Proverbs 9
1 Wisdom hath built her house; she hath hewn out her seven pillars;
Даналиқ өзигә бир өй селип, Униң йәттә түврүгини орнатти.
2 She hath killed her cattle; she hath mingled her wine; she hath also set in order her table.
У маллирини союп, Есил шараплирини арилаштуруп тәйярлап, Зияпәт дәстихинини яйди;
3 She hath sent forth her maidens: she inviteth [her guests] upon the top of the highest places of the town.
Дедәклирини [меһман чақиришқа] әвәтти, Өзи шәһәрниң әң егиз җайлирида туруп:
4 Whoso is simple, let him turn in hither: as for him that is void of sense, she saith to him,
«И саддилар, бу йәргә келиңлар, — дәп чақириватиду; Наданларға:
5 “Come, eat of my bread, and drink of the wine which I have mingled.
Қени, нанлиримдин еғиз тегип, Мән арилаштуруп тәйярлиған шараплардин ичиңлар;
6 Forsake simplicity, and live; and go onward on the way of understanding.
Наданлар қатаридин чиқип, һаятқа еришиңлар, Йоруқлуқ йолида меңиңлар», — дәватиду.
7 He that correcteth a scorner acquireth for himself abuse; and he that reproveth the wicked getteth himself a blemish.
Һакавурларға тәнбиһ бәргүчи аһанәткә учрайду, Қәбиһләрни әйиплигүчи өзигә дағ кәлтүриду.
8 Do not correct a scorner, lest he hate thee: reprove a wise man, and he will love thee.
Һакавурларни әйиплимә, чүнки у саңа өч болуп қалиду; Һалбуки, дана кишини әйиплисәң, у сени сөйиду.
9 Give to the wise [instruction], and he will become yet wiser: impart knowledge to the righteous, and he will increase his information.
Дана адәмгә дәвәт қилсаң, әқли техиму толуқ болиду; Һәққаний адәмгә дурус йол көрсәтсәң, Билими техиму ашиду.
10 The commencement of wisdom is the fear of the Lord; and the knowledge of the Most Holy One is understanding.
Пәрвәрдигардин әйминиш даналиқниң башлинишидур, Муқәддәс болғучини тонуш йоруқлуқтур.
11 For through me shall thy days be multiplied, and the years of thy life shall be increased unto thee.
Мән [даналиқ] сәндә болсам, күнлириңни узартимән, Өмрүңниң жиллири көпийәр.
12 If thou art become wise, thou art wise for thyself; but if thou art a scorner, thou alone wilt have to bear it.”
Сәндә даналиқ болса, пайдини көридиған өзүңсән, Даналиқни мазақ қилсаң зиян тартидиғанму өзүңсән.
13 The woman of folly is noisy: she is simple, and knoweth not what [to do].
Надан хотун ағзи бисәрәмҗан, әқилсиздур, Һеч немә билмәстур.
14 And she sitteth at the door of her house, upon a chair in the high places of the town.
У ишик алдида олтирип, Шәһәрниң әң егиз җайлирида орун елип,
15 To call the wayfarers who go straight forward on their paths.
Удул өтүп кетиватқанларға:
16 Whoso is simple, let him turn in hither; and as for him that is void of sense, she saith to him,
«Кимки садда болса, бу йәргә кәлсун!» — дәватиду, Вә әқилсизләрни:
17 “Stolen waters are sweet, and bread of secrecy is pleasant.”
«Оғрилиқчә ичкән су татлиқ болиду, Оғрилап йегән нан тәмлик болиду!» — дәп чарқиватиду.
