Proverbs 12
1 Whoso loveth correction loveth knowledge; but he that hateth reproof is brutish.
Кимки тәрбийини қәдирлисә, билимниму сөйгүчидур; Лекин тәнбиһкә нәпрәтләнгән надан-һамақәттур.
2 The good obtaineth favor of the Lord; but a man of wicked devices will he condemn.
Яхши нийәтлик адәм Пәрвәрдигарниң илтипатиға еришәр; Амма Пәрвәрдигар һейлә-микирлик адәмниң гунайини бекитәр.
3 A man cannot be firmly established by wickedness; but the root of the righteous will not be moved.
Адәмләр яманлиқ қилип аманлиқ тапалмас; Лекин һәққанийларниң йилтизи тәврәнмәс.
4 A virtuous woman is a crown to her husband: but as rottenness in his bones is one that bringeth shame [on him].
Пәзиләтлик аял ериниң таҗидур; Амма уни уятқа салғучи хотун униң устихинини чиритәр.
5 The thoughts of the righteous are justice: the best counsels of the wicked are deceit.
Һәққаний адәмниң ой-пикри дурус һөкүм чиқирар; Яманларниң несиһәтлири мәккарлиқтур.
6 The words of the wicked are of lying in wait for blood; but the mouth of the upright will deliver them.
Яманларниң сөзлири қан төкидиған қилтақтур; Лекин дурусниң сөзи адәмни қилтақтин қутулдурар.
7 The wicked are suddenly overthrown, and are no more; but the house of the righteous will endure.
Яманлар ағдурулуп, йоқилар; Лекин һәққанийларниң өйи мәзмут турар.
8 In accordance with his intelligence is a man praised; but he that is perverse of heart will come to be despised.
Адәм өз зериклиги билән махташқа сазавәр болар; Әгир нийәтлик киши көзгә илинмас.
9 Better is he that is lightly esteemed who hath a servant, than he that aimeth after honor, and lacketh bread.
Пеқир туруп хизмәткари бар киши, Өзини чоң тутуп ач жүргән кишидин яхшидур.
10 A righteous man careth for the life of his beast; but the mercies of the wicked are cruelty.
Һәққаний адәм өз улиғиниму асрар; Амма рәзил адәмниң болса һәтта рәһимдиллиғиму залимлиқтур.
11 He that tilleth his ground will be satisfied with bread; but he that runneth after idle persons is void of sense.
Тиришип териқчилиқ қилған деханниң қосиғи тоқ болар; Амма хам хиялларға берилгән кишиниң әқли йоқтур.
12 The wicked is covetous for the net of evil men; but [God] giveth root to the righteous.
Яман адәм яманлиқ қилтиғини көзләп олтирар; Амма һәққаний адәмниң йилтизи мевә берип турар.
13 In the transgression of his lips is the snare of the wicked; but the righteous cometh out of distress.
Яман адәм өз ағзиниң гунайидин тутулар; Һәққаний адәм мушәққәт-қийинчилиқтин қутулар.
14 From the fruit of his mouth will a man be satisfied with what is good; and the recompense of a man's hands will be brought back unto him.
Адәм өз ағзиниң мевисидин қанаәт тапар; Өз қоли билән қилғанлиридин униңға яндурулар.
15 The way of a fool is straight in his own eyes; but he that hearkeneth unto counsel is wise.
Ахмақ өз йолини тоғра дәп биләр; Амма дәвәткә қулақ салған киши ақиланидур.
16 The wrath of the fool is known on the very day; but he that concealeth the disgrace is prudent.
Ахмақниң аччиғи кәлсә, тезла билинәр; Зерәк киши һақарәткә сәвир қилар, сәтчиликни ашкарилимас.
17 He that uttereth truth announceth righteousness; but a false witness, deceit.
Һәқиқәтни ейтқан кишидин адаләт билинәр; Ялған гувалиқ қилғучидин алдамчилиқ билинәр.
18 There is some one that useth words [which are] like the thrusts of a sword; but the tongue of the wise is healing.
Бәзлиләрниң йениклик билән ейтқан гепи адәмгә санҗилған қиличқа охшар; Бирақ ақиланиниң тили дәрдкә дәрмандур.
19 The lip of truth will stand firm for ever; but only for a moment the tongue of falsehood.
Растчил мәңгү турғузулиду; Ләвзи ялған болса бирдәмликтур.
20 Deceit is in the heart of those that contrive evil; but for the counsellors of peace there is joy.
Яманлиқниң койида жүргүчиниң көңлидә һейлә сақланғандур; Аманлиқни дәвәт қилғучилар хошаллиққа чөмәр.
21 No wrong can come unawares to the righteous; but the wicked are full of evil.
Һәққаний адәмниң бешиға һеч күлпәт чүшмәс; Қәбиһләр балаю-қазаға чөмүләр.
22 An abomination of the Lord are lips of falsehood; but they that deal in faithfulness [obtain] his favor.
Ялған сөзләйдиғанниң ләвлири Пәрвәрдигарға жиркиничликтур; Лекин ләвзидә турғанларға У апирин ейтар.
23 A prudent man concealeth [his] knowledge; but the heart of fools proclaimeth [their] folly.
Пәмлик адәм билимини йошурар; Бирақ ахмақ наданлиғини җакалар.
24 The hand of the diligent will bear rule; but the indolent must become tributary.
Тиришчан қол һоқуқ тутар; Һорун қол алванға тутулар.
25 If there be care in the heart of man, let him suppress it; and a good word will change it into joy.
Көңүлниң ғәм-әндишиси кишини мүкчәйтәр; Лекин меһриванә бир сөз кишини роһландурар.
26 The righteous is more excellent than his neighbor; but the way of the wicked leadeth them astray.
Һәққаний киши өз дости билән биргә йол издәр; Бирақ яманларниң йоли өзлирини адаштурар.
27 The indolent roasteth not that which he hath caught in hunting; but the most precious wealth of man is diligence.
Һорун өзи тутқан овни пиширип йейәлмәс; Бирақ әтиварлиқ байлиқлар тиришчанға мәнсуптур.
28 On the path of righteousness there is life; and on her pathway there is immortality,
Һәққанийлиқниң йолида һаят тепилар; Шу йолда өлүм көрүнмәстур.
