< Proverbs 5 >

1 My son, attend unto my wisdom; to my understanding incline thou thy ear:
И оғлум, даналиғимға көңүл қойғин, Идраклик сөзлиримгә қулақ салғин.
2 That thou mayest observe discretion, and that thy lips may keep knowledge.
Шундақ қилғиниңда ишқа сәзгүрлүк билән қарайдиған болисән, Ләвлириң пәм-парасәттин айрилмайду.
3 For as of fine honey drop the lips of an adulterous woman, and smoother than oil is her palate;
Чүнки бузуқ хотунниң ағзидин һәсәл тамиду, Ләвлири зәйтун йеғидин силиқтур;
4 But her end is bitter as wormwood, it is sharp as a two-edged sword.
Лекин униң ақивити кәкридәк аччиқ, Икки бислиқ қиличтәк өткүр.
5 Her feet go down to death, her steps take firm hold on the nether world: (Sheol h7585)
Униң қәдәмлири өлүм гирдавиға елип бариду, Тутқан йоли гөргә башлайду. (Sheol h7585)
6 So that she cannot balance the path of life; her tracks are unsteady, and she knoweth it not.
Һаятлиқ йолини қилчә билгүм йоқ дәп, Басқан қәдәмлири турақсиз болиду, Нәгә баридиғанлиғини һеч билмәйду.
7 And now, O ye children, hearken unto me, and depart not from the sayings of my mouth.
Шуңа, и оғуллирим, сөзлиримни көңүл қоюп аңлаңлар, Мениң дегәнлиримдин чиқмаңлар.
8 Remove far from her thy way, and come not nigh to the door of her house;
Ундақ хотундин жирақ қач! Ишиги алдиғиму йеқин йолима!
9 That thou mayest not give up unto others thy vigor, and thy years unto the cruel;
Болмиса, иззәт-абруюңни башқиларға тутқузуп қойисән, [Яшлиқ] жиллириңни рәһимсизләрниң қолиға тапшурисән!
10 That strangers may not satisfy themselves with thy strength, and with thy exertions, in the house of an alien:
Ят адәмләр байлиқлириң билән өзини толдуриду, Җапалиқ әҗирлириңниң мевиси яқа жутлуқниң өйигә өтүп кетиду;
11 While thou moanest at thy end, when thy flesh and thy body are coming to their end,
Әҗилиңдә налә-пәряд көтәргиниңдә, Әзайи-бәдиниң йәм болғанда,
12 And thou sayest, How have I hated correction, and how hath my heart rejected reproof;
Шу чағда сән: — «Аһ, несиһәтләрдин неманчә нәпрәтләнгәндимән! Көңлүмдә тәнбиһләрни неманчә кәмситкәндимән!
13 While I hearkened not to the voice of my instructors, and to my teachers I inclined not my ear;
Немишкә устазлиримниң сөзини аңлимиғандимән? Маңа тәрбийә бәргәнләргә қулақ салмиғандимән?
14 But little more was wanting, and I had been in all [kinds of] unhappiness in the midst of the congregation and assembly.
Җәмийәттиму, җамаәт алдидиму һәр хил номусқа қалғандәк болдум!» — дәп қалисән.
15 Drink water out of thy own cistern, and running waters out of thy own well.
Өзүңниң көлчигиңдики суни ичкин, Өз булиқиңдин еқиватқан судин һозурлан.
16 So will thy springs overflow abroad; and in the open streets will be thy rivulets of water;
Булақлириң урғуп һәр йәргә тарқилип кәтсә [боламду]? Ериқлириңдики сулар кочиларда еқип жүрсә боламду?
17 They will be thy own only, and not those of strangers with thee.
Булар саңила хас болсун, Ят кишиләргә тәгмисун!
18 Thy fountain will be blessed: and rejoice with the wife of thy youth, —
Булиқиң бәхит-бәрикәтлик болғай! Яшлиғиңда алған хотунуң билән һозурлан.
19 The lovely gazelle and the graceful chamois: let her bosom satisfy thee abundantly at all times; with her love be thou ravished continually.
У чиши кейиктәк чирайлиқ! Җәрәндәк сөйүмлүк! Униң бағридин һемишә қанаәттә болғайсән, Униң қайнақ муһәббитидин дайим хошаллиққа патқайсән.
20 And why wilt thou, my son, be ravished with an adulteress, and embrace the bosom of an alien woman?
И оғлум, немишкә ят аялға шәйда болисән? Немишкә ят хотунниң қойниға өзүңни атисән?
21 For before the eyes of the Lord are the ways of man, and all his tracks doth he weigh in the balance.
Чүнки инсанниң һәммә қилғанлири Пәрвәрдигарниң көз алдида ашкаридур, У униң һәммә маңған йоллирини таразиға селип туриду.
22 His own iniquities will truly catch the wicked, and with the cords of his sin will he be held firmly.
Яман адәмниң өз қәбиһликлири өзини қапқанқа чүшүриду, У өз гунайи билән сиртмаққа елиниду.
23 He will indeed die for want of correction; and through the abundance of his folly will he sink into error.
У йолйоруқтин мәһрум болғанлиғидин җенидин айрилиду, Чекидин ашқан һамақәтлиги түпәйлидин йолдин езип кетиду.

< Proverbs 5 >