Proverbs 3
1 My son, forget not my teaching, and let thy heart keep my commandments;
Υιέ μου, μη λησμονής τους νόμους μου, και η καρδία σου ας φυλάττη τας εντολάς μου.
2 For length of days, and years of life, and peace, will they increase unto thee.
Διότι μακρότητα ημερών και έτη ζωής και ειρήνην θέλουσι προσθέσει εις σε.
3 Let kindness and truth not forsake thee; bind them about thy throat; write them upon the table of thy heart:
Έλεος και αλήθεια ας μη σε εγκαταλίπωσι· δέσον αυτάς περί τον τράχηλόν σου· εγχάραξον αυτάς επί την πλάκα της καρδίας σου·
4 So shalt thou find grace and good favor in the eyes of God and man.
ούτω θέλεις ευρεί χάριν και εύνοιαν ενώπιον Θεού και ανθρώπων.
5 Trust in the Lord with all thy heart: and upon thy own understanding do not rely.
Έλπιζε επί Κύριον εξ όλης σου της καρδίας, και μη επιστηρίζεσαι εις την σύνεσίν σου·
6 In all thy ways acknowledge him, and he will make level thy paths.
εν πάσαις ταις οδοίς σου αυτόν γνώριζε, και αυτός θέλει διευθύνει τα διαβήματά σου.
7 Be not wise in thy own eyes: fear the Lord, and depart from evil.
Μη φαντάζεσαι σεαυτόν σοφόν· φοβού τον Κύριον και έκκλινον από κακού.
8 It will be healing to thy body, and marrow to thy bones.
Τούτο θέλει είσθαι ίασις εις τα νεύρά σου και μυέλωσις εις τα οστά σου.
9 Honor the Lord with thy wealth, and with the first-fruits of all thy products:
Τίμα τον Κύριον από των υπαρχόντων σου και από των απαρχών πάντων των γεννημάτων σου·
10 So shall thy storehouses be filled with plenty, and with new wine shall thy presses overflow.
και θέλουσιν εμπλησθή αι σιτοθήκαι σου από αφθονίας και οι ληνοί σου θέλουσιν εκχειλίζει από νέου οίνου.
11 The correction of the Lord, my son, do not despise; and feel no loathing for his admonition;
Υιέ μου, μη καταφρόνει την παιδείαν του Κυρίου και μη αθύμει ελεγχόμενος υπ' αυτού.
12 Because whomever the Lord loveth he admonisheth; and as a father who delighteth in [his] son.
Διότι ο Κύριος ελέγχει όντινα αγαπά, καθώς και ο πατήρ τον υιόν, εις τον οποίον ευαρεστείται.
13 Happy the man that hath found wisdom, and the man that acquireth understanding.
Μακάριος ο άνθρωπος, όστις εύρηκε σοφίαν, και ο άνθρωπος, όστις απέκτησε σύνεσιν·
14 For the obtaining of her is better than the obtaining of silver, and better than fine gold is her product.
Διότι το εμπόριον αυτής είναι καλήτερον παρά το εμπόριον του αργυρίου και το κέρδος αυτής παρά χρυσίον καθαρόν.
15 She is more precious than pearls; and all the things thou valuest are not equal unto her.
Είναι τιμιωτέρα πολυτίμων λίθων· και πάντα όσα επιθυμήσης δεν είναι αντάξια αυτής.
16 Length of days is in her right hand: in her left are riches and honor.
Μακρότης ημερών είναι εν τη δεξιά αυτής· εν τη αριστερά αυτής, πλούτος και δόξα.
17 Her ways are ways of pleasantness, and all her paths are peace.
Αι οδοί αυτής είναι οδοί τερπναί και πάσαι αι τρίβοι αυτής ειρήνη.
18 A tree of life is she to those that lay hold on her: and every one that firmly graspeth her will be made happy.
Είναι δένδρον ζωής εις τους εναγκαλιζομένους αυτήν· και μακάριοι οι κρατούντες αυτήν.
