hath, and let strangers plunder his labor.
Niech lichwiarz przejmie wszystko, co ma, a obcy niech rozgrabią [owoc] jego pracy.
12 Let him have none that extendeth kindness, and let there be none that is gracious to his fatherless children.
Niech nie będzie nikogo, kto by mu okazał miłosierdzie; niech nie będzie nikogo, kto by się zlitował nad jego sierotami.
13 Let his posterity be cut off: in another generation let their name be blotted out.
Niech jego potomkowie zostaną wykorzenieni, niech ich imię zginie w drugim pokoleniu.
14 Let the iniquity of his fathers be remembered by the Lord, and let the sin of his mother not be blotted out.
Niech PAN pamięta nieprawość jego przodków, a grzech jego matki niech nie będzie zgładzony.
15 Let them be before the Lord continually, that he may cut off from the earth their memory.
Niech będą zawsze przed PANEM, aż wykorzeni z ziemi pamięć o nich;
16 For the reason that he remembered not to show kindness; but persecuted the poor and needy man, and the grieved in heart to put him to death.
Dlatego że nie pamiętał, by okazać miłosierdzie, ale prześladował człowieka nędznego i ubogiego, a strapionego w sercu chciał zabić.
17 As he loved cursing, so let it come over him: and as he delighted not in blessing, so let it be far from him.
Skoro umiłował przekleństwo, niech na niego spadnie; [skoro] nie chciał błogosławieństwa, niech się od niego oddali.
18 And he clothed himself with cursing as with his garment, and it cometh like water within him, and like oil into his bones.
Ubierał się w przekleństwo jak w szatę, więc niech wejdzie jak woda do jego wnętrzności i jak oliwa do jego kości.
19 Let it be unto him as a garment in which he wrappeth himself, and for a girdle let him be continually girded with it.
Niech mu będzie jak płaszcz, który go okrywa, i jak pas, który go zawsze opasuje.
20 Let this be the reward of my accusers from the Lord, and of those that speak evil against my soul.
Taka niech będzie zapłata od PANA dla moich przeciwników i tych, którzy źle mówią przeciwko mojej duszy.
21 But thou, O Eternal Lord, deal with me for the sake of thy name: because thy kindness is good, deliver thou me.
Ale ty, BOŻE, Panie, ujmij się za mną przez wzgląd na twoje imię; ocal mnie, bo wielkie jest twoje miłosierdzie.
22 For poor and needy am I, and my heart is deeply wounded within me.
[Jestem] bowiem ubogi i nędzny, a moje serce we mnie jest zranione.
23 Like the shadow when it declineth do I hasten away: I am driven suddenly off like the locusts.
Niknę jak cień, który się chyli, strząsają mnie jak szarańczę.
24 My knees stumble through fasting, and my flesh faileth of fatness.
Moje kolana słabną od postu, a moje ciało wychudło bez tłuszczu.
25 And I am become a reproach unto them: when they see me, they shake their head.
Stałem się też dla nich pośmiewiskiem; [gdy] mnie widzą, kiwają głowami.
26 Help me, O Lord my God: O save me according to thy kindness:
Wspomóż mnie, PANIE, mój Boże; wybaw mnie według swego miłosierdzia;
27 That they may know that this is thy hand: that thou, Lord, hast truly done it.
Aby mogli poznać, że to twoja ręka; że ty, PANIE, to uczyniłeś.
28 Let them then curse, but do thou bless: when they arise, let them be made ashamed; but let thy servant rejoice.
Niech oni przeklinają, ale ty błogosław; [gdy] powstają, niech będą zawstydzeni, a twój sługa niech się weseli.
29 Let my accusers be clothed with confusion, and let them wrap themselves, as with a mantle, in their own shame.
Niech moi przeciwnicy okryją się hańbą i niech się okryją własnym wstydem jak płaszczem.
30 I will thank the Lord greatly with my mouth, and in the midst of many will I praise him.
Będę wielce wysławiał PANA swymi ustami i pośród tłumu będę go chwalić;
31 For he ever standeth at the right hand of the needy, to save him from those that judge his soul.
Bo staje po prawicy nędznego, aby go wybawić od tych, którzy osądzają jego duszę.
