Psalms 105
1 O give thanks unto the Lord; call on his name: make known among the people his deeds.
Oh panaghatag kamo ug mga pasalamat kang Jehova, sangpita ang iyang ngalan; Imantala sa taliwala sa mga katawohan ang iyang mga buhat.
2 Sing unto, him, sing praises unto him: speak of all his wonderful works.
Panag-awit kamo kaniya, panagawit ug mga pagdayeg kaniya; Managsulti kamo mahatungod sa iyang katingalahang mga buhat.
3 Glorify yourselves in his holy name: let the heart of those rejoice that seek the Lord.
Managhimaya kamo sa iyang balaan nga ngalan: Papaglipaya ang kasingkasing niadtong mga nanagpangita kang Jehova.
4 Inquire after the Lord and his strength: seek his presence evermore.
Pangitaa ninyo si Jehova ug ang iyang kalig-on; Pangitaa ninyo sa gihapon ang iyang nawong.
5 Remember his wonderful works which he hath done; his tokens, and the decrees of his mouth;
Hinumdumi ang iyang katingalahang mga buhat nga iyang nahimo, Ang iyang mga kahibulongan, ug ang paghukom sa iyang baba,
6 O ye seed of Abraham his servant, ye children of Jacob, his elect.
Oh kamo nga kaliwat ni Abraham nga iyang alagad, Kamong mga anak ni Jacob, nga iyang mga pinili.
7 He is the Lord our God: over all the earth are his decrees.
Siya mao si Jehova nga atong Dios: Sa tibook nga yuta anaa ang iyang mga paghukom.
8 He remembereth his covenant for ever, the word which he hath commanded, to the thousandth generation.
Siya nahinumdum sa iyang tugon sa walay katapusan, Ang pulong nga iyang gisugo sa usa ka libo ka mga kaliwatan,
9 Which he covenanted with Abraham; and his oath unto Isaac;
Ang tugon nga iyang gihimo uban kang Abraham, Ug sa iyang panumpa ngadto kang Isaac,
10 And which he established unto Jacob as a statute, unto Israel as an everlasting covenant:
Ug nagmatuod niini gihapon ngadto kang Jacob alang sa usa ka kabalaoran, Sa Israel alang sa usa ka tugon nga walay katapusan,
11 Saying, “Unto thee will I give the land of Canaan, as the portion of your inheritance.”
Nga nagaingon: Kanimo ihatag ko ang yuta sa Canaan, Ang bahin nga inyong panulondon;
12 When they were but a few men in number; yea, very few, and strangers in it;
Sa diyutay pa ang gidaghanon nila, Oo, diyutay gayud, ug (sila) mga dumuloong didto.
13 And when they wandered from one nation to another, from one kingdom to another people:
Ug nanglangyaw (sila) gikan sa usa ka nasud ngadto sa usa ka nasud, Gikan sa usa ka gingharian ngadto sa usa ka katawohan.
14 He suffered no man to oppress them; yea, he reproved kings for their sake;
Wala siya motugot nga may bisan kinsa nga magasakit kanila; Oo, gibadlong niya ang mga hari tungod kanila,
15 [Saying, ] “Touch not my anointed, and do my prophets no harm,”—
Nga nagaingon: Dili mo paghilabtan ang akong mga dinihog, Ug ayaw pagbuhata ang kadautan sa akong mga manalagna.
16 And he called for a famine over the land; every staff of bread he broke.
Ug mitawag siya sa gutom sa ibabaw sa yuta; Iyang gidugmok ang tanang makaon nga tinapay.
17 He sent a man before them; for a servant was Joseph sold;
Nagpadala siya ug usa ka tawo sa pag-una kanila; Si Jose gibaligya sa pagkaulipon:
18 They forced into fetters his feet; in iron was his body put:
Gipasakitan nila ang iyang mga tiil sa mga sepo nga puthaw: Siya gibutang nila sa talikala nga puthaw,
19 Until the time that his word came to pass, [when] the saying of the Lord had purified him.
Hangtud sa panahon nga natuman ang iyang pulong, Ang pulong ni Jehova nagsulay kaniya.
20 The king sent and unfettered him; the ruler of people, and let him go free.
Ang hari nagpasugo, ug gibuhian siya; Bisan ang punoan sa mga katawohan, ug siya gibuhian.
21 He appointed him lord of his house, and ruler of all his possession:
Gihimo siya nga ginoo sa iyang balay, Ug magbubuot sa tanan niyang bahandi;
22 That he might bind his princes at his pleasure; and teach his ancients wisdom.
Aron sa paggapus sa iyang mga principe sumala sa iyang kabubut-on, Ug sa pagtudlo sa iyang mga tigulang ug kaalam.
