Proverbs 17
1 Better is a piece of dry bread, and quiet therewith, than a house full of the sacrifices of contention.
Huzur içinde kuru bir lokma, Kavga ve ziyafet dolu evden iyidir.
2 An intelligent servant will have rule over a son that bringeth shame, and among the brothers will he have part of the inheritance.
Sağduyulu köle, Ailesini utanca sokan oğula egemen olur Ve kardeşlerle birlikte mirastan pay alır.
3 The crucible is for silver, and the furnace for gold; but the Lord probeth the hearts.
Altın ocakta, gümüş potada arıtılır, Yüreği arıtansa RAB'dir.
4 An evil-doer listeneth to unjust lips: falsehood giveth ear to a tongue that bringeth destruction.
Kötü kişi fesat yüklü dudakları dinler, Yalancı da yıkıcı dile kulak verir.
5 Whoso mocketh the poor blasphemeth his Maker: he that is glad at calamities will not remain unpunished.
Yoksulla alay eden, onu yaratanı hor görür. Felakete sevinen cezasız kalmaz.
6 The crown of old men are children's children; and the ornament of children are their fathers.
Torunlar yaşlıların tacıdır, Çocukların övüncü anne babalarıdır.
7 High-toned language is not seemly to a worthless fool: and yet much less the language of falsehood to a noble.
Kurumlu sözler ahmağa nasıl yakışmazsa, Soyluya da yalancı dudaklar hiç yakışmaz.
8 As a precious stone appeareth a bribe in the eyes of him that obtaineth it: whithersoever it turneth, it prospereth.
Sahibinin gözünde rüşvet bir tılsımdır. Ne yapsa başarılı olur.
9 He that covereth a transgression seeketh love; but he that repeateth a matter separateth confident friends.
Sevgi isteyen kişi suçları bağışlar, Olayı diline dolayansa can dostları ayırır.
10 A reproof penetrateth more deeply into a wise man, than a hundred stripes into a fool.
Akıllı kişiyi azarlamak, Akılsıza yüz darbe vurmaktan etkilidir.
11 Only rebellion doth a bad man seek: therefore a cruel messenger will be sent out against him.
Kötü kişi ancak başkaldırmaya eğilimlidir, Ona gönderilecek ulak acımasız olacaktır.
12 A man may meet a she-bear robbed of her whelps, but not a fool in his folly.
Azgınlığı üstünde bir akılsızla karşılaşmak, Yavrularından edilmiş dişi ayıyla karşılaşmaktan beterdir.
13 Whoso bestoweth evil in return for good—evil shall not depart from his house.
İyiliğin karşılığını kötülükle ödeyenin Evinden kötülük eksik olmaz.
14 As one letteth loose [a stream] of water, so is the beginning of strife: therefore before it be enkindled, leave off the contest.
Kavganın başlangıcı su sızıntısına benzer, Bir patlamaya yol açmadan çekişmeyi bırak.
15 He that declareth the wicked innocent, and he that condemneth the righteous, yea, both of them are equally an abomination to the Lord.
Kötüyü aklayan da, doğruyu mahkûm eden de RAB'bi tiksindirir.
16 Wherefore is the purchase-money in the hand of a fool to acquire wisdom, seeing he hath no sense?
Akılsız biri bilgelik satın almak için niye para harcasın? Zaten sağduyudan yoksun!
17 A friend loveth at all times, and as a brother is he born for [the time of] distress.
Dost her zaman sever, Kardeş sıkıntılı günde belli olur.
18 A man void of sense pledgeth his hand, and becometh surety for his friend.
Sağduyudan yoksun kişi el sıkışıp Başkasına kefil olur.
19 He loveth transgression that loveth quarrel; and he that maketh high his door seeketh destruction.
Başkaldırıyı seven kavgayı sever, Kapısını yüksek yapan yıkımına davetiye çıkarır.
20 He that hath a froward heart will not find happiness; and he that hath a perverse tongue will fall into evil.
Sapık yürekli kişi iyilik beklememeli. Diliyle aldatan da belaya düşer.
21 He that begetteth a fool [doth it] to his sorrow; and the father of a worthless fool cannot have any joy.
Akılsız kendisini doğurana derttir, Ahmağın babası sevinç nedir bilmez.
22 A merry heart causeth a healthy appearance of the countenance, but a depressed spirit drieth up the bones.
İç ferahlığı sağlık getirir, Ezik ruh ise bedeni yıpratır.
23 A wicked man taketh a bribe out of the bosom, to pervert the paths of justice.
Kötü kişi adaleti saptırmak için Gizlice rüşvet alır.
24 Wisdom is before him that hath understanding; but the eyes of a fool are at the ends of the earth.
Akıllı kişi gözünü bilgelikten ayırmaz, Akılsızın gözüyse hep sağda soldadır.
25 A foolish son is a vexation to his father, and bitterness to her that hath born him.
Akılsız çocuk babasına üzüntü, Annesine acı verir.
26 To punish the just with a fine even is not good, nor to strike the noble [-hearted] for [their] equity.
Ne suçsuza ceza kesmek iyidir, Ne de görevliyi dürüst davrandığı için dövmek...
27 He that holdeth back his speeches hath knowledge; and he that is sparing of his spirit is a man of understanding.
Bilgili kişi az konuşur, Akıllı kişi sakin ruhludur.
28 Even a fool, when he keepeth silence, is counted wise: he that shutteth his lips [is esteemed] a man of understanding.
Çenesini tutup susan ahmak bile Bilge ve akıllı sayılır.
