Proverbs 9
1 Wisdom hath built her house; she hath hewn out her seven pillars;
Ang kaalam nagtukod sa kaugalingon niyang panimalay; naglilok siya ug pito ka mga haligi gikan sa mga bato.
2 She hath killed her cattle; she hath mingled her wine; she hath also set in order her table.
Giandam niya ang iyang mga mananap aron idalit sa panihapon; gisagolan niya ang iyang bino; ug giandam niya ang iyang lamisa.
3 She hath sent forth her maidens: she inviteth [her guests] upon the top of the highest places of the town.
Gisugo niya ang iyang mga sulugoong babaye aron pagdapit ug pagpanawag gikan sa hataas nga bahin sa siyudad:
4 Whoso is simple, let him turn in hither: as for him that is void of sense, she saith to him,
“Paanhia dinhi ang mga wala natudloan!” Miingon siya ngadto sa mga walay alamag.
5 “Come, eat of my bread, and drink of the wine which I have mingled.
“Dali, kaon sa akong pagkaon, ug pag-inom sa bino nga akong gisagolan.
6 Forsake simplicity, and live; and go onward on the way of understanding.
Biyai ang yano nimong mga binuhatan, ug pagkinabuhi; paglakaw sa dalan nga adunay salabotan.
7 He that correcteth a scorner acquireth for himself abuse; and he that reproveth the wicked getteth himself a blemish.
Si bisan kinsa nga mobadlong sa mabugalbugalon nag-awhag ug pagdaogdaog ug si bisan kinsa nga mobadlong sa tawong daotan masakitan.
8 Do not correct a scorner, lest he hate thee: reprove a wise man, and he will love thee.
Ayaw badlonga ang mabugalbugalon, kay dumtan ka niya; badlonga ang tawong maalamon, ug higugmaon ka niya.
9 Give to the wise [instruction], and he will become yet wiser: impart knowledge to the righteous, and he will increase his information.
Hatagi ug pagpanudlo ang tawong maalamon, ug mahimo pa gayod siyang maalamon; tudloi ang tawong matarong, ug madugangan pa ang iyang nakat-onan.
10 The commencement of wisdom is the fear of the Lord; and the knowledge of the Most Holy One is understanding.
Ang pagkahadlok kang Yahweh mao ang sinugdanan sa kaalam ug ang kahibalo sa Balaan mao ang pagsabot.
11 For through me shall thy days be multiplied, and the years of thy life shall be increased unto thee.
Kay pinaagi kanako modaghan pa ang imong mga adlaw ug madugangan ang mga tuig sa imong kinabuhi.
12 If thou art become wise, thou art wise for thyself; but if thou art a scorner, thou alone wilt have to bear it.”
Kung maalamon ka, maalam ka sa imong kaugalingon, apan kung magbugalbugal ka, mag-inusara kang magpas-an niini.”
13 The woman of folly is noisy: she is simple, and knoweth not what [to do].
Ang babayeng buangbuang sabaan— wala siya natudloan ug walay nahibaloan.
14 And she sitteth at the door of her house, upon a chair in the high places of the town.
Naglingkod siya sa pultahan sa iyang puluy-anan, sa lingkoranan sa hataas nga mga dapit sa lungsod.
15 To call the wayfarers who go straight forward on their paths.
Nagatawag siya niadtong nangagi, ngadto sa mga tawong tul-id nga nagalakaw sa ilang dalan.
16 Whoso is simple, let him turn in hither; and as for him that is void of sense, she saith to him,
“Paanhia dinhi ang mga wala natudloan!” Giingnan niya kadtong mga walay alamag.
17 “Stolen waters are sweet, and bread of secrecy is pleasant.”
“Tam-is ang kinawat nga tubig ug maayo ang tinapay nga gikaon sa tago.”
