Psalms 105
1 O give thanks unto the Lord; call on his name: make known among the people his deeds.
Þakkið Drottni fyrir öll hans undursamlegu verk og segið frá þeim meðal þjóðanna.
2 Sing unto, him, sing praises unto him: speak of all his wonderful works.
Syngið fyrir hann, leikið fyrir hann og segið öllum frá máttarverkum hans.
3 Glorify yourselves in his holy name: let the heart of those rejoice that seek the Lord.
Lofið og vegsamið hans heilaga nafn. Þið sem tilbiðjið Drottin, fagnið!
4 Inquire after the Lord and his strength: seek his presence evermore.
Leitið hans og máttar hans, og keppið eftir að kynnast honum!
5 Remember his wonderful works which he hath done; his tokens, and the decrees of his mouth;
Minnist dásemdarverkanna sem hann vann fyrir okkur, sína útvöldu þjóð,
6 O ye seed of Abraham his servant, ye children of Jacob, his elect.
afkomendur Abrahams og Jakobs, þjóna hans. Munið þið hvernig hann útrýmdi óvinum okkar?
7 He is the Lord our God: over all the earth are his decrees.
Hann er Drottinn, Guð okkar. Elska hans blasir við hvar sem er í landinu.
8 He remembereth his covenant for ever, the word which he hath commanded, to the thousandth generation.
Þótt þúsund kynslóðir líði, þá gleymir hann ekki loforði sínu,
9 Which he covenanted with Abraham; and his oath unto Isaac;
sáttmála sínum við Abraham og Ísak.
10 And which he established unto Jacob as a statute, unto Israel as an everlasting covenant:
Þennan sáttmála endurnýjaði hann við Jakob. Þetta er hans eilífi sáttmáli við Ísrael:
11 Saying, “Unto thee will I give the land of Canaan, as the portion of your inheritance.”
„Ég mun gefa ykkur Kanaansland að erfð.“
12 When they were but a few men in number; yea, very few, and strangers in it;
Þetta sagði hann meðan þeir voru enn fámennir, já mjög fáir, og bjuggu sem útlendingar í landinu.
13 And when they wandered from one nation to another, from one kingdom to another people:
Síðar dreifðust þeir meðal þjóðanna og hröktust úr einu landinu í annað.
14 He suffered no man to oppress them; yea, he reproved kings for their sake;
Samt leyfði hann engum að kúga þá og refsaði konungum sem það reyndu.
15 [Saying, ] “Touch not my anointed, and do my prophets no harm,”—
„Snertið ekki við mínum útvöldu og gerið spámönnum mínum ekkert mein.“sagði hann.
16 And he called for a famine over the land; every staff of bread he broke.
Og hann lét hungursneyð koma yfir Kanaansland og allur matur gekk til þurrðar.
17 He sent a man before them; for a servant was Joseph sold;
Þá sendi hann Jósef í ánauð til Egyptalands, þjóð sinni til bjargar.
18 They forced into fetters his feet; in iron was his body put:
Þeir hlekkjuðu hann og þjáðu,
19 Until the time that his word came to pass, [when] the saying of the Lord had purified him.
en Guð lét hann þola eldraunina og batt að lokum enda á fangavist hans.
20 The king sent and unfettered him; the ruler of people, and let him go free.
Og faraó sendi eftir Jósef og lét hann lausan,
21 He appointed him lord of his house, and ruler of all his possession:
og setti hann svo yfir allar eigur sínar.
22 That he might bind his princes at his pleasure; and teach his ancients wisdom.
Þá hafði Jósef vald til að fangelsa höfðingja og segja ráðgjöfum konungs til.
23 Then came Israel into Egypt, and Jacob sojourned in the land of Ham.
Síðar kom Jakob (Ísrael) til Egyptalands og settist þar að með sonum sínum.
24 And he increased his people greatly, and made them stronger than their adversaries.
Þau ár fjölgaði Ísrael mjög, já svo mjög að þeir urðu fjölmennari en Egyptar, sem réðu landinu.
25 He turned their heart to hate his people, to deal subtilely with his servants.
En Guð sneri hjörtum Egypta gegn Ísrael, þeir hötuðu þá og hnepptu í þrældóm.
26 He sent Moses his servant, Aaron also whom he had made choice of.
Þá útvaldi Guð Móse sem fulltrúa sinn og Aron honum til hjálpar.
27 They displayed among them his effective signs, and wonders in the land of Ham.
Hann gjörði tákn meðal Egypta og vakti þannig ótta hjá þeim.
28 He sent darkness, and made it dark; and they rebelled not against his word.
Þeir fóru að skipun Drottins og hann sendi myrkur yfir landið,
29 He changed their waters into blood, and slew their fish.
breytti ám og vötnum í blóð svo að fiskurinn dó.
30 Their land brought forth frogs in abundance, in the very chambers of their kings.
Þá kom flóðbylgja af froskum – þeir voru um allt, jafnvel í svefnherbergi konungs!
31 He spoke, and there came various wild beasts, lice also within all their boundary.
Að skipun Móse fylltist landið af mývargi og flugum.
32 He gave them as their rain hail, and flames of fire in their land.
Í stað regns dundi banvænt hagl yfir landið og eldingar skelfdu íbúana.
33 And he smote their vines and their fig-trees, and broke the trees within their boundary.
Vínviður þeirra og fíkjutré drápust, féllu brotin til jarðar.
34 He spoke, and the locusts came, and crickets, and that without number;
Þá bauð hann engisprettum að naga allan grænan gróður
35 And they ate up all the herbs in their land, and ate up the fruit of their ground.
og eyðileggja uppskeruna, – hvílík plága!
36 And he smote all the first-born in their land, the first of all their strength.
Þá deyddi hann frumburðina, – elsta barn í hverri egypskri fjölskyldu – þar fór framtíðarvonin.
37 And he brought them forth with silver and gold: and there was not one that stumbled among his tribes.
Og Drottinn leiddi sitt fólk heilu og höldnu út úr Egyptalandi, hlaðið gulli og silfri. Ekkert þeirra var veikt eða vanmáttugt.
38 Egypt rejoiced when they departed; for the dread of them was fallen upon them.
Og Egyptar voru því fegnastir þegar Ísraelsmenn héldu á brott, því að þeir óttuðust þá.
39 He spread out a cloud for a covering, and fire to give light in the night.
Um daga breiddi Guð út ský og hlífði þeim gegn brennheitri sólinni og um nætur lýsti hann þeim leiðina með eldstólpa.
40 The people asked, and he brought quails, and with heavenly bread he satisfied them.
Þeir báðu um kjöt og hann sendi þeim lynghænsni og brauð gaf hann þeim – manna, brauð frá himni.
41 He opened the rock, and the waters gushed out: they ran in the dry places like a river.
Hann opnaði klettinn og vatnið spratt fram og varð að læk í eyðimörkinni.
42 For he remembered his holy word given to Abraham his servant.
Hann minntist loforðs síns til Abrahams, þjóns síns,
43 And he brought forth his people with gladness, with joyful song his elect.
og leiddi sitt útvalda fólk fagnandi út úr Egyptalandi.
44 And he gave them the lands of nations; and the labor of people they obtained as an inheritance:
Og hann gaf þeim lönd heiðingjanna, sem stóðu í fullum blóma með þroskaða uppskeru og þeir átu það sem aðrir höfðu sáð til.
45 So that they might observe his statutes, and keep his laws. Hallelujah.
Allt skyldi þetta hvetja Ísrael til trúfesti og hlýðni við lög Drottins. Hallelúja!