23 Then came Israel into Egypt, and Jacob sojourned in the land of Ham.
Si Israel usab miadto ngadto sa Egipto Ug si Jacob mipuyo sa yuta sa Cham.
24 And he increased his people greatly, and made them stronger than their adversaries.
Ug iyang gipadaghan ang iyang katawohan sa hilabihan gayud, Ug gihimo silang labi pang makusganon kay sa ilang mga kabatok.
25 He turned their heart to hate his people, to deal subtilely with his servants.
Iyang giliso ang kasingkasing nila aron managdumot (sila) sa iyang katawohan, Aron sa paglimbong sa iyang mga alagad.
26 He sent Moses his servant, Aaron also whom he had made choice of.
Iyang gisugo si Moises nga iyang alagad, Ug si Aaron nga iyang gipili.
27 They displayed among them his effective signs, and wonders in the land of Ham.
Gipadayag nila ang iyang mga ilhanan sa taliwala nila, Ug mga katingalahan didto sa yuta sa Cham.
28 He sent darkness, and made it dark; and they rebelled not against his word.
Gipadala niya ang kangiub, ug nahimo kining kangitngit; Ug (sila) wala magmalalison sa iyang mga pulong.
29 He changed their waters into blood, and slew their fish.
Gihimo niya ang ilang mga tubig nga dugo, Ug gipamatay ang ilang mga isda.
30 Their land brought forth frogs in abundance, in the very chambers of their kings.
Sa ilang yuta mingkatap ang panon sa mga baki Didto sa mga lawak sa ilang mga hari.
31 He spoke, and there came various wild beasts, lice also within all their boundary.
Siya misulti, ug didto minghugpa ang mga duot sa mga langaw, Ug mga koto sa tanan nilang mga utlanan.
32 He gave them as their rain hail, and flames of fire in their land.
Iyang gihatag kanila ang ulan-nga-yelo ilis sa ulan, Ug kalayo nga nagadilaab sa ilang yuta.
33 And he smote their vines and their fig-trees, and broke the trees within their boundary.
Giputol usab niya ang ilang mga kaparrasan ug ang ilang mga higuera, Ug gipamoril niya ang kakahoyan sa mga utlanan nila.
34 He spoke, and the locusts came, and crickets, and that without number;
Siya misulti, ug miabut ang dulon, Ug ang lukton ug kana dili maisip,
35 And they ate up all the herbs in their land, and ate up the fruit of their ground.
Ug gikaon ang tanan nga gunahon sa ilang yuta, Ug mingkaon sa bunga sa ilang yuta.
36 And he smote all the first-born in their land, the first of all their strength.
Gipamatay usab niya ang tanan nga panganay sa yuta nila, Ang sinugdanan sa tibook nila nga kusog.
37 And he brought them forth with silver and gold: and there was not one that stumbled among his tribes.
Iyang gipagula (sila) nga may salapi ug bulawan; Ug sa iyang mga banay walay mausa nga maluya nga tawo.
38 Egypt rejoiced when they departed; for the dread of them was fallen upon them.
Nalipay ang Egipto sa ilang pagpamahawa; Kay ang kahadlok kanila miabut sa ibabaw nila.
39 He spread out a cloud for a covering, and fire to give light in the night.
Gibuklad niya ang usa ka panganod aron mahimong salimbong, Ug kalayo sa paghatag ug kahayag sa pagkagabii.
40 The people asked, and he brought quails, and with heavenly bread he satisfied them.
(Sila) nangayo, ug iyang gipadad-an (sila) ug mga buntog, Ug gibusog (sila) sa tinapay sa langit.
41 He opened the rock, and the waters gushed out: they ran in the dry places like a river.
Iyang gilukaban ang bato, ug mibuswak ang mga tubig; Mingdaligdig (sila) ngadto sa mga mamala nga dapit sama sa usa ka suba.
42 For he remembered his holy word given to Abraham his servant.
Kay nahinumdum siya sa iyang pulong nga balaan, Ug kang Abraham nga iyang alagad.
43 And he brought forth his people with gladness, with joyful song his elect.
Ug iyang gipagula ang iyang katawohan nga may kalipay, Ug ang iyang mga pinili nga may pag-awit.
44 And he gave them the lands of nations; and the labor of people they obtained as an inheritance:
Ug iyang gihatag kanila ang mga yuta sa mga nasud; Ug ang mga buhat sa mga katawohan gipanag-iya nila:
45 So that they might observe his statutes, and keep his laws. Hallelujah.
Aron mabantayan nila ang iyang kabalaoran, Ug sa ilang pagtuman sa iyang mga kasugoan. Dayegon ninyo si Jehova.
