Proverbs 1
1 The proverbs of Solomon the son of David, the king of Israel:
| امثال سلیمان بن داود پادشاه اسرائیل | ۱ |
2 To know wisdom and instruction; to comprehend the sayings of understanding;
| به جهت دانستن حکمت و عدل، و برای فهمیدن کلمات فطانت. | ۲ |
3 To accept the instruction of intelligence, righteousness, and justice, and equity;
| به جهت اکتساب ادب معرفت آمیز، و عدالت و انصاف و استقامت. | ۳ |
4 To give to the simple prudence, to the youth knowledge and discretion.
| تاساده دلان را زیرکی بخشد، و جوانان را معرفت وتمیز. | ۴ |
5 The wise will hear, and will increase [his] information; and the man of understanding will obtain wise counsels:
| تا مرد حکیم بشنود و علم را بیفزاید. ومرد فهیم تدابیر را تحصیل نماید. | ۵ |
6 To understand a proverb, and a sage sentence; the words of the wise, and their riddles.
| تا امثال وکنایات را بفهمند، کلمات حکیمان و غوامض ایشان را. | ۶ |
7 The fear of the Lord is the beginning of knowledge: wisdom and instruction fools [alone] despise.
| ترس یهوه آغاز علم است. لیکن جاهلان حکمت و ادب را خوار می‌شمارند. | ۷ |
8 Hear, my son, the instruction of thy father, and cast not off the teaching of thy mother;
| ای پسر من تادیب پدر خود را بشنو، و تعلیم مادر خویش را ترک منما. | ۸ |
9 For a wreath of grace are they unto thy head, and chains for thy throat.
| زیرا که آنها تاج زیبایی برای سر تو، و جواهر برای گردن توخواهد بود. | ۹ |
10 My son, if sinners wish to entice thee, consent thou not.
| ای پسر من اگر گناهکاران تو رافریفته سازند، قبول منما. | ۱۰ |
11 If they should say, Come with us, let us lie in wait for blood, let us watch in concealment for the uselessly innocent;
| اگر گویند: «همراه مابیا تا برای خون در کمین بنشینیم، و برای بی‌گناهان بی‌جهت پنهان شویم، | ۱۱ |
12 We will swallow them up like the grave alive; and the men of integrity, as those that go down into the pit; (Sheol h7585)
| مثل هاویه ایشان را زنده خواهیم بلعید، و تندرست مانندآنانی که به گور فرو می‌روند. (Sheol h7585) | ۱۲ |
13 We shall find all [kinds of] precious wealth, we will fill our houses with booty;
| هر گونه اموال نفیسه را پیدا خواهیم نمود. و خانه های خود را ازغنیمت مملو خواهیم ساخت. | ۱۳ |
14 Thy lot must thou cast in our midst; one purse shall be for us all:
| قرعه خود رادر میان ما بینداز. و جمیع ما را یک کیسه خواهدبود.» | ۱۴ |
15 My son, walk not thou on the way with them; withhold thy foot from their path;
| ای پسر من با ایشان در راه مرو. و پای خودرا از طریقهای ایشان باز دار | ۱۵ |
16 For their feet run after evil, and they make haste to shed blood.
| زیرا که پایهای ایشان برای شرارت می‌دود و به جهت ریختن خون می‌شتابد. | ۱۶ |
17 For uselessly is the net spread out before the eyes of every winged bird:
| به تحقیق، گستردن دام در نظرهر بالداری بی‌فایده است. | ۱۷ |
18 While they lie in wait for their [own] blood; they watch in concealment for their [own] lives.
| لیکن ایشان به جهت خون خود کمین می‌سازند، و برای جان خویش پنهان می‌شوند. | ۱۸ |
19 So are the paths of every one that is greedy after [unlawful] gain; it taketh away the life of those that own it.
| همچنین است راههای هر کس که طماع سود باشد، که آن جان مالک خود را هلاک می‌سازد. | ۱۹ |
20 Wisdom crieth loudly without; in the public places she uttereth her voice;
| حکمت در بیرون ندا می‌دهد و در شوارع عام آواز خود را بلند می‌کند. | ۲۰ |
21 At the corner of noisy streets she calleth, at the entrances of gates; in the city she sayeth her speeches:
| در سرچهارراهها در دهنه دروازه‌ها می‌خواند و در شهربه سخنان خود متکلم می‌شود | ۲۱ |
22 How long, ye simple ones, will ye love simplicity? and the scorners take their delight in scorning, and fools hate knowledge?
| که «ای جاهلان تا به کی جهالت را دوست خواهید داشت؟ و تا به کی مستهزئین از استهزا شادی می‌کنند و احمقان از معرفت نفرت می‌نمایند؟ | ۲۲ |
23 Turn back to my admonition: behold, I will pour out my spirit unto you, I will make known my words unto you.
| به‌سبب عتاب من بازگشت نمایید. اینک روح خود را بر شما افاضه خواهم نمود و کلمات خود را بر شما اعلام خواهم کرد. | ۲۳ |
24 Whereas I called, and ye refused; I stretched out my hand, and no man was attentive;
| زیرا که چون خواندم، شما ابانمودید و دستهای خود را افراشتم و کسی اعتنانکرد. | ۲۴ |
25 And ye have set at nought all my counsel, and would not accept my admonition:
| بلکه تمامی نصیحت مرا ترک نمودید وتوبیخ مرا نخواستید. | ۲۵ |
26 [Therefore] I also will truly laugh at your calamity; I will deride [you] when your terror cometh;
| پس من نیز در حین مصیبت شما خواهم خندید و چون ترس بر شمامستولی شود استهزا خواهم نمود. | ۲۶ |
27 When your terror cometh like the tempest-cloud, and your calamity hasteneth like a whirlwind; when there come upon you distress and affliction.
| چون خوف مثل باد تند بر شما عارض شود، و مصیبت مثل گردباد به شما دررسد، حینی که تنگی وضیق بر شما آید. | ۲۷ |
28 Then will they call me, but I will not answer; they will seek me earnestly, but they shall not find me;
| آنگاه مرا خواهند خواندلیکن اجابت نخواهم کرد، و صبحگاهان مراجستجو خواهند نمود اما مرا نخواهند یافت. | ۲۸ |
29 For the reason that they hated knowledge, and the fear of the Lord they did not choose;
| چونکه معرفت را مکروه داشتند، و ترس خداوند را اختیار ننمودند، | ۲۹ |
30 [That] they would not attend to my counsel: [that] they rejected all my admonition.
| و نصیحت مراپسند نکردند، و تمامی توبیخ مرا خوار شمردند، | ۳۰ |
31 Therefore shall they eat of the fruit of their own way, and from their own counsels shall they be satisfied.
| بنابراین، از میوه طریق خود خواهند خورد، واز تدابیر خویش سیر خواهند شد. | ۳۱ |
32 For the defection of the simple will slay them, and the prosperity of fools will cause them to be lost.
| زیرا که ارتداد جاهلان، ایشان را خواهد کشت و راحت غافلانه احمقان، ایشان را هلاک خواهد ساخت. | ۳۲ |
33 But he that hearkeneth unto me shall dwell safely, and shall be at rest from the dread of evil.
| اما هر‌که مرا بشنود در امنیت ساکن خواهدبود، و از ترس بلا مستریح خواهد ماند.» | ۳۳ |
