< Psalms 107 >

1 BOOK FIFTH: Oh give thanks unto the Lord; for he is good; for unto eternity endureth his kindness.
Oh managpasalamat kamo kang Jehova; kay siya maayo man; Kay ang iyang mahigugmaong-kalolot nagalungtad sa walay katapusan.
2 Thus let the Lord's redeemed say, even those whom he hath redeemed from the hand of the adversary;
Papamulonga niana ang mga tinubos ni Jehova, Nga gipanubos niya gikan sa kamot sa kabatok,
3 And whom he hath gathered out of the [various] lands, from the east, and from the west, from the north, and from the sea.
Ug gitigum (sila) gikan sa mga kayutaan, Gikan sa silangan ug gikan sa kasadpan, Gikan sa amihanan ug gikan sa habagatan.
4 They wandered about in the wilderness, in the desert path; they could not find an inhabited city:
Nanaglaag-laag (sila) sa kamingawan, sa dalan nga awa-aw; Wala (sila) makakaplag ug ciudad nga ilang kapuy-an.
5 Hungry and thirsty, their soul within them fainted.
Mga gutom ug mga giuhaw, Ang ilang mga kalag nangaluya diha kanila.
6 Then they cried unto the Lord when they were in distress, [and] out of their afflictions he delivered them.
Unya mingtu-aw (sila) kang Jehova sa ilang kagul-anan, Ug iyang giluwas (sila) gikan sa ilang mga kalisdanan,
7 And he led them forth on the right way, that they might go to an inhabited city.
Ug iyang gimandoan (sila) usab pinaagi sa dalan nga matul-id, Aron makadangat (sila) sa ciudad nga ilang kapuy-an.
8 They [therefore] shall give thanks unto the Lord for his kindness, and [proclaim] his wonders to the children of men!
Oh nga managdayeg unta ang mga tawo kang Jehova tungod sa iyang mahigugmaong-kalolot, Ug tungod sa iyang mga katingalahang buhat alang sa mga anak sa mga tawo!
9 For he satisfied the longing soul, and the hungry soul he filled with good.—
Kay ginatagbaw niya ang kalag nga nagapangandoy, Ug ginapuno niya sa kaayohan ang kalag nga gigutom.
10 Such as sit in darkness and in the shadow of death, bound in misery and [fetters of] iron; —
Ang mga nanagpuyo sa kangitngitan ug sa landong sa kamatayon, Mga binilanggo sa kaguol ug sa mga puthaw,
11 Because they have rebelled against the words of God, and have contemned the counsel of the Most High;
Tungod kay nanagmalalison (sila) sa mga pulong sa Dios, Ug nanagtamay sa tambag sa Hataas Uyamut:
12 And he humbled with trouble their heart; they stumbled, and there was none to help;
Busa tungod sa kahago giluya niya ang ilang mga kasingkasing; Nanghiumod (sila) ug walay bisan kinsa nga mitabang kanila.
13 But when they cry unto the Lord when they are in distress, he saveth them out of their afflictions;
Unya (sila) mingtu-aw kang Jehova gikan sa ilang kagul-anan, ug iyang giluwas (sila) gikan sa ilang mga kalisdanan.
14 He bringeth them out of darkness and the shadow of death, and teareth their bands asunder.
Iyang gikuha (sila) gikan sa kangitngitan ug sa landong, sa kamatayon, Ug gidugmok niya ang ilang mga talikala.
15 They [therefore] shall give thanks unto the Lord for his kindness, and [proclaim] his wonders to the children of men!
Oh nga managdayeg unta ang mga tawo kang Jehova, tungod sa iyang mahigugmaong-kalolot, Ug tungod sa iyang mga katingalahang buhat alang sa mga anak sa mga tawo!
16 For he hath broken the doors of copper, and the bolts of iron hath he hewn asunder.—
Kay gilumpag niya ang mga ganghaan nga tumbaga, Ug gibunggo niya ang mga trangka nga puthaw.
17 Fools, because of their transgression, and because of their iniquities, are afflicted.
Mga buang tungod sa ilang kalapasan, Ug tungod sa ilang kasal-anan, gisakit (sila)
18 All manner of food their soul abhorreth; and they draw near unto the gates of death;
Ang ilang kalag giluod sa tanang butang nga kalan-on; Ug napahaduol (sila) ngadto sa mga ganghaan sa kamatayon.
19 But when they cry unto the Lord when they are in distress, he saveth them out of their afflictions.
Unya mingtu-aw (sila) kang Jehova gikan sa ilang kagul-anan, Ug iyang giluwas (sila) gikan sa ilang mga kalisdanan.
20 He sendeth his word and healeth them, and delivereth them from their graves.
Gipadala niya ang iyang pulong ug giayo (sila) Ug iyang giluwas (sila) gikan sa ilang mga pagkalaglag.
21 They [therefore] shall give thanks unto the Lord for his kindness, and [proclaim] his wonders to the children of men!
Oh nga managdayeg unta ang mga tawo kang Jehova, tungod sa iyang mahigugmaong-kalolot, Ug tungod sa iyang mga katingalahang buhat alang sa mga anak sa mga tawo!