19 The Lord hath through wisdom founded the earth: he hath established the heavens through understanding.
Διά της σοφίας εθεμελίωσεν ο Κύριος, εστερέωσε τους ουρανούς εν συνέσει.
20 By his knowledge were the depths split open, and the skies drop down the dew.
Διά της γνώσεως αυτού αι άβυσσοι ηνοίχθησαν και τα νέφη σταλάζουσι δρόσον.
21 My son, let them not be removed from thy eyes; keep [before thee] sound wisdom and discretion:
Υιέ μου, ας μη απομακρυνθώσι ταύτα από των οφθαλμών σου· φύλαττε ορθήν βουλήν και φρόνησιν·
22 And they will be life unto thy soul, and grace to thy throat.
και θέλει είσθαι ζωή εις την ψυχήν σου και χάρις εις τον τράχηλόν σου.
23 Then wilt thou walk in safety on thy way, and thy foot will not strike [against aught]:
Τότε θέλεις περιπατεί ασφαλώς την οδόν σου, και ο πους σου δεν θέλει προσκόψει.
24 When thou layest thyself down, thou shalt feel no dread; and as thou liest down, thy sleep shall be pleasant.
Όταν πλαγιάζης, δεν θέλεις τρομάζει· μάλιστα θέλεις πλαγιάζει, και ο ύπνος σου θέλει είσθαι γλυκύς.
25 Thou needest not to be afraid of sudden dread, neither of the [unlooked-for] tempest over the wicked, when it cometh.
Δεν θέλεις τρομάξει από αιφνιδίου φόβου ουδέ από του ολέθρου των ασεβών, όταν επέλθη·
26 For the Lord will be thy confidence, and he will guard thy foot from being caught.
Διότι ο Κύριος θέλει είσθαι η ελπίς σου, και θέλει φυλάξει τον πόδα σου από του να πιασθή.
27 Withhold not a benefit from him who is deserving it, when it is in the power of thy hand to do it.
Μη αρνηθής το καλόν προς εκείνους, εις τους οποίους πρέπει, όταν ήναι εν τη χειρί σου να κάμνης αυτό.
28 Say not unto thy neighbor, Go, and return, and tomorrow will I give: when thou hast it by thee.
Μη είπης προς τον πλησίον σου, Ύπαγε και επανάστρεψον και αύριον θέλω σοι δώσει· ενώ έχεις τούτο παρά σεαυτώ.
29 Contrive not against thy neighbor any evil, when he dwelleth in safety with thee.
Μη μηχανεύου κακόν κατά του πλησίον σου, ενώ πεποιθώς κατοικεί μετά σου.
30 Quarrel not with any man without cause, if he have done thee no harm.
Μη μάχου τινά αναιτίως, εάν δεν έκαμε κακόν εις σε.
31 Envy not the man of violence, and choose none of his ways.
Μη ζήλευε τον βίαιον άνθρωπον και μη εκλέξης μηδεμίαν εκ των οδών αυτού·
32 For the froward is an abomination to the Lord; but with the upright is his good-will.
διότι ο Κύριος βδελύττεται τον σκολιόν· το δε απόρρητον αυτού φανερόνεται εις τους δικαίους.
33 The curse of the Lord is in the house of the wicked; but the habitation of the righteous will he bless.
Κατάρα Κυρίου εν τω οίκω του ασεβούς· ευλογεί δε την κατοικίαν των δικαίων.
34 If [it concern] the scornful he will himself render them a scorn; but unto the lowly doth he give grace.
Βεβαίως αυτός αντιτάττεται εις τους υπερηφάνους· εις δε τους ταπεινούς δίδει χάριν.
35 The wise shall inherit glory; but fools shall obtain disgrace as their portion.
Οι σοφοί θέλουσι κληρονομήσει δόξαν· το δε ύψος των αφρόνων θέλει είσθαι η ατιμία.
