Psalms 105
1 O give thanks unto the Lord; call on his name: make known among the people his deeds.
RAB'be şükredin, O'nu adıyla çağırın, Halklara duyurun yaptıklarını!
2 Sing unto, him, sing praises unto him: speak of all his wonderful works.
O'nu ezgilerle, ilahilerle övün, Bütün harikalarını anlatın!
3 Glorify yourselves in his holy name: let the heart of those rejoice that seek the Lord.
Kutsal adıyla övünün, Sevinsin RAB'be yönelenler!
4 Inquire after the Lord and his strength: seek his presence evermore.
RAB'be ve O'nun gücüne bakın, Durmadan O'nun yüzünü arayın!
5 Remember his wonderful works which he hath done; his tokens, and the decrees of his mouth;
Ey sizler, kulu İbrahim'in soyu, Seçtiği Yakupoğulları, O'nun yaptığı harikaları, Olağanüstü işlerini Ve ağzından çıkan yargıları anımsayın!
6 O ye seed of Abraham his servant, ye children of Jacob, his elect.
7 He is the Lord our God: over all the earth are his decrees.
Tanrımız RAB O'dur, Yargıları bütün yeryüzünü kapsar.
8 He remembereth his covenant for ever, the word which he hath commanded, to the thousandth generation.
O antlaşmasını, Bin kuşak için verdiği sözü, İbrahim'le yaptığı antlaşmayı, İshak için içtiği andı sonsuza dek anımsar.
9 Which he covenanted with Abraham; and his oath unto Isaac;
10 And which he established unto Jacob as a statute, unto Israel as an everlasting covenant:
“Hakkınıza düşen mülk olarak Kenan ülkesini size vereceğim” diyerek, Bunu Yakup için bir kural, İsrail'le sonsuza dek geçerli bir antlaşma yaptı.
11 Saying, “Unto thee will I give the land of Canaan, as the portion of your inheritance.”
12 When they were but a few men in number; yea, very few, and strangers in it;
O zaman bir avuç insandılar, Sayıca az ve ülkeye yabancıydılar.
13 And when they wandered from one nation to another, from one kingdom to another people:
Bir ulustan öbürüne, Bir ülkeden ötekine dolaşıp durdular.
14 He suffered no man to oppress them; yea, he reproved kings for their sake;
RAB kimsenin onları ezmesine izin vermedi, Onlar için kralları bile payladı:
15 [Saying, ] “Touch not my anointed, and do my prophets no harm,”—
“Meshettiklerime dokunmayın, Peygamberlerime kötülük etmeyin!” dedi.
16 And he called for a famine over the land; every staff of bread he broke.
Ülkeye kıtlık gönderdi, Bütün yiyeceklerini yok etti.
17 He sent a man before them; for a servant was Joseph sold;
Önlerinden bir adam göndermişti, Köle olarak satılan Yusuf'tu bu.
18 They forced into fetters his feet; in iron was his body put:
Zincir vurup incittiler ayaklarını, Demir halka geçirdiler boynuna,
19 Until the time that his word came to pass, [when] the saying of the Lord had purified him.
Söyledikleri gerçekleşinceye dek, RAB'bin sözü onu sınadı.
20 The king sent and unfettered him; the ruler of people, and let him go free.
Kral adam gönderip Yusuf'u salıverdi, Halklara egemen olan onu özgür kıldı.
21 He appointed him lord of his house, and ruler of all his possession:
Onu kendi sarayının efendisi, Bütün varlığının sorumlusu yaptı;
22 That he might bind his princes at his pleasure; and teach his ancients wisdom.
Önderlerini istediği gibi eğitsin, İleri gelenlerine akıl versin diye.
23 Then came Israel into Egypt, and Jacob sojourned in the land of Ham.
O zaman İsrail Mısır'a gitti, Yakup Ham ülkesine yerleşti.
24 And he increased his people greatly, and made them stronger than their adversaries.
RAB halkını alabildiğine çoğalttı, Düşmanlarından sayıca artırdı onları.
25 He turned their heart to hate his people, to deal subtilely with his servants.
Sonunda tutumunu değiştirdi düşmanlarının: Halkından tiksindiler, Kullarına kurnazca davrandılar.
26 He sent Moses his servant, Aaron also whom he had made choice of.
Kulu Musa'yı, Seçtiği Harun'u gönderdi aralarına.
27 They displayed among them his effective signs, and wonders in the land of Ham.
Onlar gösterdiler RAB'bin belirtilerini, Ham ülkesinde şaşılası işlerini.
28 He sent darkness, and made it dark; and they rebelled not against his word.
Karanlık gönderip ülkeyi karanlığa bürüdü RAB, Çünkü Mısırlılar O'nun sözlerine karşı gelmişti.
29 He changed their waters into blood, and slew their fish.
Kana çevirdi sularını, Öldürdü balıklarını.
30 Their land brought forth frogs in abundance, in the very chambers of their kings.
Ülkede kurbağalar kaynaştı Krallarının odalarına kadar.
31 He spoke, and there came various wild beasts, lice also within all their boundary.
RAB buyurunca sinek sürüleri, Sivrisinekler üşüştü ülkenin her yanına.
32 He gave them as their rain hail, and flames of fire in their land.
Dolu yağdırdı yağmur yerine, Şimşekler çaktırdı ülkelerinde.
33 And he smote their vines and their fig-trees, and broke the trees within their boundary.
Bağlarını, incir ağaçlarını vurdu, Parçaladı ülkenin ağaçlarını.
34 He spoke, and the locusts came, and crickets, and that without number;
O buyurunca çekirgeler, Sayısız yavrular kaynadı.
35 And they ate up all the herbs in their land, and ate up the fruit of their ground.
Ülkenin bütün bitkilerini yediler, Toprağın ürününü yiyip bitirdiler.
36 And he smote all the first-born in their land, the first of all their strength.
RAB ülkede ilk doğanların hepsini, İlk çocuklarını öldürdü.
37 And he brought them forth with silver and gold: and there was not one that stumbled among his tribes.
İsrailliler'i ülkeden altın ve gümüşle çıkardı, Oymaklarından tek kişi bile tökezlemedi.
38 Egypt rejoiced when they departed; for the dread of them was fallen upon them.
Onlar gidince Mısır sevindi, Çünkü İsrail korkusu çökmüştü Mısır'ın üzerine.
39 He spread out a cloud for a covering, and fire to give light in the night.
RAB bulutu bir örtü gibi yaydı üzerlerine, Gece ateş verdi yollarını aydınlatsın diye.
40 The people asked, and he brought quails, and with heavenly bread he satisfied them.
İstediler, bıldırcın gönderdi, Göksel ekmekle doyurdu karınlarını.
41 He opened the rock, and the waters gushed out: they ran in the dry places like a river.
Kayayı yardı, sular fışkırdı, Çorak topraklarda bir ırmak gibi aktı.
42 For he remembered his holy word given to Abraham his servant.
Çünkü kutsal sözünü, Kulu İbrahim'e verdiği sözü anımsadı.
43 And he brought forth his people with gladness, with joyful song his elect.
Halkını sevinç içinde, Seçtiklerini sevinç çığlıklarıyla ülkeden çıkardı.
44 And he gave them the lands of nations; and the labor of people they obtained as an inheritance:
Ulusların topraklarını verdi onlara. Halkların emeğini miras aldılar;
45 So that they might observe his statutes, and keep his laws. Hallelujah.
Kurallarını yerine getirsinler, Yasalarına uysunlar diye. RAB'be övgüler sunun!