22 They shall also sacrifice the sacrifices of thanksgiving, and relate his deeds with joyful song.—
Ug pahalara (sila) sa mga halad-sa-pasalamat, Ug imantala ang iyang mga buhat uban ang pag-awit.
23 They who go down to the sea in ships, who do business on great waters; —
(Sila) nga manumod sa mga sakayan sa dagat, Nga managpatigayon didto sa dagkung kadagatan;
24 These have seen the works of the Lord, and his wonders on the deep.
Nakita nila ang mga buhat ni Jehova, Ug ang iyang mga katingalahan diha sa kahiladman.
25 For he spoke, and he raised the stormy wind, which lifteth up its waves.
Kay siya nagasugo, ug nagapahuros sa hangin sa pag-unos, Nga nagapatuybo sa mga balud niana.
26 They would mount up to heaven, they would go down to the depths: their soul was melted because of their danger.
Mingsaka (sila) sa mga langit, (sila) minghiyak pagbalik sa mga kahiladman: Ang ilang kalag natunaw tungod sa kagul-anan.
27 They would reel to and fro, and stagger like a drunken man, and all their wisdom was exhausted.
Mingbarag (sila) sa pagbalik-balik, ug nagsulosapinday ingon sa usa ka hubog nga tawo, Ug nahubsan sa tanan nila nga kinaadman.
28 And they cried unto the Lord when they were in distress, and he brought them out of their afflictions.
Unya nanagtu-aw (sila) kang Jehova sa ilang kagul-anan, Ug iyang giluwas (sila) gikan sa ilang mga kalisdanan.
29 He calmed the storm into a whisper, and stilled were the waves of the sea.
Ginahimo niya ang bagyo sa pagpalurang, Aron nga ang mga balud niana milinaw.
30 And they were rejoiced because they were silent: and then he guided them unto their desired haven.
Unya (sila) nangalipay tungod kay nangahilum (sila) Busa siya nagamando kanila ngadto sa dunggoanan nga ilang ginatinguha.
31 They [therefore] shall give thanks unto the Lord for his kindness, and [proclaim] his wonders to the children of men!
Oh nga managdayeg unta ang mga tawo kang Jehova, tungod sa iyang mahigugmaong-kalolot, Ug tungod sa iyang mga katingalahang buhat alang sa mga anak sa mga tawo!
32 And they must exalt him in the congregation of the people, and in the assembly of the elders must they praise him.—
Ipabayaw usab kanila siya diha sa katilingban sa katawohan, Ug dayegon siya diha sa lingkoranan sa mga anciano.
33 He changeth rivers into a wilderness, and water-springs into parched ground;
Gihimo niya ang mga suba nga kamingawan, Ug ang mga tinubdan gihimo niya nga mahulaw nga yuta;
34 A fruitful land into a salty waste, for the wickedness of those that dwell therein.
Ang yuta nga mabungaon sa pagkakamingawan nga asin, Tungod sa pagkadautan nila nga nanagpuyo niana.
35 He changeth the wilderness into a pool of water, and desert land into water-springs.
Iyang gihimo ang kamingawan nga danaw sa tubig, Ug ang yuta nga mamala sa mga tinubdan sa tubig.
36 And there he causeth to dwell the hungry, that they may found an inhabited city;
Ug didto pagapapuy-on niya ang mga gigutom, Aron (sila) magaandam ug ciudad nga puloy-anan,
37 And they sow fields, and plant vineyards, that they may yield the fruits of the [annual] product.
Ug magapugas (sila) sa kaumahan, ug magatanum ug kaparrasan, Ug magakuha (sila) ug bunga sa abut.
38 He also blesseth them, and they multiply greatly, and he suffereth not their cattle to diminish.
Siya magapanalangin usab kanila, sa pagkaagi nga modaghan (sila) sa hilabihan gayud; Ug dili niya pag-ibanan ang ilang kahayupan.
39 They were also diminished and bowed low through oppression, misfortune, and sorrow:
Unya usab, (sila) nagakadiyutay ug ginapatikuko Pinaagi sa pagdaugdaug, kasamok, ug kasub-anan.
40 He [then] poureth contempt upon princes, and causeth them to wander in a pathless wilderness.
Iyang gibubo ang pagtamay ibabaw sa mga principe, Ug (sila) ginapalakat didto sa kamingawan, diin walay dalan.
41 And he exalteth the needy from misery, and maketh [his] families like flocks.
Bisan pa niini, iyang gibayaw ang mga hangul sa kahitas-an gikan sa kagul-anan, Ug nagapadaghan kaniya sa kabanayan sama sa usa ka panon.
42 The righteous shall see it, and rejoice; but all wickedness shall stop her mouth.
Magatan-aw ang mga matul-id niini, ug mangalipay; Ug ang tanan nga kasal-anan magatak-um sa iyang baba.
43 Whoever is wise, let him observe these things, and let [all] understand the kindness of the Lord.
Bisan kinsa nga manggialamon manumbaling niining mga butanga; Ug (sila) magapalandong sa mahigugmaong-kalolot ni Jehova.

< Psalms 107 >